Είδος: Prog rock
Εταιρεία: InsideOut/ Sony Music
Ημ. κυκλοφορίας: 7 Μαρτίου 2025
Οι Jethro Tull βρίσκονται εδώ όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Ένα από σημαντικότερα συγκροτήματα της ιστορίας της rock μουσικής αναμφισβήτητα, με ηγέτες τον Ian Anderson και το εμβληματικό του φλάουτο.
Δεν χρειάζεται να κάνουμε κάποια ιστορική αναδρομή όλοι γνωρίζουν την ιστορία αυτού του μεγάλου group. Ή τουλάχιστον όλοι θα έπρεπε να ξέρουν.
Ο μεγάλος Ian μάλιστα, έβαλε πρόσφατα, την καλλιτεχνική του σφραγίδα ακόμα και στο τελευταίο άλμπουμ των Οpeth, ενώ στο προηγούμενο άλμπουμ των Jethro, εμπνεύστηκε από το σκανδιναβικό Ragnarok, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά πώς είναι ένας από τους καλύτερους παραμυθάδες της μουσικής σκηνής.
Δυο χρόνια μετά το “RökFlöte” λοιπόν, επιστρέφουν με τον εικοστό τέταρτο album τους, “Curious Ruminant”, το οποίο όπως μας ενημερώνουν, στιχουργικά είναι από τα πιο προσωπικά albums του Anderson. Παρόλο που δεν μιλάμε για κάποια σπονδυλωτή ιστορία, ο δίσκος κυλάει άκοπα σαν να είναι κάποιο concept album και φέρει φαρδιά πλατιά την καλλιτεχνική παρακαταθήκη του πρωτοπόρου αυτού σχήματος.
Εκτός από την παρούσα σύνθεση των Jethro Tull, στο album συμμετέχουν ο πρωην κιμπορντίστας τους, Andrew Diggins (1991-2007) και ο drummer James Duncan, ενώ ντεμπουτάρει στη κιθάρα ο Jack Clark, οι οποίοι σε γενικές γραμμές απλά πλαισιώνουν την τεράστια φλαουτένια μορφή, αφού η μεγάλη προσωπικότητα και ικανότητα του Ian Anderson είναι ικανή να επισκιάσει οτιδήποτε άλλο.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν πανέμορφες κιθαριστικές στιγμές ή ιδανικό rhythm section, αντιθέτως η μεγαλοπρέπεια του ανθρώπου αυτού τελικά, υπογραμμίζει το γεγονός πως όσοι είναι γύρω του πρέπει να είναι εφάμιλλης ποιότητα για να μπορούν να ολοκληρώσουν εκείνο που αυτός οραματίστηκε.
Με μια γλυκιά και έξυπνη παραγωγή, το “Curious Ruminant” σε τραβάει να το ακούσεις επανειλημμένα, σαν εκείνη την ιστορία που σου έλεγε ο παππους δίπλα στο τζάκι, στο σπίτι του στο χωριό. Το γλυκό πιάνο και το σκανδαλιάρικο φλάουτο ανοίγουν το εναρκτήριο “Puppet and the puppet master” δίνοντας μια μοναδική υπόσχεση πως την υπόλοιπη ώρα που θα διαρκέσει αυτό το album, θα δημιουργήσει μια γωνιά για να κατοικήσει στην ψυχούλα σου. Στο ομώνυμο κομμάτι που ακολουθεί, συνειδητοποιεί κανείς πόσο κουρασμένη ακούγεται η φωνή του Ian, ο οποίος αρκετές φορές αναγκάζεται να απαγγείλει, όμως η εμπειρία και η ειλικρινής του διάθεση όταν επικοινωνεί τους στίχους, συμπληρώνει επάξια όσα ο χρόνος έχει στερήσει.
Οι Jethro Tull καταφέρνουν ακόμη και μετά από 5 δεκαετίες ζωής, να δημιουργούν έντονα συναισθήματα με τραγούδια σαν το “The Tipu House” που υπενθυμίζει “ξεδιάντροπα” για ποιον λόγο έγινε το κλασικό αυτό πνευστό τόσο διάσημο.
Η παραγωγή είναι μεγαλόπνοη και προσεγγίζει τα κομμάτια με τεράστιο σεβασμό, δίνοντας βάση σε διάσπαρτα folklore στοιχεία που εμπλουτίζουν το “Curious Ruminant” με μοναδική αρτιστική ποικιλία. Στην ενορχήστρωση ακούγονται εκτός των ροκ οργάνων, του πιάνου και του φλάουτο, διάφορα άλλα κρουστά καθώς και ακορντεόν και μαντολίνο, δημιουργώντας πολλά διαφορετικά μοτίβα.
Για να καταλήξω κάπου όμως, θεωρώ πως είναι τεράστιο επίτευγμα για έναν 77-χρονο μουσικό να προσφέρει τόσο μοναδική ποιότητα, ενώ συνομήλικοι του κυρίως παίζουν Bingo ή μιλούν για το ΠΑΣΟΚ στο κεντρικό καφενείο.
Το “Curious Ruminant” είναι σίγουρα μια πολύ όμορφη παρέα, που γνωρίζεις πως θα είναι για πάντα εκεί όποτε νιώθεις μόνος.
Ian Andersson, υποκλίνομαι ταπεινά και σε ευχαριστώ για όσες φορές με έχεις συγκινήσει από το 1997 ως και σήμερα, όταν μια συμμαθήτρια μου δώρισε το “Too old to Rock ‘n’ Roll” (συγχαρητήρια στο δισκάδικο που της το πρότεινε). Ian, you will never be too old!!!
Official Site: https://jethrotull.com/
161 
