INNER MISSING: “Deluge”

ALBUM

Είδος: Gothic Progressive Doom Metal
Δισκογραφική: Inverse Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 14 Νοεμβρίου 2020

Ο Sigmund και η Melaer είναι καλλιτέχνες με όλη τη σημασία της λέξης. Είναι και καταπληκτικοί άνθρωποι, αυτό το απέδειξαν όταν βρέθηκαν στην Αθήνα το 2019 για το The Room Of Doom Fest II, άνθρωποι με καρδιές που χτυπούν καλοσυνάτα, άνθρωποι με σεβασμό. Ο ψυχικός τους κόσμος και η καλλιτεχνική τους φύση είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τις δημιουργίες τους, κάθε τους κυκλοφορία δηλαδή ως Inner Missing, albums που σε έναν ιδανικό κόσμο, θα βρισκόντουσαν στην κορυφή προτιμήσεων και λιστών όλων των μουσικόφιλων που λατρεύουν την μελαγχολία, αλλά και να μην βάζουν ταμπέλες στους αγαπημένους τους ήχους.

Οι Inner Missing μέσα σε 12 χρόνια ύπαρξης, έχουν κυκλοφορήσει οκτώ ολοκληρωμένες δουλειές – κομψοτεχνήματα, οκτώ albums που κανένα τους δεν είναι μέτριο, οκτώ δείγματα τέχνης υψηλής ποιότητας. Και δεν τους έχουν έρθει καθόλου εύκολα τα πράγματα, αντιθέτως. Και λεφτά έχουν χάσει, και labels τους την έχουν φέρει και ζωντανές εμφανίσεις που ήθελαν πολύ να κάνουν, δεν έχουν πραγματοποιηθεί. Όμως το ζεύγος δεν το έβαλε ποτέ κάτω και κάθε δυσκολία και εμπόδιο, λειτουργεί ως παράγοντας πάθους και πείσμα για να κυκλοφορήσουν κάτι ακόμα πιο ποιοτικό την επόμενη φορά.

Είτε γνωρίζεις όλα τα παραπάνω, είτε τίποτα απολύτως για τους Inner Missing, όλα αποδεικνύονται στην επίσημη δισκογραφία τους, αλλά ακόμα πιο περίτρανα στο νέο τους παιδί, “Deluge”.

Αγαπώ όλη τους την πορεία, όμως τρέφω ακόμα περισσότερα συναισθήματα για το “Defeat” του 2014 (δεν υπάρχουν πολλές μπάντες με γοτθικούς, θλιμμένους ύμνους σαν το “December”) και το “The Innefable” του 2017 (λίγα είναι τα τραγούδια σαν το “The Cage” σε αυτόν τον πλανήτη), στο οποίο πλέον είχαν βρει τον απόλυτο δρόμο και ήχο για το σχήμα, χαρίζοντας περισσότερα progressive στοιχεία στον ήδη ατμοσφαιρικό, γοτθικό doom ήχο τους που έχει απομακρυνθεί πολύ πλέον από το doom/death στοιχείο, όμως έχει κρατήσει την αυθεντικότητα και το άπλετο σκοτάδι του.

Στο δικό μου μυαλό λοιπόν, το “Deluge” μοιάζει σαν το τελευταίο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε με το “The Innefable”, που σηματοδότησε την περαιτέρω μεταμόρφωση του ήχου των IΜ και συνεχίστηκε με το “Ghostwriter” σε λογική και αισθητική.

Το “Deluge” είναι όχι μόνο η ολοκλήρωση μιας τέτοιας πιθανής τριλογίας, αλλά και το πιο ολοκληρωμένο album του ζεύγους από το St. Petersburg μέχρι στιγμής, με οκτώ διαμάντια και κανέναν filler, αλλά και με μερικά από τα ομορφότερα τραγούδια που έχουν γράψει ποτέ στην καριέρα τους: “In The Haze”, “Daybreak”, το breathtaking instrumental “Locusts”, η coda “Grodek”. Ορισμοί του προοδευτικού γοτθικού μεταλλικού ήχου.

Α, και δεν σας είπα. Εννοείται πως ένας ακόμα ύμνος κάθεται στον “Deluge” θρόνο του και αυτή την φορά, ονομάζεται “Elegy”: ένα σχεδόν πεντάλεπτο σκοτεινό, νεοκλασσικό έπος που θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει οποιαδήποτε χρονική στιγμή από το 1995 μέχρι σήμερα και να ακουγόταν πάντα τόσο επίκαιρο, τόσο μελαγχολικό, τόσο μεγαλειώδες.

Αυτή είναι η λέξη για τους Inner Missing. Μεγαλείο.

There is no me in these words, there is no you in these words, open your eyes and see what you can with them before they close forever

Official Inner Missing Bandcamp Page: https://innermissing.bandcamp.com/

515

Avatar photo
About Σπύρος Χονδρογιάννης 84 Articles
Ένα Δωμάτιο χτισμένο από σάρκα, αίμα και νότες. Συνήθως μαύρο, ενίοτε γκρι, ίσως κλειδωμένο αλλά κυρίως ανοιχτό για να μοιραστεί τους ήχους του με αυτούς που θέλουν να ακούσουν.