HMLTD: “The Worm”

REVIEW

Είδος: Avant-garde pop, art punk, prog rock
Εταιρεία: Lucky Number Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 7 Απριλίου 2023

Ομολογουμένως, το περί ου ο λόγος album δεν μοιάζει να έχει πολλά κοινά με το σύνηθες υλικό που θα βρείτε στις δισκοπαρουσιάσεις μας. Όμως, οι HMLTD προέρχονται από τον ευρύτερο rock χώρο και πολύς κόσμος τούς ξέρει ως art punk· ό,τι κι αν είναι αυτό. Απλώς, δεν μένουν εκεί.

Πράγματι, η νεαρή μπάντα από το Λονδίνο, με τον πρώτο της δίσκο, το εξωπραγματικό “West of Eden” (2020), παρουσίασε ως βάση της έναν τρομερά «ανοιχτό» και artsy post punk ήχο που παρέκκλινε ασταμάτητα προς το rock ’n’ roll, το prog rock, την pop και την jazz και έφτανε να ενσωματώνει έως και στοιχεία πειραματικής dance electro, new rave, trap και πολλά ακόμα (που καλά θα κάνετε να ανακαλύψετε ακούγοντας τον δίσκο).

Έτοιμοι για το πολυαναμενόμενο επόμενο βήμα τους, φέτος οι HMLTD κυκλοφορούν το “The Worm”, έναν concept δίσκο που λαμβάνει διαστάσεις rock όπερας ή, μάλλον, musical. Η στιχουργική ιδέα στήνει έναν ρετροφουτουριστικό μύθο, στις παρυφές του steampunk. Στον γεμάτο αναχρονισμούς αφηγηματικό χωροχρόνο της μεσαιωνικής Αγγλίας, διεξάγεται μια μάχη αντίστασης ενάντια στον σκώληκα του τίτλου, που συγκεντρώνει σε επίπεδο συμβολισμών την κατηφόρα του ύστερου καπιταλισμού και των ψυχοκοινωνικών δεινών που επωάζονται και κυριαρχούν εντός του. Μάλιστα, την έκδοση του album συνοδεύει συμπληρωματικά ένα κανονικότατο, εικονογραφημένο βιβλίο, το “Worm Book”, γραμμένο σε αρχαιοπρεπή αγγλικά, που προσφέρεται για εμβάθυνση στο concept που γέννησε η φαντασία των HMLTD.

Περνώντας τώρα στην αμιγώς μουσική πλευρά, το “The Worm” δείχνει πως το συγκρότημα έχει προχωρήσει παρακάτω, χωρίς να αναμασά ό,τι παρουσίασε στο ντεμπούτο του, και έχει συνθέσει μια δουλειά που, κυριολεκτικά, αψηφά τις κατηγοριοποιήσεις. Πατώντας play, μας υποδέχεται η πραότητα ενός πολυφωνικού intro. Αλλά λίγο αργότερα ξεκινά μια θεότρελη roller coaster διαδρομή, καθώς το “Wyrmlands” σκάει με τον σχιζο-jazz χαρακτήρα του, που απηχεί Cobham και Pastorius. Στη συνέχεια, οι HMLTD ξεδιπλώνουν μια πολυσυλλεκτική γκάμα επιρροών και τάσεων, περνώντας από την RnB, τη βρετανική folk, τα blues, το ‘90s indie rock, τη νεωτερική συμφωνική μουσική και το ‘70s progressive rock του Νησιού. Μέσα στα εννέα μέρη του 40λεπτου “The Worm”, μικρές αλλά ευφάνταστες μουσικές séance καλούν τα πνεύματα της Nina Simone, του Bowie, των Tuxedomoon, των Queen.

Για τις ανάγκες της μεγαλεπήβολης παραγωγής του “The Worm”, επιστρατεύτηκε η βοήθεια 47 μουσικών, που πλαισιώνουν το συγκρότημα και συνδράμουν ουσιαστικά την υλοποίηση του φιλόδοξου οράματος. Η gospel χορωδία και η 16μελής ορχήστρα εγχόρδων προσφέρουν μια άλλη διάσταση και κάνουν πολύ πιο πειστικό και επιβλητικό το αφηγηματικό φάσμα του album. Ο τραγουδιστής Henry “Spychalski” Chisholm είναι τόσο χαρισματικός, που καταφέρνει να αναδειχτεί εύκολα σε πρωταγωνιστή και κινητήριο δύναμη. Ποντάροντας στην έμφυτη θεατρικότητα των ερμηνειών του και επιδεικνύοντας χαμαιλεόντιες δυνατότητες προσαρμογής, υπερβαίνει κατά πολύ την αλλοτινή του περσόνα ως προβοκάτορας, εκκεντρικός, post punk frontman. Οι Αχιλλέας Σαραντάρης, Duc Peterman, Nicolas Mohnblatt και Seth Evans, άψογοι στους επιμέρους ρόλους τους, είναι κάτι παραπάνω από μέλη μιας μπάντας. Η αλληλεπίδρασή τους είναι οριακά βιολογικού τύπου. Σαν συμβιωτικός οργανισμός, φροντίζουν ώστε κάθε στιγμή της συνεισφοράς τους να εγγυάται την επιτυχία του συνόλου.

Κατά τις πρώτες μου επαφές με το “The Worm”, είχα την εντύπωση πως, μολονότι απολάμβανα ένα μοναδικό έργο μουσικής, δύσκολα θα εκθρόνιζε το “West of Eden”. Ωστόσο, ο δίσκος με προ(σ)καλεί με φυσικότητα να τον επισκέπτομαι ξανά και ξανά. Και κάθε φορά με κερδίζει λίγο ακόμα. Οι μικρότερες punk δόσεις σε σχέση με παλιότερα δεν είναι deal breaker για εμένα, καθότι δεν με λες και πάνκη. Ίσα ίσα, με ελκύει η στροφή των HMLTD προς έναν συνθετικό προσανατολισμό που, τηρουμένων των αναλογιών, παραπέμπει στη σπουδαία βρετανική prog rock παράδοση. Ασφαλώς, δεν εννοώ ότι η μπάντα ψιττακίζει τις παλιές, μεγάλες στιγμές του genre, αλλά ότι διαπνέεται από το περιπετειώδες καλλιτεχνικό πνεύμα εκείνων των δημιουργών. Συνολικά, όμως, θα έλεγα πως το “The Worm” είναι πιο κοντά σε κάτι που μπορούμε να αποκαλέσουμε avant-garde pop. Εν τέλει, βέβαια, όλα αυτά έχουν μικρή σημασία όταν μας προσφέρεται καλογραμμένη, μοντέρνα, έξυπνη και όμορφη μουσική. Και τότε μένει να σταθούμε εμείς στο ύψος των περιστάσεων.

Official Site: https://www.hmltd.org/ 
Facebook: https://www.facebook.com/HMLTD/ 
Instagram: https://www.instagram.com/hmltd/ 
Bandcamp: https://hmltd.bandcamp.com/album/the-worm 

600
Avatar photo
About Πέτρος Μπεϊμανάβης 193 Articles
Ευαίσθητος, αυτοκαταστροφικός, ονειροπόλος, κυκλοθυμικός Ιχθύς, με ωροσκόπο Παρθένο, Σελήνη στον Υδροχόο, αλλά δεν πιστεύω στα ζώδια, αισθάνομαι ότι έχω γεννηθεί κάτω από το άστρο του 2112, με τεχνητές ωδίνες που προκάλεσε ο εναρκτήριος μπάσος ήχος του “Tom Sawyer”. Στον δρόμο, γυρνάω το κεφάλι μου αν πιάσει το αφτί μου κάτι από τα παρακάτω: Πέτρο, Images and Words, Warrel Dane, Morbid Angel, Bergman, Kundera, Chick Corea, Sarah Kane, σοκολάτα, “Μιλάμε για πολύ meta- φάσæ” και “Κατ’ αρχήν…”.