Είδος: Power/melodic speed metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 18 Ιουνίου 2021
Υπάρχουν κάποιες μπάντες που χωρίς να «πρωταγωνιστούν» ή να αναζητούν εναγωνίως τη δημοσιότητα κάθε μορφής, μόνο στο άκουσμα του ονόματός τους οι συνειρμοί που δημιουργούνται δύνανται να είναι θετικοί ανεξαρτήτως προσωπικών γούστων και ιδιωματικών προτιμήσεων. Οι Helloween εκτιμώ ότι είναι μέλη ενός τέτοιου «κλειστού club», παράσημο μετά τα, πλέον των 35, έτη παρουσίας, προσφοράς και «μουσικών ταξιδιών» που μας έχουν χαρίσει, με τους πάνω από 15 studio δίσκους.
Μετά το επιτυχημένο «πείραμα» της “Pumpkins United World Tour” , με την από το 2017 επταμελή σύνθεση με τους δύο ή και τρεις τραγουδιστές, το ομώνυμο πόνημα “Helloween” έρχεται για να «αδράξει την ημέρα» και να κηρύξει την διάθεση «επανεκκίνησης» της μπάντας, με βλέμμα στο μέλλον υπό τις παρούσες ιδανικές συνθήκες συνεργασίας, που τους δίνουν το “momentum”.
Θύμησες κυριάρχησαν κατά τη διάρκεια των πολλαπλών ακροάσεων αυτού, κυρίως οδηγώντας με στην εποχή που έπεσε στα χέρια μου εκείνη η κασσέτα με τις κολοκύθες, “Live in the U.K.” (το πρώτο τους σε έκδοση live). Όταν ρίγος κατά μήκος σώματος κυριαρχούσε κάθε φορά στο άκουσμα, “Leave me alone….to live my life.….” (υπό τη φωνή ενός από τους σημαντικότερους κατ’ εμέ frontmen, του Michael Kiske), όπως και σε πολλούς άλλους βέβαια, υπό την «επήρεια» προεφηβικών ή εφηβικών «ανησυχιών».
Έτσι, (επαν)έρχονται εν έτει 2021, από το εναρκτήριο «έπος» “Out for the Glory” (κλασσικό “pumpkin-song”), επτά πλέον συνοδοιπόροι, να «βάλουν το χέρι στη μέση σου» και να σε τραβήξουν με ταχύτητα στη νέα εποχή τους, μολονότι όσο και αν απομακρύνεσαι χρονικά, πάντα είσαι κάπου εκεί, είτε με τη φωνή του Kiske, είτε με το μπάσο του Grosskopf (μόνιμου εξ’ αρχής «στιβαρού» παράγοντα σταθερότητας), είτε από τις κιθάρες του Weikath, είτε εντονότερα από τον χαρακτηριστικό ήχο ή τις μελωδίες. Ταχύτητα, απολαυστικά solos «κυριαρχούν παντού» και κάθε λεπτομέρεια να αναμοχλεύει το παρελθόν, σε ένα αέναο ταξίδι από εκεί, στο παρόν {στο διάστημα (όπως στα πρώτα singles)}, με βλέμμα στο μέλλον.
Ο ήχος «πομπώδης» και «εξωπραγματικός» στη σύμπραξη των μουσικών, «οργιάζει τη φαντασία» για πιθανή και ευκταία βίωσή του σε κάποια «μουσική τοποθεσία» της χώρας μας. Οι πολλαπλές επιλογές που τους δίνει το σχήμα με 3 κιθάρες και 2 ή 3 τραγουδιστές, αλλά και οι φανταστικές «διφωνίες» στην εξέλιξη του album με διαφορετικούς συνδυασμούς ανά περίπτωση, προσθέτει ποιότητα, ενδιαφέρον και «ιστορικότητα» στο εγχείρημα.
Αν κάποιον δεν «ακούμπησε» το 12άλεπτο “Skyfall” που έγραψε ο Hansen και εισάγεται από ένα όμορφο instrumental όπως το “Orbit” ή το “Fear of the Fallen” «κομμένο και ραμμένο» αρχικά στα «μέτρα» του Deris, γραμμένο από τον ίδιο αλλά δουλεμένο ώστε ο ίδιος και ο Kiske να λάβουν το «ιδανικό μέρος» που τους αναλογεί με σκοπό το βέλτιστο αποτέλεσμα, σίγουρα θα βρει και άλλες «ομορφιές» στο “Helloween”.
Προσωπικά ξεχώρισα το “Mass Pollution” των Grosskopf/Deris, το προαναφερθέν εναρκτήριο (όπου ανάμεσα στις «διφωνίες» κάπου εμφανίζεται και ένας King Diamond – LOL) και το “Down in the Dumps” του Weikath, αλλά και τα “Best Time” του Sascha Gerstner, “Angels” και “Rise without Chains”.
Η επιθυμητή τελική έκβαση της νέας αυτής προσπάθειας των «θρύλων» Helloween, προσωπικά εκτιμώ ότι επετεύχθη και εστέφθη με επιτυχία. Η ταυτότητα είναι πάντα εκεί, «διάχυτη», από τα κιθαριστικά μέρη και τις μελωδίες, μέχρι το πανέμορφο εξώφυλλο με «πινελιές» από πολλές στιγμές της καριέρας και των σημαντικών έργων της, ακόμα και στις “old school” «εκφάνσεις» που χρησιμοποίησαν στον ήχο ή το original drum kit, που χρησιμοποιήθηκε στις ηχογραφήσεις {R.I.P. Ingo “Mr. Smile” Schwichtenberg (18/5/1965 – 8/3/1995)}.
Δεν ξέρω αν κάποιος θα περίμενε τρομερούς πειραματισμούς από μια power metal μπάντα ή συγκεκριμένα από μία εκ των καλύτερων ες αεί. Αυτό που μας προσφέρουν πάντως, θα ενθουσιάσει πιστεύω όσους εκ των οπαδών τους το περίμεναν ανυπόμονα, αλλά και θα θέλξει όσους σταθούν αντικειμενικοί απέναντί του. Αν σίγουρα (;) δεν είναι ο καλύτερός τους δίσκος, ΣΙΓΟΥΡΑ είναι ένας από τους καλύτερούς τους.
Για τον γράφοντα, είναι σίγουρο ότι «οι φίλοι του από τα παλιά» θα του κρατούν παρέα μέχρι το τέλος του έτους, προβληματίζοντάς τον μέχρι τότε για το κατά πόσο τούς πρέπει να συμπεριληφθούν στους 20 καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Από ιστορικής (μουσικά) δε απόψεως, ήδη δεν υπάρχει αμφιβολία περί τούτου.
Tracklisting:
Out for the Glory
Fear of the Fallen
Best Time
Mass Pollution
Angels
Rise Without Chains
Indestructible
Robot King
Cyanide
Down in the Dumps
Orbit
Skyfall
Band:
Michael Kiske, Φωνητικά
Andi Deris, Φωνητικά
Kai Hansen, Κιθάρα, Φωνητικά
Michael Weikath, Κιθάρα
Sascha Gerstner, Κιθάρα
Markus Grosskopf, Μπάσο
Daniel Loeble, Τύμπανα
Website: https://www.helloween.org/
Facebook: https://www.facebook.com/helloweenofficial
Instagram: https://www.instagram.com/helloweenofficial/
YouTube Channel: https://www.youtube.com/user/helloweenorg
1369 
