EUPHROSYNE

INTERVIEW

Πώς θα μπορούσε, άραγε, να νοηθεί το πάντρεμα ανάμεσα στην αρχαία θεότητα της ευτυχίας και μίας από τις τρεις Χάριτες, της Ευφροσύνης, και στις διψασμένες για θάνατο δαιμόνισσες και σκύλες του Άδη, τις Κήρες;

Μια απάντηση από τη σκοπιά της ακραίας μουσικής προσφέρει το νεοσύστατο αθηναϊκό συγκρότημα των Euphrosyne, και η ανοιχτόμυαλη black metal πρότασή τους δεν είναι διόλου κακή. Το ντεμπούτο της μπάντας, υπό τη μορφή του EP ονόματι “Keres”, κυκλοφόρησε στην εκπνοή του έτους που μόλις αποχαιρετήσαμε και κατόρθωσε να τραβήξει πολλή προσοχή πάνω του. Οπότε, το rockway.gr, διαβόητο για το FOMO του ως προς τα τεκταινόμενα στην ντόπια metal σκηνή, δεν θα μπορούσε να μην κυνηγήσει τους Euphrosyne για μια συνέντευξη γνωριμίας. Ο ΠΕ02 συντάκτης Πέτρος Μπεϊμανάβης επιστρατεύτηκε για να φέρει εις πέρας την αποστολή αυτήν, και αμέσως παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε όσα απέσπασε από το συγκρότημα.

-Γεια σας, Euphrosyne. Είμαι ο Πέτρος και σας καλωσορίζω στις ηλεκτρονικές σελίδες του rockway.gr. Καταρχάς, συγχαρητήρια για το πολύ δυνατό ντεμπούτο EP σας, το “Keres”. Να ξεκινήσουμε, όμως, με τις απαραίτητες συστάσεις; Τι πρέπει να ξέρει για εσάς ένα άτομο που σας γνωρίζει τώρα;
Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση! Όποιος μας γνωρίζει για πρώτη φορά σίγουρα θα πρέπει να ξέρει ότι δεν θα ακούσει ατόφιο και πατροπαράδοτο black metal, καθώς έχουμε προσπαθήσει να αναμείξουμε πολλά στοιχεία από διάφορα μουσικά είδη και να δημιουργήσουμε ένα αποτέλεσμα το οποίο θα λέει τη δική μας προσωπική ιστορία όπως ακριβώς τη θέλουμε εμείς.

-Πώς καταλήξατε στην επιλογή αυτού του ονόματος για το συγκρότημα και πώς συνδέεται με τον χαρακτήρα ή/και το υφολογικό πλαίσιο των Euphrosyne;
Το όνομα “Euphrosyne” μάς ταίριαξε τόσο αισθητικά όσο και σημασιολογικά. Εκτός από τη μυθολογική υπόσταση του ονόματος, αφού η Ευφροσύνη ήταν μία από τις τρεις Χάριτες και η αγγελιαφόρος των καλών νέων, επίσης σημαίνει και το συναίσθημα της ήρεμης και βαθιάς χαράς, κάτι που έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με τη μουσική που παίζουμε, και αυτό μας γοήτευσε ιδιαίτερα.

-Προφανώς, από τις Κήρες –κόρες της Νύκτας και βίαια, δαιμονικά θηλυκά πνεύματα του αρχαίου κόσμου– εμπνευστήκατε τον τίτλο του album. Παραδόξως, η φερώνυμη σύνθεση είναι ένα σύντομο, instrumental outro. Πώς έφτασε να δώσει το όνομά του στον δίσκο; Επίσης, μπορείτε να πείτε δυο λόγια για το στιχουργικό ύφος και περιεχόμενο του “Keres”;
Οι Κήρες ήρθαν και κούμπωσαν στον αλληγορικό χαρακτήρα του concept του δίσκου, ο οποίος είναι η αφήγηση μιας ιστορίας που πραγματεύεται εσωτερικές διαμάχες και προσωπικούς πολέμους με τους φόβους, καθώς και το προγονικό ένστικτο του θυμού και του πόνου της απώλειας. Το τέλος αυτού του πολέμου έρχεται με τη “νίκη” του Φόβου, καταλήγοντας στην εξιλέωση, και γι’ αυτό και το τελευταίο κομμάτι φέρει το όνομα του album.

-Πώς θα περιγράφατε την εμπειρία της δημιουργίας του “Keres”; Μιλήστε μου για τις διαδικασίες σύνθεσης, ηχογράφησης και παραγωγής.
Ήταν πραγματικά μια απίστευτη εμπειρία! Η σύνθεση του δίσκου έγινε εν μέσω καραντίνας και ήταν και η μόνη θετική πτυχή αυτής της κατάστασης, γιατί είχαμε αρκετό χρόνο και ηρεμία για να πειραματιστούμε. Όσον αφορά τις ηχογραφήσεις και την παραγωγή, μακάρι να το κάναμε κάθε μέρα, γιατί περάσαμε φανταστικά. Ειδικά μαζί με τον Psychon (SepticFlesh), ο οποίος ανέλαβε εξ’ ολοκλήρου τον δίσκο! Η πιο ιδιαίτερη στιγμή, βέβαια, και αυτή που μας αποτυπώθηκε περισσότερο στο μυαλό μας, ήταν η τελευταία ηχογράφηση και αυτή που γράψαμε το σαξόφωνο. Εκτός του ότι ο Tommy έπαιξε απίστευτα, ήμασταν πλέον και στην τελική ευθεία για να βγει η πρώτη μας ολοκληρωμένη δουλειά μετά από δύο χρόνια απόλυτα κακών συγκυριών.

-Σας ικανοποιεί η μέχρι τώρα υποδοχή του “Keres” από τον μουσικό Τύπο και το κοινό, είτε εντός είτε εκτός Ελλάδας; Υπάρχουν κριτικές που σας έχουν εντυπωθεί και σας έδωσαν καλό feedback, ασχέτως αν οι ίδιες ήταν θετικές ή αρνητικές;
Απ’ όσα έχουμε διαβάσει από τον ελληνικό και ξένο Τύπο, είμαστε ευχαριστημένοι με όλες τις κριτικές, καθώς ακόμα και οι “αρνητικές”, ας πούμε, κριτικές αφορούσαν περισσότερο το γούστο του συντάκτη παρά την ποιότητα της μουσικής μας, πράγμα που μας χαροποιεί ιδιαίτερα, γιατί ακόμα και άτομα που δεν εντάσσονται στο δικό μας μουσικό εύρος βρήκαν κάποιο ενδιαφέρον στο “Keres”. Όσον αφορά τον κόσμο, αν πάρουμε ως γνώμονα το live της παρουσίασης του δίσκου, η προσέλευση του κόσμου ήταν απρόσμενα μεγάλη. Μόνο θετικά συναισθήματα έχουμε, λοιπόν, πάνω σε αυτό το κομμάτι.

-Μολονότι είστε ένα νεοεμφανιζόμενο συγκρότημα, με λίγες κυκλοφορίες στο ενεργητικό σας, έχετε ήδη πλούσια βιντεογραφία, αναλογικά μιλώντας. Μάλιστα, το οπτικοακουστικό υλικό σας είναι πραγματικά εντυπωσιακό; Πρώτον, ποιοι λόγοι σάς έκαναν να επενδύσετε τόσο στα videos; Δεύτερον, ποια άτομα είναι υπεύθυνα για το πάντα καλοφτιαγμένο αποτέλεσμα, τόσο σε δημιουργικό όσο και σε εκτελεστικό επίπεδο;
Η αλήθεια είναι ότι, όσο περνάει από το χέρι μας, προσπαθούμε να δημιουργούμε και να παράγουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε όλους τους τομείς. Είμαστε τυχεροί καθώς τα παιδιά που ανέλαβαν τα clips είναι πολύ καλοί μας φίλοι και συνεργάτες και, πάνω απ’ όλα, άψογοι επαγγελματίες. Συγκεκριμένα, το video clip του “Sister of Violence” το ανέλαβε ο Μάνος Γεωργακόπουλος (Universe217) σε όλα τα σημεία, τόσο στο δημιουργικό όσο και στο καλλιτεχνικό, ενώ στο “When my Fears Conquered All”, το δημιουργικό κομμάτι το ανέλαβε ο Φοίβος Καραγιάννης σε συνεργασία με εμάς και το εκτελεστικό σε συνεργασία με τον Μανώλη Σολιδάκη.

-Ποιες μουσικές θα λέγατε ότι σας έχουν επηρεάσει; Τι ακούν τα μέλη του συγκροτήματος; Ποια είναι τα albums που αν δεν είχαν βγει, δεν θα υπήρχαν οι Euphrosyne;
Όσο mainstream απάντηση και αν ακούγεται, η μουσική μας παλέτα διευρύνεται σε αρκετά μεγάλο φάσμα και φτάνει στη γραφική ατάκα “Ακούμε σχεδόν τα πάντα”. Παρ’ όλα αυτά, σίγουρα υπάρχουν albums και κομμάτια που μας έχουν επηρεάσει πολύ βαθιά και έχουν διαμορφώσει τον χαρακτήρα μας. Πιο συγκεκριμένα: Nevermore “The Godless Endeavor”, Opeth “Blackwater Park”, Behemoth “The Satanist”, Pain of Salvation “Be”, Darkthrone “Soulside Journey”, Pink Floyd “Animals”.

-Το 2022 πώς σας φάνηκε μουσικά; Ποια albums που κυκλοφόρησαν τη χρονιά που πέρασε κέρδισαν τις εντυπώσεις σας;
Το 2022 ήταν πραγματικά μiα απίστευτα πλούσια χρονιά πάνω στα μουσικά δρώμενα, με άπειρες δουλειές που ακούσαμε και ενθουσιαστήκαμε, αλλά τα highlights για μας ήταν το “Mirage” από Gaerea και το “Astral Fortress” από Darkthrone.

-Πώς έχει πάει έως τώρα η συναυλιακή σας δραστηριότητα; Τι εμπειρίες αποκομίσατε από το release show για το “Keres”; Ποιοι είναι οι συναυλιακοί στόχοι σας για το μέλλον;
Όπως αναφέραμε και πριν, πήγε απροσδόκητα καλά, τόσο στην προσέλευση του κόσμου όσο και στο σύνολο της διοργάνωσης. Συναντήσαμε κάποιες δυσκολίες στον ήχο, που αντιμετωπίστηκαν στη διάρκεια του live, αφήνοντάς μας μόνο θετικά συναισθήματα από εκείνο το βράδυ και γεμίζοντας μας εμπειρία. Στόχος μας είναι να παίξουμε πλέον σε όλη την Ελλάδα και στην Ευρώπη, όσο αυτό είναι δυνατόν, γιατί πλέον οι καιροί είναι αρκετά δύσκολοι για περιοδείες, αλλά σίγουρα αυτό δεν είναι κάτι που μας πτοεί! Σύντομα, θα ανακοινώσουμε και τις συναυλιακές μας δραστηριότητες για τον καινούργιο χρόνο, που τις περιμένουμε με ανυπομονησία.

-Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας, Euphrosyne. Καλοτάξιδο το “Keres” και εύχομαι ό,τι καλύτερο για τη συνέχεια. Το κλείσιμο της συνέντευξης είναι δικό σας για να συμπληρώσετε ό,τι θέλετε.
Ευχαριστούμε άλλη μία φορά για την πρόσκληση και το support που δείχνετε στην ελληνική σκηνή, το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό, ειδικά στις δύσκολες μέρες που ζούμε στη μετα-Covid εποχή! Αυτό που θέλουμε να πούμε κλείνοντας αυτήν τη συνέντευξη είναι: να πηγαίνετε σε όσο περισσότερες συναυλίες μπορείτε! Τα λέμε σύντομα!

Facebook: https://www.facebook.com/euphrosyneproject
Instagram: https://www.instagram.com/euphrosyne_band/
Bandcamp: https://euphrosyne.bandcamp.com/album/keres

660
Avatar photo
About Πέτρος Μπεϊμανάβης 193 Articles
Ευαίσθητος, αυτοκαταστροφικός, ονειροπόλος, κυκλοθυμικός Ιχθύς, με ωροσκόπο Παρθένο, Σελήνη στον Υδροχόο, αλλά δεν πιστεύω στα ζώδια, αισθάνομαι ότι έχω γεννηθεί κάτω από το άστρο του 2112, με τεχνητές ωδίνες που προκάλεσε ο εναρκτήριος μπάσος ήχος του “Tom Sawyer”. Στον δρόμο, γυρνάω το κεφάλι μου αν πιάσει το αφτί μου κάτι από τα παρακάτω: Πέτρο, Images and Words, Warrel Dane, Morbid Angel, Bergman, Kundera, Chick Corea, Sarah Kane, σοκολάτα, “Μιλάμε για πολύ meta- φάσæ” και “Κατ’ αρχήν…”.