Είδος: Sludge/Doom Metal
Δισκογραφική: Totem Cat Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 24 Μαίου 2024
Οι Καναδοί Sludge κέρβεροι μας συστήθηκαν σχεδόν προ δεκαπενταετίας στα Ευρωπαϊκά λημέρια, μετά και την πρόσκληση των Voivod, ως curator, ώστε να εμφανιστούν στο Roadburn του 2012. Έκτοτε έχουν διατηρήσει τους δεσμούς και τις σχέσεις τους με την εδώ πλευρά και ίσως λίγο περισσότερο και με τη χώρα μας λόγω ιδιοσυγκρασίας και Smoke the Fuzz.
Μετά από μία εξαετή δισκογραφική σιγή, τη σπάνε εκκωφαντικά και επιστρέφουν πιο αγριεμένοι και τσαμπουκαλεμένοι από ποτέ κάνοντας σαματά και ντόρο μαζί με το νέο τους ηχητικό έκτρωμα.
Όπως δηλώνει και το όνομα του δίσκου έχουν τους Sabbath σε περίοπτη θέση στις προτιμήσεις τους, και σύμφωνα με τα λεγόμενα τους προσέγγισαν την νέα τους δουλειά, με ανάλογο τρόπο όπως το “Vol.4”. Βέβαια οι Βρετανοί τότε είχαν κάνει δωρεά στην coke cola company περισσότερα από τα τελικά έσοδα, ενώ οι δικοί μας εδώ πιθανόν να τα “έσκασαν” σε κάποιο φυτώριο η σε κάνα αγρόκτημα καπνίζοντας τα πάντα όλα.
Ο Vincent Houde μαζί με την υπόλοιπη κομπανία βρίσκεται σε φάση, εφτά τραγούδια θα σου πω για να σου δείξω το σκοπό, όσες και οι συνθέσεις του άλμπουμ (με μία μικρή παραλλαγή του λαϊκού άσματος) ο οποίος δεν είναι άλλος από το να δημιουργηθεί μία πάρτι ατμόσφαιρα με κοινό παρονομαστή να περάσουν όλοι καλά με την ακρόαση του δίσκου.
Και όταν ξεκινάς με το “Life Kills You”, φωνάζοντας από χιλιόμετρα “The Tempter” από Trouble στρώνεις πράσινο χαλί από κάνναβη και συστήνεσαι με τους καλύτερους οιωνούς.
Η απροσάρμοστη τριάδα από το Montreal εν συνεχεία των προηγούμενων κυκλοφοριών της εμφανίζει μία μοναδική σταθερότητα , καθώς διατηρεί τον Doom ψυχισμό της με εκλάμψεις Electric Wizard ψυχεδέλειας, την σάπια και μουχλιασμένη Sludge ταυτότητα της Νέας Ορλεάνης, την Black Metal ψυχρότητα στις συνθέσεις και την Punk-ικη DIY ιδεολογία στην καρδιά του τέρατος.
Ναι οκ, για να προλάβω κάποιους πρωτοχαμπέρηδες που λεν και στο χωριό μου, η μπάντα ανήκει σε εταιρία και παίζει σε μαγαζιά επί αμοιβής, αλλά με κάποιο τρόπο πρέπει να βγουν τα υποτιθέμενα προς το ζην και τα απαραίτητα έξοδα για να δημιουργηθεί αυτή η ρημάδα μουσική που ακούμε και γουστάρουμε. Επιπρόσθετα η δημιουργία του δίσκου κατά ένα μεγάλο μέρος του έγινε αποκλειστικά με ιδία μέσα.
Επιστρέφοντας στα της μουσικής και πάλι, για ακόμη μία φορά διαιωνίζεται η “Legalise Drugs and Murder” αισθητική και διατυμπανίζεται η ACAB ιδεολογία, μόνο που εδώ, καθότι ο Vincent είναι Chef στο βασικό επάγγελμα, το αρκτικόλεξο μεταφράζεται και ως All Cooks Are Bastards, πέραν του Cops.
Ιδιαίτερα ευφυή είναι και τα sample που προλογίζουν τα κομμάτια με βαθύτερο κοινωνικό νόημα και γενικότερο μισανθρωπιστικό μήνυμα, αφού είναι ευρέως αποδεκτό ότι όλη η ανθρωπότητα είναι ένα βακτήριο που δεν αφήνει τίποτα όρθιο ορίζοντας ημερομηνία λήξης στο μέλλον.
Η μπάντα γνωρίζοντας ότι δεν έχει και πολλά κενά στο ιδίωμα για να τα καλύψει με καινοτόμες ιδέες και χωρίς να θέλει να ξεχειλώσει τα όρια, φέρεται έξυπνα και βάζει ελάχιστες “τζούρες” σε χαμηλές συχνότητες πάντα από εμβόλιμους noise ήχους, αντίστοιχους με αυτούς των Sleep στο “Sciences” και βγάζει προς τα έξω μία πιο Rock ταυτότητα, λανσάροντας κατά διαστήματα ένα Sludge n Roll άκουσμα.
Το “Broke Sabbath” σπάει την σιωπή των Καναδών δίνοντας μας ένα ανάστροφο ζοφερό και ανίερο χαστούκι που αντί για αστεράκια μας κάνει να βλέπουμε πεντάλφες και πεντάφυλλα μετά μουσικής.
Facebook: https://www.facebook.com/dopethrone.mthell
Bandcamp: https://dopethrone.bandcamp.com/album/broke-sabbath
260 
