Είδος: Melodic Black/ Gothic Metal
Εταιρεία: Season of Mist
Ημ. κυκλοφορίας: 24 Μαΐου 2024
Αν είσαι από εκείνους που δεν μπορούν να ακούσουν πέρα από το “Triarchy of Lost Lovers”, παρακαλώ πέρασε έξω.
Αν έχεις μείνει δεμένος στα “Theogonia” και “Aealo”, παρακαλώ ακολούθησε τους προηγούμενους.
Αν το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να κατηγορήσεις τα αγγλικά του Σάκη, την άτυχη επιλογή του greeklish τίτλου ή την επιλογή ενός πίνακα, που έχει χρησιμοποιηθεί πριν από άλλους για εξώφυλλο, κάνε μου τη χάρη και κλείσε την πόρτα βγαίνοντας.
Οι υπόλοιποι που μείνατε σέβεστε λογικά το γεγονός πως ο καλλιτέχνης αποφάσισε ότι ο πίνακας Destruction του Thomas Cole ήταν ιδανικός για να συνοδεύσει το concept που υπηρετεί το album. Αφού μέσα στο “Προ Χριστού”, οι Rotting Christ υμνούν εκείνους τους προχριστιανικούς πολιτισμούς που αντιτάχθηκαν στη βίαιη επιβολή του Χριστιανισμού.
Στο πρώτο και ομώνυμο εισαγωγικό κομμάτι, καλούνται θεοί και δαίμονες, μεταξύ τους και ο Ασμοδαίος, ο δαίμονας που κόντραρε τον Σολομώντα ενάντια στο χτίσιμο του διάσημου ναού. “Νενίκηκας με, Ναζωραίε!” φέρετε να είπε ξεψυχώντας ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, αυτοκράτορας της Ρώμης που προσπάθησε μάταια να αναβιώσει την παλιά θρησκεία και έτσι ξεκινάει ουσιαστικά το ταξίδι με το “The Apostate”.
Από νωρίς επίσης φαίνεται πως η χορωδία παίρνει ουσιαστικό ρόλο στη μίξη και ο trademark ήχος των Rotting Christ είναι όπως πάντα παρών. Ο Σάκης Τόλης φαίνεται να αναπολεί τη γκοθίλα του παρελθόντος, την οποία εξόρκισε ιδανικά στο προσωπικό του album, όμως συνθέτει μια ηχητική συνέχεια του “The Heretics”, με το οποίο ενδεχομένως συνδέεται και θεματικά.
Σίγουρα, σε κομμάτια σαν το “The Sixth day”, θα νιώσεις το “Dead Poem” να επιστρέφει (ίσως σατανικά επαναλαμβάνεται), αλλά πώς μπορείς να κατηγορήσεις έναν συνθέτη που επιστρέφει στο παρελθόν του, επανεξετάζοντας το, ενώ γλώσσες πλην των Αγγλικών χρησιμοποιούνται και πάλι, με τα ιταλικά να λάμπουν δια μέσου Ανδρονίκης Σκουλά στο “La lettera del diavolo” και τα αρχαία ελληνικά φυσικά να εμφανίζονται αρκετά.
Το “Προ Χριστού” δεν πάσχει από τη συνηθισμένη ένταση της μπάντας που φαντάζει έτοιμη για κάθε συναυλιακή μάχη, και τα κομμάτια και αυτού του δίσκου έχουν σαν στόχο να προετοιμάσουν και εσένα για την επόμενη φορά που θα τους δεις ζωντανά.
Ήδη έχω φανταστεί πολλά από τα κομμάτια να παίζονται στη γιορτή για τα 35 τους χρόνια, και αυτό είναι τελικά, ένα από τα πλεονεκτήματα του δίσκου. Η παραγωγή είναι τέτοια που καθιστά τα κομμάτια αξιάκουστα και τον ακροατή να αδημονεί να τα απολαύσει σε συναυλιακές συνθήκες.
Μια που αναφέρθηκα στην παραγωγή, να σημειώσω πως έχει περάσει από την άγρυπνη ματιά του Σάκη, με χείρα βοηθείας Foti Benardo και Άγγελου Καρατζά στα Devasoundz, ενώ μίξη και mastering εμπιστεύτηκαν στα χέρια των Jens Bogren και Tony Lindgren στα σουηδικά Fascination studios, με το αποτέλεσμα να είναι καθόλα επιτυχές.
Παρόλα αυτα, το “Προ Χριστού” ίσως να μην σου κάνει εντύπωση, αν είσαι βιαστικός στις κρίσεις σου. Με την πάροδο του χρόνου όμως, σε κερδίζει και σιγά σιγά σου αρπάζει το χέρι σε μια διαδρομή, ποδαράτη για τα Ελευσίνια Μυστήρια και να εύχεσαι στον δρόμο να μην φας “Πυξ, Λαξ, Δαξ” (το αγαπημένο μου με διαφορά τραγούδι).
Οι Rotting Christ μπορεί να μην τρυπούν τον ουρανό της έμπνευσής τους στο “Προ Χριστού”, όπως πολλές φορές έχουν πράξει στο παρελθόν, αλλά τον παρατηρούν με σέβας και τον υμνούν σε κάθε ευκαιρία, με τέτοιο τρόπο που δεν μπορεί να αποτύχει, αλλά ίσως να γεννήσει αμφιβολίες. Βαδίζοντας αγέρωχα στο μέλλον, ανασκαλίζουν το παρελθόν, δίνοντας χώρο στο παρόν, προσφέροντας έτσι μια ακόμη συλλογή μυθολογικών-ιστορικών διηγημάτων που όμως, σε παρασύρουν να ουρλιάξεις με πάθος. Μια ακόμη κραυγή του καταπιεσμένου βρίσκει χώρο μέσα από τη νέα δουλειά των Rotting Christ, και όσα memes και να κάνετε (χρήσιμη και η σάτιρα, ας μη σταματήσει ποτέ), εγώ θα στέκομαι χαμογελώντας στο πλάι τους.
Εξάλλου, το ξέρουν καλά. Και η αρνητική διαφήμιση, διαφήμιση είναι. Pretty world, pretty dies και ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ!
Facebook: https://www.facebook.com/rottingchristofficial/
Bandcamp: https://rottingchristofficial.bandcamp.com
371 
