Είδος: Alternative metal
Εταιρεία: Reprise Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 25 Σεπτεμβρίου 2020
Πέρα από την δύσκολη κατάσταση και τις δυσμενείς συνθήκες που βιώνουμε παγκοσμίως, το 2020 μπορεί να έχει και τις καλές του στιγμές. Μια από αυτές για ‘μας τους μουσικόφιλους του σκληρού ήχου είναι το καινούριο πόνημα των Deftones. Οι συστάσεις γι’ αυτούς είναι περιττές καθώς όλοι έχουν ακούσει την μουσική τους, ακόμα και αν δεν την ακολουθούν. Τέσσερα χρόνια μετά το εμβληματικό και ρομαντικό “Gore” το συγκρότημα αποφάσισε να συνεργαστεί με τον παραγωγό Terry Date (με τον οποίο είχαν να δουλέψουν μαζί από τον ομώνυμο δίσκο του, το 2003). Το ερώτημα εδώ, με το “Ohms” και ένατο στη σειρά, είναι αν η alternative metal μπάντα από το Σακραμέντο θα συνεχίσει το σερί των καλών κυκλοφοριών ύστερα από 32 χρόνια στο κουρμπέτι της μουσικής βιομηχανίας.
Η μοναδική απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι πως οι Deftones δεν μπορούν να συνθέσουν κακό album ή καλύτερα κακή ή άνευρη μουσική. Το αντίθετο, μάλιστα. Είναι σαν να το έχουν στο πετσί τους, το να δημιουργούν τραγούδια με νεύρο και ψυχή, με το ταλέντο τους ν’ αναβλύζει από παντού. Από τα φωνητικά του Chino Moreno που παραμένουν αναλλοίωτα από το πέρας των χρόνων μέχρι τα κιθαριστικά μέρη του Carpenter, τα drums του Cunningham, τα πλήκτρα του Delgado και το μπάσο του Vega, τα οποία όλα μαζί “δένουν” άψογα και είναι σαν να συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους. Στα πρώτα δεύτερα της “Γένεσης” ακούμε το ατμοσφαιρικό και χαρακτηριστικό riff του Carpenter που όλοι γνωρίζουμε, το οποίο στην συνέχεια εκρήγνυται “παρέα” με τα υπόλοιπα όργανα και την δυναμική φωνή του Chino.
Τα mid-tempo “Ceremony”, “Urantia” και “The Spell of Mathematics” σχεδόν φλερτάρουν με την εποχή του “White Pony” καθ’ όλη την διάρκειά τους και η αναδρομή στο παρελθόν είναι αναπόφευκτη για όσους ξέρουν ή έχουν βιώσει την ιστορία της μπάντας. Ο συνδυασμός των αιθέριων και αισθησιακών φωνητικών του Moreno με τις εξάρσεις των riffs κιθάρων, των τυμπάνων και των μπασογραμμών του Carpenter, του Cunningham και του Vega αντίστοιχα είναι σαν το Γιν και το Γιαν.
Το Φώς συναντάει το Σκοτάδι, με μια ροή η οποία είναι ως επί το πλείστον δομημένη τέλεια.
Το punk-ίζον αρχικά “Error” καταλήγει να χρησιμοποιεί στα solo του ‘90s στοιχεία της rock μουσικής, συγκεκριμένα της grunge, καθιστώντας το, το πιο πειραματικό και διαφορετικό στα αυτιά μας τραγούδι του “Ohms”. Τα ξεσπάσματα φυσικά δεν απουσιάζουν εδώ, πάντα συνδυαστικά από τον θυμό και την μελαγχολία με τεράστια μαεστρία. Το ομώνυμο βέβαια είναι αυτό που οδηγεί στην κορύφωση και ξεπερνά την λογική και τους κανόνες, μιας και το συγκρότημα δεν δημιουργεί ακολουθώντας τα παραπάνω αλλά την έμπνευση. Η ισορροπία του κομματιού είναι βασισμένη και πάλι στο Φως και στο Σκοτάδι. Στο Καλό και στο Κακό. Στην Ομορφιά που ενέχει το κάθε τι περίεργο και άγνωστο. Αυτά είναι άλλωστε τα χαρακτηριστικά που κατέστησαν τους Deftones αυθεντικούς μουσικούς.
Διανύοντας πλέον την τέταρτη δεκαετία του, το κουιντέτο από την Καλιφόρνια δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Παρά μόνο ότι έχει “κατακτήσει” προ πολλού την κορυφή και δεν μπορεί κανένας να το “κατεβάσει” από εκεί. Ούτε καν οι ίδιοι. Η επένδυση στο “Ohms” είναι καρποφόρα και εποικοδομητική. Η ποιότητά του αποτελεί εγγύηση για μια από τις πιο ολοκληρωμένες δουλειές του συγκροτήματος, όχι μόνο γι’ αυτήν την χρονιά, αλλά και για των ‘20s. Ραντεβού σε δέκα χρόνια!
Website: https://www.deftones.com
Facebook: https://www.facebook.com/deftones/
678 
