Danko Jones. Ένα όνομα, ένα συγκρότημα, όμως η πορεία του Danko προς την underground καταξίωση δεν θα ήταν τόσο εύκολη χωρίς τη συνδρομή τους μπασίστα και συνιδρυτή του σχήματος, John Calabrese. Μετά την αποθέωση του νέο τους album, “ELECTRIC SOUNDS”, ο Δημήτρης Μαρσέλος θέλησε να μιλήσει με τον John για το νέο album και άλλα πολλά.
-Γεια σου, John! Χαίρομαι που έχω την ευκαιρία να σου πάρω συνέντευξη. Πώς είναι τα πράγματα στο στρατόπεδο των Dank Jones; Ετοιμάζεστε για μια περιοδεία προώθησης;
Γεια, χαίρομαι που αφιερώσατε χρόνο για να μιλήσετε με το συγκρότημα, Δημήτρη. Όλα καλά καθώς προετοιμαζόμαστε για την επερχόμενη κυκλοφορία του 11ου studio album μας “ELECTRIC SOUNDS”. Θα κάνουμε μια εβδομάδα προώθησης για αυτό στην Ευρώπη και ελπίζουμε να πάει καλά.
-Το “Electric Sounds” είναι ένα θηρίο και είναι ένα από τα καλύτερα που έχετε κάνει ποτέ. Έγινε κάτι διαφορετικό στη διαδικασία ηχογράφησης ή υπήρξαν ιδιαίτερες συνθήκες που τροφοδότησαν μια τόσο εξαιρετική έμπνευση;
Ευχαριστώ. Πάντα εργαζόμαστε πολύ σκληρά για να γράψουμε νέα μουσική, αν περιμέναμε κάποια θεϊκή έμπνευση θα περιμέναμε ακόμα. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να συνεχίζουμε να γράφουμε μουσική και κάνουμε αυτό που θεωρούμε υπέροχο. Το μόνο πράγμα που κάναμε διαφορετικά σε αυτό το άλμπουμ είναι ότι ηχογραφούσαμε όλα τα μπάσα μου στο στούντιο μου στη Φινλανδία (όπου ζω) και δεν ήμουν στο στούντιο με τα παιδιά για την ηχογράφηση. Είχα επίσης οργανώσει όλα τα demo έτσι ώστε να είναι εύκολο τόσο για τον Rich όσο και για τον Danko να πάνε στο στούντιο και να κάνουν τα μέρη τους. Ασυνήθιστος τρόπος ηχογράφησης, αλλά παρόλα αυτά απαθανάτισε ΠΟΛΥ ενέργεια.
-Ο Eric Ratz είναι για άλλη μια φορά στην παραγωγή και φαίνεται να του έχετε μακροχρόνια εμπιστοσύνη. Τι είναι αυτό που φέρνει ο Eric στην εξίσωση που κάνει το αποτέλεσμα τόσο εκρηκτικό; Το “Power Trio” ήταν επίσης κάπως εκρηκτικό και τώρα φαίνεται ότι η συνταγή έχει εξελιχθεί.
Απάντησα λίγο στην προηγούμενη απάντησή μου, αλλά πρέπει να πω ότι ο Eric είναι κορυφαίος παραγωγός. Αποδίδει ηχητικά στο συγκρότημα κομψούς ήχους που πραγματικά εξυψώνουν τη μουσική μας. Νιώθω επίσης ότι μετά από όλα αυτά τα χρόνια έχουμε έναν ξεχωριστό ήχο για το συγκρότημα, αλλά με τον Eric στο τιμόνι είμαστε πάντα σίγουροι ότι μπορεί να πάει τους ήχους σε άλλο επίπεδο.
-Έχουμε επίσης ένα εξώφυλλο που ταιριάζει με αυτό του “Power Trio”. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι αυτά τα δύο άλμπουμ ανήκουν μαζί. Ποιος βρίσκεται πίσω από τα εξώφυλλα και πώς συνεργάζεστε με τον καλλιτέχνη; Απελευθερώνετε την τέχνη ή δίνετε κάποιες οδηγίες για να καθοδηγήσετε τη διαδικασία;
Ευχαριστώ. Ναι και τα δύο album έχουν εικονογραφήσεις αλλά είναι διαφορετικοί καλλιτέχνες. Για αυτό το album χρησιμοποιήσαμε έναν Σουηδό εικονογράφο ονόματι Martin Ander. Στην πρώτη μου συζήτηση μαζί του για το έργο τέχνης, του ζήτησα να ακολουθήσει μια εικονογράφηση που δεν ήταν σούπερ κυριολεκτική για τον τίτλο, αλλά είχε κάποια «ηλεκτρικά» στοιχεία σε αυτήν. Χρησιμοποίησα ένα παράδειγμα μοτίβων Cymatics και Chladini. Κάτι πιο ψυχεδελικό και όχι τόσο κυριολεκτικό αλλά έχει αναφορά στον ήχο και τον ηλεκτρισμό… Και πέτυχε διάνα.
-Είστε εδώ από το 1996 και σύντομα θα γιορτάσετε 30 χρόνια ως συγκρότημα. Ποιο είναι το μυστικό της μακροχρόνιας μουσικής σου σχέσης με τον Danko; Πώς γνωριστήκατε αρχικά και πότε αποφασίσατε να παίξετε στη σκληρή πλευρά του rock ‘n’ roll;
Είμαστε και οι δύο πολύ πεισματάρηδες και όταν ξεκινήσαμε μας είπαν ότι έπρεπε να γράψουμε καλύτερα τραγούδια. Εδώ είμαστε σχεδόν 30 χρόνια στη μουσική μας καριέρα και συνεχίζουμε να παίζουμε αυτά ακριβώς τα τραγούδια. Στο τέλος της ημέρας, η σκληρή δουλειά και το να κάνεις αυτό που ζεις είναι το κλειδί. Τα χρήματα δεν αγοράζουν την ευτυχία, αλλά το να ξέρεις ότι κάνεις αυτό που αγαπάς είναι ασύγκριτο.
-Μεγαλώνοντας σε μια χώρα με πλούσια rock μουσική κληρονομιά θα πίστευε κανείς ότι είχες όλη την ώθηση που χρειαζόσουν για να πάρεις το μπάσο. Το rock n roll υπήρχε στο σπίτι όταν ήσουν παιδί;
Μεγάλωσα στη Νότια Ιταλία, σε μια μικρή πόλη 200 κατοίκων στα βουνά της Καλαβρίας, πολύ κοντά στην Ελλάδα και πολύ παρόμοιο τοπίο (una faccia una razza, χαχαχαχα). Το rock n roll ήταν πάντα γύρω, όπως και άλλες μουσικές.
-Θυμάσαι το πρώτο τραγούδι που ερωτεύτηκες; Ποιο ήταν το πρώτο άλμπουμ που κράτησες στα χέρια σου; Τι σε έκανε να θέλις να παίξεις μπάσο; Ποιον μπασίστα παρατηρούσες στην αρχή;
Τα πρώτα album ήταν τα album του πατέρα μου, Beatles, Pink Floyd και πολλών Ιταλών καλλιτεχνών.
Το πρώτο τραγούδι ίσως ήταν περιέργως το “Yellow Submarine”.
-Πιστεύω ότι το να έχετε ένα εν μέρει σταθερό line-up μέσα στα χρόνια είχε ως αποτέλεσμα να έχετε έναν αναγνωρίσιμο ήχο. Ήταν αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς ή απλώς συνέβη και στη συνέχεια εξελίχθηκε σταδιακά;
Σκληρή δουλειά. Τίποτα δεν συμβαίνει απλά στη ζωή. Χρειάζεται θυσία, αφοσίωση, εστίαση και πολύ σκληρή δουλειά!
-Φαντάζομαι ότι δεν μπορείς να μετρήσεις τις συναυλίες που δώσατε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά θυμάσαι κάποια που δεν θα ξεχαστεί ποτέ και κάποια από αυτές που θα προτιμούσες να ξεχάσεις; Ποια είναι τα πιο αστεία ή πιο περίεργα πράγματα που έχεις βιώσει ως μουσικός;
Υπήρξαν κάποια shows που ήταν απλά περίεργα, αλλά είναι προνόμιο να παίζεις μουσική. Η τελευταία συναυλία που παίξαμε πριν από τα lockdown για τον Covid ήταν σε ένα μικρό μπαρ στην παραλία Huttington στην Καλιφόρνια. Περίπου 80 άτομα σε ένα μπαρ, μια μικρή σκηνή και ο Danko και εγώ έπρεπε να καθίσουμε στο βαν μας πριν από εκείνη την παράσταση. Είχαμε μια υπέροχη συναυλία, αλλά σκέφτηκα ότι μάλλον δεν θα παίξουμε ξανά εδώ. Μετά συνέβη ο Covid και θα ήθελα να είχα παίξει ακριβώς την ίδια συναυλία 100 φορές, οπότε όλα στη ζωή είναι σχετικά. Είναι όλα προοπτική.
-Είμαι σίγουρος ότι έχεις περισσότερα και καλύτερα πράγματα να κάνεις, γι’ αυτό θα σε αφήσω με τα συγχαρητήριά μου για το νέο album και θα σε παρακαλέσω να ολοκληρώσετε τη συζήτηση με έναν στίχο από ένα από τα νέα σας τραγούδια, έναν στίχο που αγαπάτε να φωνάζετε ενώ παίζεις μπάσο.
Πάω να τελειώσω τον καφέ μου εδώ, ευχαριστώ. Δεν μου αρέσει να φωνάζω στη σκηνή, προτιμώ να απολαμβάνω τον εαυτό μου για να τρέφεται το κοινό με τη θετική μου ενέργεια.
Ελπίζω να πάνε όλα καλά στην Ελλάδα με τον καιρό (σ.σ.η συνέντευξη διεξήχθη εν καιρώ σφοδρής κακοκαιρίας που κατέληξε στην πλημμυρισμένη Θεσσαλία)!
Ευχαριστώ πολύ!
1256 
