Στο αφιέρωμα που είχαμε κάνει (μπορείτε να το βρείτε ΕΔΩ)με αφορμή το live των Converge στο Gagarin το Σάββατο 24 Ιουνίου, είχα γράψει: “Είμαι σίγουρος ότι θα δούμε ένα ιστορικό live, από αυτά που ξέρουν πολύ καλά να κάνουν οι Converge”.
Δεν μου έχει ξανασυμβεί να πέσω τόσο έξω. Αυτό που διαδραματίστηκε στο Gagarin δεν ήταν απλά ένα ιστορικό live, ήταν μια στιγμή κάθαρσης για κοινό και συγκρότημα. Οι Converge με attitude και όρεξη εφηβικής μπάντας, έδειξαν πως μπορεί κάποιος να παίζει στο ανώτερο επίπεδο μπροστά σε ένα αφηνιασμένο κοινό.
Το Σάββατο μου πήγαν διάφορα πράγματα στραβά, αλλά δεν άφησα τίποτα να μου χαλάσει την διάθεση και την ανυπομονησία για το live των Converge. Την προηγούμενη φορά που είχαν έρθει δεν τους είχα δει και όλα αυτά τα χρόνια έβλεπα video από live τους και ένιωθα μια μικρή ζήλια για αυτούς που καταφέρνουν να είναι σε ένα τέτοιο live. Έτσι λίγο μετά τις 21:00 βρέθηκα στο Gagarin και όλοι οι άγνωστοι-γνωστοί ήταν εκεί Το ένιωθα ότι αυτό το live αυτό θα ήταν ένα ραντεβού που δεν είχε προγραμματιστεί. Ξέραμε όλοι ότι θα ήμασταν εκεί. Μπαίνοντας στον χώρο, παρατήρησα ότι επικρατούσε μια περίεργη ησυχία και τελικά μετά από κουβέντες που έκανα με γνωστούς, κατάλαβα ότι αυτή η ησυχία οφειλόταν στην ανυπομονησία του κόσμου ο οποίος είχε πάρει θέσεις μάχης.
Τυπικότατοι, ακριβώς στις 22:00 όπως είχε ανακοινωθεί ανέβηκαν στην σκηνή οι Converge ευχαριστώντας τον κόσμο που βρέθηκε εκεί αλλά και για την υποστήριξη στο σχήμα και αμέσως ξεκίνησε ο πόλεμος. Με την πρώτη νότα, πραγματικά με την πρώτη νότα ξεκίνησε ένα μανιασμένο mosh-pit και το σχήμα ήταν υπέροχα μόνοι αλλά και καταπληκτικά δεμένοι. Το “υπέροχα μόνοι” αναφέρεται στο γεγονός ότι παρατηρώντας ένα- ένα τα μέλη των Converge, δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι έπαιζαν έτσι.
Με το πιο πλατύ χαμόγελο ήταν αδιανόητο αυτό που έκανε ο καθένας στο όργανό του αλλά με καμία διάθεση φλυαρίας ή ματαιοδοξίας. Αυτός όμως που με ενθουσίασε λίγο παραπάνω ήταν ο drummer του σχήματος Ben Koller. Έπιασα τον εαυτό μου, ίσως για πάνω από 15’ να έχω κολλήσει και να τον κοιτάω με μάτια γουρλωμένα. Δεν γίνεται να παίζει έτσι και να χαμογελάει. Ήταν εξωφρενικό το παίξιμο του και όταν τον ενόχλησαν τα φώτα, κατέβηκε να πάρει το μικρόφωνο και με αξιοσημείωτη ευγένεια είπε στον φωτιστή αν γίνεται να αλλάξει setup γιατί τον τυφλώνει και δεν βλέπει τα τύμπανα.
Ο ήχος ήταν πάρα πολύ καλός από την πρώτη στιγμή και το live είχε τα πάντα. Crowd surfing, mosh pit, μία φουσκωτή μπάλα παραλίας η οποία κατέληξε στην σκηνή και ο τραγουδιστής Jacob Bannon την έστειλε πίσω σαν να κάνει volley serve, sing along, το μικρόφωνο στο κοινό αλλά και δύο encore. Είναι εντυπωσιακό πως το συγκρότημα παίζοντας με αυτούς τους ρυθμούς κατάφερε να παίξει σχεδόν μιάμιση ώρα, με αποκορύφωμα το δεύτερο encore όπου ζήτησαν από το κοινό να διαλέξει κομμάτι που θα παίξουν.
Η επικοινωνία των Converge με το κοινό ήταν άκρως συγκινητική, ο Jacob Bannon συνεχώς έδειχνε προς το κοινό και άνοιγε τα χέρια του σαν να αγκαλιάζει όλον τον χώρο. Ο κιθαρίστας Kurt Ballou όποτε έκανε φωνητικά και δεν χανόταν στις μελωδίες του, κοιτούσε προς όλες τις μεριές και δεν αμελούσε να χαιρετήσει τον κόσμο στον εξώστη.
Το live των Converge ήταν μια βιωματική εμπειρία η όποια έχτισε σχέσεις λατρείας ανάμεσα στο κοινό και το συγκρότημα αλλά και ισχυρούς δεσμούς στον κόσμο που βρέθηκε εκεί. Δεν υπήρξαν ούτε κινητά μόνιμα στον αέρα, ούτε κόσμος να αδιαφορεί για το σχήμα και να συζητάει για άσχετα πράγματα, γιατί το συγκρότημα δεν άφησε χώρο για τίποτα λιγότερο από την απόλυτη προσοχή σε αυτούς. Είδαμε μία από τις μεγαλύτερες μπάντες του χώρου να είναι τα πιο cool άτομα, δεν τους χαρακτήρισα τυχαία “Πάνκηδες του metal”.
Setlist
1. Eagles Become Vultures
2. Dark Horse
3. Under Duress
4. Heartless
5. Axe to Fall
6. You Fail Me
7. All We Love We Leave Behind
8. Predatory Glow
9. Hell to Pay
10. Homewrecker
11. Eye of the Quarrel
12. Reap What You Sow
13. Cutter
14. Worms Will Feed/Rats Will Feast
Encore:
15. First Light/Last Light
16. I Can Tell You About Pain
17. Concubine
Encore 2 μετά από επιλογή του κοινού:
18. Jane Doe
Φωτογραφιες: Έφη Γαλιατσάτου
561 
