Είδος: Desert Rock
Εταιρία: Duna Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 20 Σεπτεμβρίου 2024
Δεν έχουν περάσει παρά ελάχιστοι μήνες, τέσσερις τον αριθμό, όπου παρουσιάζαμε την πρώτη δισκογραφική απόπειρα των Mario Lalli & The Rubber Snake Charmers του Mario Lalli προφανώς με τη συνοδεία των αγαπημένων Brant Bjork, Ryan Güt και Sean Wheeler.
Τώρα αλλάζοντας θέση στη μαρκίζα και βάζοντας πρώτο όνομα αυτό του “θείου” Brant, όπως γινόταν τις παλιές (κακές) εποχές στις μπουζουκλερί ένα πράγμα, ερχόμαστε στην ευχάριστη θέση για ακόμη μία φορά να μιλήσουμε για τη νέα δουλειά του θείου μέσα από μία καινούρια καλλιτεχνική έκφανση του ιδίου.
Θα μπορούσε να είναι ο μουσικός με τα χίλια πρόσωπα, αλλά είναι απλά ο πιο cool τύπος στη μουσική βιομηχανία με αυτήν την αίσθηση της ανεξαρτησίας και της αέναης δημιουργικής έκφρασης να τον χαρακτηρίζει και αυτόν, και τα αγχολυτικά άλμπουμ που κυκλοφορεί.
Στη συγκεκριμένη παρέα μουσικών η έκφραση “στους δύο τρίτος δεν χωράει” δεν τους χαρακτηρίζει ούτε τους εκφράζει, έτσι με αυτόν τον τρόπο οι Brant Bjork, Mario Lalli και Ryan Güt ενώνονται μουσικά υπό τα δεσμά του Brant Bjork Trio στην πρώτη δισκογραφική τους δουλειά “Once Upon A Time In The Desert”, μέσα από την ιδιόκτητη εταιρία του Bjork η οποία δραστηριοποιούνταν μεταξύ 2002-2006 και πλέον επιστρέφει δυναμικά μπαίνοντας σε groovy ρυθμούς.
Αυτή τη φορά ο αγύρτης και ποιητής της ερήμου Sean Wheeler λείπει από την εξίσωση, όμως για να είμαστε και λίγο ρεαλιστές θα ήταν κάπως αστείο να βρισκόταν και εδώ μαζί με τους υπόλοιπους απλά με άλλο όνομα.
Για ακόμη μία φορά ο Bjork μαζί με την παρέα του κάνει αυτό που κάνει καλύτερα από όλους, να συνθέτει μουσική με απόλυτη ελευθερία και παντελή έλλειψης άγχους, χωρίς να έχει αφεντικό πάνω από το κεφάλι του και να τον περιορίζει και χωρίς περικοπές στην έκφραση και την δημιουργία.
Το γεγονός ότι η Duna Records επιστρέφει σηματοδοτεί και μία νέα περίοδο για τον ίδιο και πιθανόν τη δημιουργία δίσκων με μεγαλύτερη συχνότητα, αν και εφόσον κάτι τέτοιο είναι εφικτό, δεδομένου ότι ήδη κυκλοφορεί άλμπουμ κατά ριπάς.
Είναι σίγουρα μία γιορτή για τον ίδιο και την πολυετή του καριέρα αλλά και των δεκάδων ομοϊδεατών καλλιτεχνών που ασπάζονται το όραμα του, η επιστροφή της δική του εταιρίας.
Ο δίσκος αγγίζει τα όρια του φανμποϊσμού κατά κάποιον τρόπο και πιθανόν για αρκετούς να μην είναι το cup of tea τους, που λένε και στο χωριό μου, όμως καλό είναι να μην τον προσπεράσουν έτσι απλά χωρίς ακρόαση διότι θα βγουν χαμένοι.
Και εδώ ο χαμένος δεν τα παίρνει όλα..
Το desert τρίο για πολλοστή φορά μεν μας ξεναγεί στο desert rock n roll οδοιπορικό τους στον πρωτόλειο ήχο της λεβεντομάνας California και του Palm desert, όμως από την άλλη δε, τοποθετεί εμβόλιμες τσαχπινιές στον fuzz ήχο που κάνουν την διαφορά.
Στο “Backin’ the Daze” ακούς, εκτός αν την έχω απλά “ακούσει” εγώ, τον ήχο του αείμνηστου Γιάννη Σπάθα στην κιθάρα να μας χαϊδεύει Socratica το αυτί, ενώ στο “Down the Mountain” η blues side of the pills κάνει την εμφάνιση της.
Αυτό που με εξέπληξε ευχάριστα ήταν οι ηχητικοί πειραματισμοί στο “Rock n Roll In The Dirt” που αποτελούν σήμα κατατεθέν στον 60s ψυχεδελικό ήχο των Sun Dial και ακροβατούν κάπου ανάμεσα στο προοδευτικό και acid Rock της εποχής και ανοίγει νέους ορίζοντες για την μπάντα, αμιγώς πιο ψυχεδελικούς.
Προς εκεί κινείται και το εκπληκτικά φιλοτεχνημένο εξώφυλλο το οποίο χαρακτηρίζει απόλυτα το ηχητικό περιεχόμενο, χωρίς να είναι απόρροια της muscle-λίνης παρά της mesca-λίνης και των συμπτωμάτων από τα τραγούδια, που μπορεί να μην σου αλλάξουν την κοσμοθεωρία και να σου ανοίξουν τις πύλες της αντίληψης αλλά θα σου προσφέρουν ένα χαλαρωτικό και τέρμα ψυχαγωγικό άκουσμα, ίσως το πιο ερωτικό που έχει προκύψει ποτέ, όπως μαρτυρούν και οι στίχοι.
Σε έναν τόσο τοξικό κόσμο που ζούμε ένας Brant Bjork δίσκος την ημέρα το άγχος το κάνει πέρα.
Και όπως λέει και ο ίδιος: The shame in you , the shame on me..got everything you need babe..U R FREE..!!
Facebook: https://www.facebook.com/BrantBjorkOfficial
Bandcamp: https://brantbjork.bandcamp.com
220 
