BLAZE BAYLEY, ABSOLVA (10/11/22) EIGHTBALL CLUB

Εναλλακτικός τίτλος: Πάθος, πόρωση, συγκίνηση και δάκρυα

ΠΩΣ ΜΑΣ ΕΥΛΟΓΗΣΕΣ ΕΤΣΙ ΡΕ BLAZE, ΠΩΣ.
Δεν είναι κοινό μυστικό πλέον, όπως πριν κάποια χρόνια. Ο Blaze δίνει εκπληκτικά live, τα μικρά κλαμπ είναι το γήπεδό του και η φωνή του είναι πολύ καλύτερη από τότε που ήταν στους Iron Maiden. Όποιος τον έχει δει ή έχει φίλο/η που τον έχει δει, ξέρει.

Υποψιασμένος πήγα να απολαύσω τον τίμιο εργάτη του μέταλ, Blaze Bayley και οι απαιτήσεις μου ήταν πλέον στον ουρανό. Δεν μου έφτανε απλώς μια βραδιά γεμάτη όμορφη μουσική και καλοπέραση, ήθελα το κάτι παραπάνω. Ήθελα μια κατάθεση ψυχής που θα θυμάμαι για πάντα.

Ο τιτάνας Blaze μας έδωσε στο Eightball αυτό που ζητούσα και ακόμη περισσότερα. Το συνειδητοποίησα περίπου στη μέση της συναυλίας, όταν κόντεψε να γκρεμιστεί το κλαμπ, από τις ιαχές… ελευθερίας στο Clansman και τις εκατοντάδες γροθιές που γέμισαν τον αέρα, ότι αυτή η νύχτα θα μείνει, δεν θα πεθάνει ποτέ.

Την υπέροχη βραδιά άνοιξαν οι Absolva, η μπάντα δηλαδή που συνοδεύει τον Blaze, αλλά παράλληλα ηχογραφεί και τα δικά της τραγούδια, τα οποία κινούνται στο χώρο του πρώην μοντέρνου μέταλ, με κάποιες αλτέρνατιβ ροκ πινελιές. Ορεξάτοι, με ενέργεια, προσέφεραν ένα πολύ όμορφο ζέσταμα για το υπόλοιπο της βραδιάς, συνοδέψαμε όλοι την μπύρα μας με αυτούς τους ευχάριστους τύπους.

ΚΛΩΤΣΙΑ ΣΤΑ ΑΧΑΜΝΑ ΜΕ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Όμως ήταν ξεκάθαρο για ποιον έχει έρθει ο κόσμος, για αυτό τον γίγαντα που όταν στάθηκε για πρώτη φορά στη σκηνή, έκανε τις επόμενες 2 ώρες να φύγουν σαν να ήταν 5 λεπτά.
Χωρίς εισαγωγές, χωρίς προλόγους, ο Blaze μπήκε με μια τριπλέτα τραγουδιών φωτιά από το X-Factor, ισοπεδώνοντας εξαρχής τα πάντα. Ο ήχος ιδανικός, χωρίς να σου παίρνει τα αυτιά και η σκηνική παρουσία, απλή, λιτή με λαμπερό φωτισμό, εντελώς old school. Στο προσκήνιο μόνο η μουσική, εμείς και αυτοί, ένα.

Οι αντιδράσεις του κοινού είναι ήδη φοβερά ενθουσιώδεις, ακόμα και στη συνέχεια που επέλεξε ο Blaze να παίξει τρία κομμάτια από τον πιο πρόσφατο προσωπικό του δίσκο, δίνοντας μια απίστευτα παθιασμένη ερμηνεία, προλογίζοντας και τα κομμάτια με συνεχείς αναφορές στα προηγούμενα χρόνια της πανδημίας. Πόνεσε, υπέφερε μακριά από τη σκηνή, πιθανώς ταλαιπωρήθηκε από τους δικούς του, προσωπικούς δαίμονες, όμως ήταν όρθιος στη σκηνή, ένας μαχητής και εμείς με τις φωνές μας τον ανταμείψαμε.

Το τι ακολούθησε στη συνέχεια είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψω, καθώς η μπάλα άρχισε να χάνεται. Fortunes of War, ένα επίκαιρο άσμα σκάει σα βόμβα και ανεβάζει επικίνδυνα το ρυθμό. Φλογερό λογύδριο ενάντια στην τοξικότητα και τη διαφθορά και το Virus, μας θύμισε γιατί είναι το χαμένο διαμάντι στη δισκογραφία των Iron Maiden. Όλεθρος στο κλαμπ, όλοι μια αγκαλιά.

Και όμως, οι κορυφαίες στιγμές της βραδιάς δεν ανήκαν στο X-Factor όπως οι περισσότεροι από εμάς θα περιμέναμε. Η κορύφωση ήρθε με το αδικημένο Virtual XI, το οποίο το έπαιξε σχεδόν ολόκληρο. Η αρχή έγινε με ένα κομμάτι που δεν περίμενα ποτέ ότι θα ακούσω ζωντανά το υπεργαμάτο When two Worlds Collide, που πρέπει να προκάλεσα γνήσια απορία στους παρευρισκόμενους με τις αντιδράσεις λατρείας μου. Ο σεισμός που ακολούθησε με βρήκε εξουθενωμένο.

Το Clansman παίρνει τη θέση του καλύτερου λαιβ κομματιού των Maiden από το Fear of the Dark μέχρι σήμερα και επιβεβαιώθηκε ακόμη μία φορά σε ακραίο βαθμό. ΟΛΟΙ, ούρλιαζαν, έγιναν μαλλιά κουβάρια, κάνοντας τον Blaze να απορήσει από το πάθος του κοινού. Έπρεπε να μας πιάσει εκεί ψηλά. Και το έκανε.

Δακρυσμένος, μας έδωσε μια ερμηνεία που θα τη θυμόμαστε για πάντα, στο Como Estais Amigos και εμείς δεν τον αφήσαμε να πει λέξη μόνος του. Λύγισε, έσπασε στη σκηνή, τα δάκρυα ήταν εμφανή πλέον και η εικόνα αυτή θα με συνοδεύει για πολύ καιρό ακόμα. Σε ένα κοντράστ συναισθημάτων, το Man on the Edge αποσυμπίεσε όλη τη συσσωρευμένη ένταση μας και η έκρηξη ενέργειας ήταν μνημειώδης.

Με τις τελευταίες αντοχές της σπασμένης φωνής μας, ΟΥΡΛΙΑΞΑΜΕ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ANGEL AND THE GAMBLER, σαν να είναι το κομμάτι που σημάδεψε τη ζωή μας. Δικαιοσύνη για έναν δίσκο που δεν γοήτευσε τους οπαδούς, αυτός θα ήταν ένας πιο αντικειμενικός τίτλος για τη χθεσινή βραδιά.

Όμως δεν του πρέπει αντικειμενικότητα του Blaze. Του αξίζουν αγκαλιές, ιαχές αποθέωσης, ιδρώτας και τραγούδια. Ήταν τεράστιος, για ακόμη μία φορά, όποιος δεν ήρθε, έχασε ένα κορυφαίο λαιβ.
Δεν περιγράφω άλλο. Ο Blaze είναι το heavy metal.

SETLIST
Lord of the Flies
Sign of the Cross
Judgement of Heaven
War within me
Pull yourself up
Warrior
Fortunes of War
Virus
When two Worlds Collide
Clansman
Como Estais Amigos
Man on the Edge
Futureal
The Angel and the Gambler

508

Avatar photo
About Γιώργος Καλλίνης 21 Articles
Θα με βρείτε στα διάφορα φόρα στο ιντερνέ να ξεχειλώνω μουσικές απόψεις, φέρνοντας στα άκρα συνομιλητές, αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνουν επίτηδες, κάποιος που έχει ένα καλά μελετημένο σχέδιο, μιλάει μέσα από μένα. Ναι, καπνός μπήκε στο μάτι μου!