ÅSKVÄDER: “Fenix”

ALBUM

CREATOR: gd-jpeg v1.0 (using IJG JPEG v62), quality = 99

Είδος: Garage Rock/Hard rock
Εταιρία: The Sign Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 25 Μαρτίου 2022

Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη;
Το ντεμπούτο των Σουηδών Åskväder μου ξύπνησε την αγάπη μου για τους Imperial State Electric του υπέροχου Nicke Andersson και η μουσική τους με έκανε να κουνηθώ (link).

Άκουσα όμορφα πράγματα στους Åskväder προ διετίας λοιπόν, και αποφάσισα να τους έχω στο στόχαστρο, ελπίζοντας να βγάλουν έναν δικό τους χαρακτήρα. Αυτό που ακούω όμως, είναι να έχουν κολλήσει στην κινούμενη άμμο των επιρροών τους και πλέον, να με κάνουν να θέλω να σταματήσω να ακούω και να περιμένω καρτερικά να έρθει στο ταχυδρομείο ο πολυαναμένομενος νέος δίσκος των Hellacopters.

Το “Fenix” είναι μια ακόμη προσπάθεια σουηδικού Kiss-γενούς garage/hard rock που όμως πέφτει στις παγίδες που το ίδιο έχει στήσει. Τα φωνητικά αν και έχουν μια όμορφη ωμότητα, δεν έδειξαν την απαραίτητη βελτίωση και το songwriting είναι τόσο κοινότυπο που κάνει το τραγούδια με όνομα “Zealot” να ξεχωρίζει ξεκάθαρα ανάμεσα στα σχεδόν αδιάφορα υπόλοιπα κομμάτια.
H ηχογράφηση έγινε live στο studio και ενώ η μπάντα δείχνει να έχει ένα δυνατό δέσιμο, η μίξη αρκετές φορές τους αδικεί, κατά την ταπεινή μου γνώμη.

Σε γενικές γραμμές, οι Åskväder δεν μπόρεσαν να αποβάλλουν και να εκμεταλλευτούν τις επιρροές τους και αποφάσισαν εν τέλει, να κάνουν μια ξεπατικοτούρα που γρήγορα θα ξεχαστεί, αφού υπάρχουν δεκάδες πολύ καλύτερες μπάντες στην ευρύτερη γειτονιά τους.

Θα προτείνω στους Σουηδούς φίλους μου να χτίζουν επάνω στο όμορφο τραγούδι “Zealot” και θα συμβεί κάτι καλό τότε. Μέχρι να γίνει αυτό, προτείνω τους μετεωρολόγους να δώσουν το όνομα τους στην επόμενη κακοκαιρία.
Kom igen, grabbar!

Facebook: http://facebook.com/askvaderband/
Instagram: https://www.instagram.com/askvaderband/
Bandcamp: https://askvader.bandcamp.com/

879
About Δημήτρης Μαρσέλος 2196 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.