ALLOCHIRIA

Οι Allochiria μόλις κυκλοφόρησαν τον τρίτο ολοκληρωμένο τους δίσκο “Commotion” (review) και με αφορμή της κυκλοφορίας του, ετοιμάζονται για Ευρωπαϊκή περιοδεία με τους “Their Methlab”, η οποία καταλήγει στις 26 Μαΐου στο Gagarin (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ) όπου στην παρέα θα προστεθούν και οι Mass Culture.

Δεν υπήρχε καλύτερη στιγμή να βρεθώ με το σχήμα και να συζητήσουμε για τον καινούργιο δίσκο αλλά και την πορεία της μπάντας μέχρι τώρα. Παρά το πολύ φορτωμένο τους πρόγραμμα κατάφερα να βρεθώ σε ένα bar του Αιγάλεω με τον Γιάννη (κιθάρα) και τον Θοδωρή (μπάσο) και προσπαθώντας να αποφύγω τις ακραία οπαδικές ερωτήσεις τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας και αρχίσαμε την συζήτηση.

-Αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τον χρόνο που αφιερώνετε, ειδικά τώρα που ετοιμάζεστε για την περιοδεία και ξέρω πόσες ετοιμασίες έχετε.
Θοδωρής: Εμείς ευχαριστούμε για την πρόσκληση

-Φτάσαμε αισίως στην τρίτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία των Allochiria, το Commotion. Είναι παιδί της καραντίνας ή η καραντίνα το καθυστέρησε;
Γιάννης: Η καραντίνα το καθυστέρησε. Βέβαια δεν φταίει μόνο η καραντίνα για αυτό. Φταίμε κι εμείς λίγο. Δεν βοήθησε και το γεγονός ότι γράψαμε ξεχωριστά. Η διαφορά μεταξύ των ηχογραφήσεων μερικές φορές ήταν μήνες. Η διαφορά αυτή βέβαια οφείλεται και στο γεγονός ότι κάποια μέλη μας ήταν στο εξωτερικό.
Θοδωρής: Η Ειρήνη (σ.σ. τραγουδίστρια του σχήματος) μένει Αγγλία και ο Σταύρος (σ.σ. ο ένας κιθαρίστας) έμενε τότε στην Ελβετία. Γενικά το υλικό ήταν περίπου έτοιμο. Έτσι κι αλλιώς έχουν περάσει 6 χρόνια από την προηγούμενη κυκλοφορία, οπότε συνεχώς δουλεύαμε πάνω σε νέο υλικό και αρκετά από τα κομμάτια τα παίζαμε live.
Γιάννης: Ένα κομμάτι είχε ηχογραφηθεί για το Throes (σ.σ. ο προηγούμενος δίσκος του σχήματος). Εξελίχθηκε κάπως και το βάλαμε τελικά στο Commotion.
Θοδωρής: Η καραντίνα βοήθησε στο γεγονός ότι ήμασταν σπίτι και μπορούσαμε να δουλεύουμε πάνω στα κομμάτια μας, αλλά τελικά η ηχογράφηση του album έγινε σε 3 στάδια. Ένα άλλο σημείο που καθυστέρησε τον δίσκο, ήταν το γεγονός ότι θέλαμε να βγάλουμε τον δίσκο και να τον παίξουμε live.

-Δηλαδή να μην βγει απλά ένας δίσκος αλλά να μπορείτε να τον χαρείτε live.
Θοδωρής: Ακριβώς. Θυμάσαι ότι στην αρχή της καραντίνας, λέγαμε ότι όλο αυτό θα κρατήσει το πολύ ένα μήνα και τελικά κράτησε δύο χρόνια. Όταν συνειδητοποιήσαμε ότι τελειώνει όλο αυτό, τότε πιέσαμε τους εαυτούς μας να ολοκληρωθεί ο δίσκος.

-Και πως καταφέρατε να δημιουργήσετε τα κομμάτια, ενώ ήσασταν σε διαφορετικές χώρες; Την ηχογράφηση την κανονίζεις, αλλά το δημιουργικό κομμάτι πως το λύσατε;
Γιάννης: Η Ειρήνη μένει πολλά χρόνια στο εξωτερικό, οπότε είχαμε συνηθίσει να δουλεύουμε πρώτα χωρίς την Ειρήνη το μουσικό κομμάτι και να βάζει τα μέρη της μετά.
Θοδωρής: Αφού έφυγε και ο Σταύρος, εκμεταλλευτήκαμε την τεχνολογία και στέλναμε ο ένας στον άλλον ιδέες. Ωστόσο, οι 3 που μείναμε στην Ελλάδα, είμαστε κατά κύριο λόγο το ρυθμικό κομμάτι της μπάντας. Εγώ που παίζω μπάσο, ο Γιάννης που παίζει περισσότερο rhythm guitar και ο Στέφανος στα drums. Οπότε, εμείς που κάναμε πρόβες εδώ, χτίζαμε το ρυθμικό κομμάτι, μετά ο Σταύρος έβαζε τη μελωδία και στο τέλος η Ειρήνη τα φωνητικά.

-Αυτό που λες μου απαντάει γιατί το Commotion έχει πολύ πιο δεμένα ρυθμικά κομμάτια. Είναι πολύ χαρακτηριστικό στο δεύτερο κομμάτι του δίσκου, το “9”.
Θοδωρής: Πάντως η αλήθεια είναι ότι μας δυσκόλεψε πάρα πολύ όταν έφυγε και ο Σταύρος αλλά τελικά το βρήκαμε.

-Για το εξώφυλλο του δίσκου συνεργαστήκατε πάλι με τον Ultragrim. Έχετε πει ότι ακούει τον δίσκο, διαβάζει τους στίχους και δημιουργεί το artwork. Για το Commotion σας είπε την οπτική του ή πλέον του δίνετε λευκό χαρτί;
Γιάννης: Τον εμπιστευόμαστε πολύ. Αν εξαιρέσεις το EP (σ.σ. ALLOCHIRIA EP – 2010), όλα τα έχει αναλάβει ο Ultragrim, οπότε μάλλον δεν θα αλλάξουμε και ποτέ (γέλια).
Θοδωρής: Το artwork του Commotion απλά το είδαμε. Μου αρέσει που δεν είμαστε παρεμβατικοί και έχουμε ανθρώπους που δουλεύουν μαζί μας και εκφράζονται μέσα από αυτό.

-Είναι πραγματικά πολύ καλός και ταιριάζει η αισθητική του με την μπάντα. Και το εξώφυλλο του Omonoia που είναι πιο αυστηρό αλλά και το εξώφυλλο του Throes που είναι πιο αφαιρετικό είναι εξαιρετικά σχέδια.
Γιάννης: Μία φορά μόνο θέλαμε να κάνουμε παρέμβαση σε σχέδιό του, στο εξώφυλλο του Throes που τελικά η πρόταση που κάναμε δεν πήγαινε και με το ύφος μας.
Θοδωρής: Τώρα που το συζητάμε διαπιστώνω ότι συνεργαζόμαστε με έναν άνθρωπο για περίπου 10 χρόνια και μας φτιάχνει artwork δίσκων, μπλουζάκια και αφίσες. Αυτό δείχνει ότι είμαστε στην ίδια σελίδα. Είναι πολύ ωραίο να έχεις μια σταθερή αισθητική στο artwork σου και τα σχέδια του Ultragrim είναι πολύ χαρακτηριστικά. Αμέσως καταλαβαίνεις ότι ένα σχέδιο είναι δικό του.

-Το Commotion το έχετε βγάλει μόνο σε βινύλιο. Θα βγάλετε και άλλα format;
Θοδωρής: Θα βγάλουμε και CD. Μόνο κασέτα δεν θα βγάλουμε.

-Είδαμε και το πρώτο video clip του σχήματος, με την αυστηρή έννοια του video clip, γιατί έχετε βγάλει κι άλλα video. Πείτε μας λίγα λόγια για την εμπειρία της δημιουργίας.
Θοδωρής: Έχουμε έναν φίλο τον Μάνο, ο οποίος δουλεύει σε παραγωγές και είχε απίστευτη όρεξη να δουλέψει πάνω σε υλικό μας, κάτι το οποίο έχει πολύ σημασία να ξέρεις. Η εμπειρία ήταν πανέμορφη. Το concept που είχαμε στο μυαλό μας, ήταν να δείξουμε έναν άνθρωπο που ζει σε εγκλεισμό και τελικά σπάει τα δεσμά του. Εδώ να πω ότι ο φίλος που παίζει τον ρινόκερο, είναι αρκετά συνεσταλμένος και το γεγονός ότι φορούσε μάσκα τον βοήθησε να λυθεί.

-Για αυτό και χορεύει τόσο “υπερβολικά”, σωστά; Φορώντας την μάσκα έχει το συναίσθημα: “Τώρα μπορώ”.
Θοδωρής: Ακριβώς. Μετά βγαίνει έξω στον δρόμο για να δείξει ότι είναι πια ελεύθερος.
Γιάννης: Η όλη διαδικασία κράτησε 2 μέρες. Τα παιδιά έριξαν πολύ δουλειά και τον φίλο που έπαιξε τον ρινόκερο οριακά τον λυπήθηκα που ήταν τόσες ώρες με την μάσκα.

-Εντάξει…οι Slipknot το κάνουν χρόνια (γέλια). Ενώ η λέξη Commotion εννοιολογικά αναφέρεται στην αναταραχή, την αναμπουμπούλα, οι στίχοι είναι αρκετά εσωτερικοί και φέρνουν μια αίσθηση απογοήτευσης. Το συγκρότημα τι concept είχε στο μυαλό του;
Θοδωρής: Δεν είχαμε κάποιο συγκεκριμένο concept στο μυαλό μας. Το στιχουργικό κομμάτι το έχει σχεδόν εξολοκλήρου πάνω της η Ειρήνη και γράφει για την καθημερινότητα και ότι την επηρεάζει την περίοδο που δημιουργούμε τα κομμάτια.
Γιάννης: Η θεματολογία σε όλους μας τους δίσκους αφορά βιώματα καθημερινότητας, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις όπως στο Commotion που έχουμε δύο κομμάτια για το μεταναστευτικό.

-Έχετε δηλώσει ότι γράφετε μουσική καταρχήν για εσάς. Αλλά δεδομένου ότι το Commotion φέρνει μια μεγάλη εξέλιξη στον ήχο σας, είχατε αγωνία για το πως θα το δεχθεί ο κόσμος;
Γιάννης: Θα ήταν βαρετό να είναι ίδιο με τα προηγούμενα. Μου αρέσει που τα κομμάτια είναι σαφώς μικρότερα και έχουν πιο βαρύ ήχο και σε συνδυασμό με τα παλιά μας κομμάτια μπορούμε να φτιάξουμε set για οποιαδήποτε περίπτωση.
Θοδωρής: Το τελικό αποτέλεσμα μου άρεσε πάρα πολύ και είχα μεγάλη αυτοπεποίθηση για το album. Έμεινα ικανοποιημένος και με τη δουλεία που ρίξαμε και με την ποιότητα του ήχου. Αισθάνθηκα σίγουρος. Το άκουγα σπίτι μου και έλεγα: “Αυτό ήθελα να κάνω”.

-Πόσο ωραίο συναίσθημα; Να παίζεις την μουσική που σου αρέσει και να ακούς.
Θοδωρής: Έτσι είναι. Για αυτό και δεν είχα καμία δεύτερη σκέψη. Οπότε αν διαβάσω κάτι αρνητικό δεν θα με επηρεάσει.

-Μέχρι στιγμής τι feedback έχετε πάρει;
Θοδωρής: Μέχρι στιγμής έχουμε πάρει πολύ θετικό feedback. Είναι πολύ ωραίο να μας λέει κόσμος που μας ακούει χρόνια ότι η εξέλιξη του ήχου μας τους αρέσει.
Γιάννης: Τα περισσότερα κομμάτια του δίσκου τα παίζαμε ήδη στα live μας, οπότε βλέπαμε τις αντιδράσεις του κόσμου στο νέο υλικό. Είχαμε πάρει ήδη αρκετά θετικό feedback.
Θοδωρής: Επίσης θεωρώ ότι τα κομμάτια του Commotion είναι κομμάτια για live. Στέκονται πολύ καλύτερα όταν παίζονται ζωντανά. Πάνω σε αυτό που είπε ο Γιάννης, συνήθως το κοινό είναι πιο εκδηλωτικό σε παλιότερα κομμάτια επειδή τα ξέρει. Το γεγονός ότι βλέπαμε κόσμο να γουστάρει και να περνάει καλά με τα καινούργια κομμάτια, μας έδειξε ότι είμαστε σε καλό δρόμο.

-Οι κυκλοφορίες σας μέχρι τώρα ήταν ανεξάρτητες και στο Commotion αποφασίσατε να συνεργαστείτε με την Venerate Industries. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Θοδωρής: Την Venerate την ξέραμε από τότε που πρωτοξεκίνησε, που έφερνε Isis και όλες αυτές τις μπάντες. Ήρθαμε σε επαφή μέσω του ηχολήπτη στο studio που ηχογραφούσαμε. Ήταν στην αρχή της επαναλειτουργίας της και είχε ενημερώσει τον ηχολήπτη μας ότι ψάχνει να συνεργαστεί με μπάντες που έχουν σκληρό ήχο.
Γιάννης: Εκείνη την περίοδο ηχογραφούσαν και οι Blame Kandinsky που τελικά συνεργάστηκαν και αυτοί με την Venerate.
Θοδωρής: Ναι σωστά. Οπότε ήρθαμε σε επαφή και μετά από αρκετά ραντεβού καταλάβαμε ότι μπορούμε να συνεργαστούμε. Είναι πολύ καλά παιδιά και έχουν βοηθήσει ήδη πάρα πολύ.

-Δεν είναι και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα εταιρείας, φαίνεται ότι αφήνει πολύ χώρο στα σχήματα.
Θοδωρής: Ακριβώς. Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με τη συνεργασία μας και θεωρούμε ότι θα μας ανοίξει ορίζοντες και θα καταφέρουμε να μας ακούσει περισσότερος κόσμος.

-Θεωρείτε ότι μπορεί και να χάσατε κόσμο με αυτήν την κίνηση;
Γιάννης: Για κάποιο κόσμο μπορεί να ισχύει, αλλά δεν μπορείς να τους έχεις ευχαριστημένους όλους. Στην τελική θέλουμε να κάνουμε το καλύτερο για την μπάντα μας. Είναι κάτι που δεν το είχαμε δοκιμάσει ποτέ και είπαμε να το δοκιμάσουμε.
Θοδωρής: Όταν δεν ξέρει o άλλος τι υπάρχει από πίσω, είναι πολύ εύκολο να κάνει κριτική. Δεν ξέρω τι εικόνα έχει ο κόσμος για τα ελληνικά σχήματα, αλλά οι πόροι που έχουμε είναι ελάχιστοι και τα έσοδα είναι σχεδόν μηδενικά. Να φανταστείς ότι αν κάποια στιγμή βγάλουμε όσα χαλάσαμε, τότε κάνουμε party. Όταν θες να προχωρήσεις λίγο παραπάνω, καλώς η κακώς χρειάζονται χρήματα. Με αυτήν την κίνηση δεν θεωρώ ότι κάναμε κάποια συμφωνία με τον διάβολο, ούτε γίναμε σκυλιά του καπιταλισμού (γέλια). Είναι μια συνεργασία όπου ένας βοηθάει τον άλλον. Δεν μας λέει κανείς τι θα κάνουμε οπότε παραμένουμε DIY. Αν δεν ερχόταν η Venerate, μπορεί να ερχόσουν εσύ για παράδειγμα και να έδινες κάποια λεφτά για να μας βοηθήσεις να γυρίσουμε το video clip. Αν κάποιος θεωρεί ότι δεν είμαι πια true, ας μου βρει το budget γιατί κανείς μας δεν είναι εισοδηματίας. Στο Αιγάλεω μένουμε.
Το βασικότερο για εμένα είναι τι στηρίζεις και που βρίσκεσαι. Μακάρι να μπορούσα να ζήσω από τη μουσική αλλά ρεαλιστικά δεν γίνεται, οπότε κάπως πρέπει να βρεις λύσεις και να μην βάζεις συνεχώς μόνο από την τσέπη σου. Μεγαλώνουμε και αλλάζουν και οι υποχρεώσεις μας.
Γιάννης: Ειδικά όταν θες να κάνεις καλύτερη ηχογράφηση ή να έχεις καλό εξοπλισμό πρέπει να βρεις μια λύση.
Θοδωρής: Για αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς όταν κάποιος έρθει και πάρει έστω μια μπλούζα από τον πάγκο του merch.

-Είναι κάτι που αναφέρουμε αρκετά συχνά στα άρθρα μας, ότι είναι πολύ σημαντικό να στηρίζουμε τις μπάντες αγοράζοντας merch από τα live τους.
Γιάννης: Φαντάσου ότι δεν έχουμε αγοράσει ποτέ εξοπλισμό με λεφτά της μπάντας. Δεν θα βγάλουμε ποτέ τα λεφτά που έχει δώσει προσωπικά ο καθένας.

-Πες όμως ότι έρχεται η Pelagic Records και σας λέει ότι σας δίνει συμβόλαιο για 3 δίσκους, σίγουρα Roadburn και άλλα μεγάλα festival, αλλά οι δίσκοι θα βγαίνουν με συνεργασία της δικής της δημιουργικής ομάδας. Τι απαντάς;
Θοδωρής: Για να είμαι απολύτως ειλικρινής δεν ξέρω. Πάντα ζυγίζεις τι σου προτείνει ο άλλος και σε τι φάση είσαι εκείνη την στιγμή. Ακόμα και το γεγονός του τι σημαίνει να παίξεις στο Roadburn. Δεν ξέρω αν λέει κάτι να παίξεις μια φορά στο Roadburn. Θα αλλάξει κάτι στην μπάντα; Θα γίνει μεγαλύτερη με μια φορά που θα παίξουμε εκεί; Δεν νομίζω.
Γιάννης: Εμένα δεν θα μου άρεσε και θα με άγχωνε το συμβόλαιο για 3 albums. Δεν ξέρουμε καν αν θα κάνουμε 3 επόμενα album. Γενικά δεν μου αρέσει να δημιουργώ υπό πίεση. Συμφωνώ όμως με τον Θοδωρή σε αυτό που λέει ότι εξαρτάται με τη στιγμή. Τώρα θα απαντούσα όχι, αλλά είμαστε 5 μέλη και όλοι μαζί αποφασίζουμε για το μέλλον την μπάντας.
Θοδωρής: Δεν θα μας άρεσε να παρεμβαίνει κάποιος στο δημιουργικό κομμάτι και ούτε θέλουμε να μας πιέζει ένα συμβόλαιο να κάνουμε κάτι που δεν θέλουμε. Δεν το ανεχόμαστε στο εργασιακό μας περιβάλλον, δεν γίνεται να το ανεχτούμε σε κάτι που κάνουμε με τόση μεγάλη αγάπη. Αλλά, επιμένω ότι πάντα έχει να κάνει η στιγμή.

-Στο πρώτο σας EP είχατε τον Βαγγέλη στα φωνητικά το 2010 ήρθε η Ειρήνη και κάπου το 2014 με την εισαγωγή του Στέφανου στα drums το σχήμα έχει σταθερό lineup. Μιλάμε για πάνω από 10 χρόνια όπου το σχήμα παραμένει σταθερό. Ποια είναι η συνταγή που ένα συγκρότημα καταφέρνει να ξεπερνά διαφωνίες, προβλήματα καθημερινότητας και να είναι και παραγωγικό;
Γιάννης: Το βασικότερο είναι να θέλουν όλοι να υπάρχει η μπάντα. Σε εμάς, 2 άτομα έφυγαν για το εξωτερικό και δεν την άφησαν την μπάντα ενώ θα μπορούσαν να πουν ότι δεν μπορούν να το υποστηρίξουν πια. Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, οπότε προσπαθούμε να βρίσκουμε λύσεις σε προβλήματα που μπορεί να προκύψουν. Για παράδειγμα, ο Σταύρος δεν θα μας ακολουθήσει στο tour που θα κάνουμε τώρα, γιατί οι υποχρεώσεις που έχει δεν τον αφήνουν να μας ακολουθήσει, οπότε για το tour θα παίξει τα μέρη του ένας άλλος φίλος μας ο οποίος έπαιξε και στο live οικονομικής ενίσχυσης στον Βύρωνα. Επίσης, μετράει πάρα πολύ μια μπάντα να μπορεί να κάνει και παρέα. Δεν μπορεί να προχωρήσει πολύ αν τα μέλη δεν κάνουν και παρέα.
Θοδωρής: Είμαστε 5 άτομα, αν υπήρχε έστω κι ένας που δεν είχε πολύ όρεξη να τρέξει για την μπάντα, τότε θα δημιουργούσε κλίμα και στους υπολοίπους. Ο ένας δίνει κουράγιο και όρεξη στον άλλον. Για παράδειγμα όταν η Ειρήνη έρχεται από το εξωτερικό μόνο για να κάνει live, εμένα με σπρώχνει να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό όπως και αν είμαι. Προφανώς και θα υπάρξουν διαφωνίες, αλλά διαφωνίες για το πως θα γίνουν κάποια πράγματα. Αν οι διαφωνίες γίνονται για το αν θα γίνουν κάποια πράγματα και όχι για το πως θα γίνουν τότε υπάρχει πρόβλημα.

-Στο bio του Bandcamp διαβάζουμε ότι η μπάντα δημιουργήθηκε το 2008. Είναι παιδί του Δεκέμβρη;
Θοδωρής: Όχι. Απλά η δημιουργία της μπάντας έτυχε να είναι το 2008. Ουσιαστικά μιλάς με τους δύο που είναι από την αρχή στην μπάντα.

-Το ξέρω αυτό και ήθελα και να σας ρωτήσω αν οι Allochiria είναι εξέλιξη των “Parts of Unknown” που είχατε .
Θοδωρής: Ναι απλά αλλάξαμε όνομα. Το 2008 ήμασταν πιτσιρίκια που έκαναν παρέα και ήθελαν να παίξουν μουσική. Το πραγματικά αστείο γεγονός είναι ότι ο drummer που είχαμε τότε, δεν είχε δικά του drums και έπαιζε σε κατσαρόλες.
Γιάννης: Πήγαμε σε studio να κάνουμε πρόβα για να έχουμε drums (γέλια). Όχι ότι οι υπόλοιποι ξέραμε να παίζουμε.

-Άρα μιλάμε για 13 χρόνια παρουσίας. Ποιο είναι αυτό που κοιτάς πίσω και λες: “Αυτό δεν θα το ξανάκανα”;
Θοδωρής: Είχαμε κανονίσει ένα live και λίγο πριν ξεκινήσουμε το soundcheck , ο διοργανωτής μας είπε ότι η headliner μπάντα ζήτησε να παίξουμε σε συγκεκριμένα decibel για να είμαστε χαμηλότερα από αυτούς. Ένιωσα πολύ άσχημα και αν η Ειρήνη δεν είχε έρθει από το εξωτερικό, θα πρότεινα στα παιδιά να μην παίξουμε. Είναι κάτι που δεν θέλω να ξανακάνω, γιατί η μουσική μας είναι μουσική που πρέπει να παίζει δυνατά και το θεώρησα και αθέμιτο που δεν μας το είχαν πει από πριν.
Γιάννης: Αισθανθήκαμε πολύ άσχημα όντως γιατί δεν μας είχε ξανά τύχει κάτι τέτοιο ή τουλάχιστον δεν το ξέρουμε αν το έχει κάνει κάποιος.

-Είχα γράψει σε ένα αφιέρωμα που είχα κάνει σε εσάς ότι με την ίδια άνεση που παίζετε στην νοτισμένη Ματσάγγου, μπορείτε να παίξετε και στην μεγαλύτερη σκηνή. Εσείς που αισθάνεστε πιο άνετα;
Γιάννης: Προσωπικά αισθάνομαι πιο άνετα να παίζω σε στέκια ή καταλήψεις. Έχει καλύτερο vibe, δεν είναι ψηλά η σκηνή και δεν έχω τόσα πολλά φώτα πάνω μου. Αν το πάρουμε όμως από την μεριά του ήχου, εννοείται ότι σε έναν καθαρά συναυλιακό χώρο και ακούω καλύτερα και έχουμε καλύτερο ήχο συνολικά.
Θοδωρής: Το σημαντικό για εμένα είναι τι feedback παίρνω από το κοινό ανεξαρτήτως χώρου. Όταν βλέπω από κάτω κόσμο να τα δίνει όλα, τότε κι εγώ ενθουσιάζομαι όσο κόσμο και να έχει, αν τους βλέπω παγωμένους μετά το τρίτο, τέταρτο κομμάτι τότε αρχίζει και με ρουφάει και πέφτω.

-Σαν κοινό πιο live είναι αυτό που ευχαριστηθήκατε περισσότερο;
Γιάννης: Russian Circles είναι η μόνη μπάντα που έχω δει όλες τις φορές που έχουν έρθει. Να σου πω την αλήθεια δεν περίμενα να έχουν τέτοια απήχηση, αλλά μπράβο τους γιατί είναι πολύ καλοί. Επίσης, μου έχει μείνει αξέχαστο το live των Gojira, δεν νομίζω βέβαια ότι ήταν το live αλλά η μπάντα, όπου και αν τους έβλεπα το ίδιο θα έλεγα.
Θοδωρής: Είχαμε δει με την Ειρήνη τους Cult of Luna στην Πολωνία. Τότε έβγαιναν με full lineup, όχι με το budget lineup που βγαίνουν τώρα (γέλια) και ήταν εντυπωσιακοί. Φοβερός ήχος και φοβερά φώτα. Επίσης, η πρώτη φορά που είδα Amenra μου έχει μείνει αξέχαστη.

-Ξεκινάτε περιοδεία σε λίγες μέρες με τους “Their Methlab”. Ενθουσιασμένοι;
Γιάννης: Και ενθουσιασμένοι και αγχωμένοι. Είχαμε ακυρώσει μια περιοδεία λόγω Covid οπότε τώρα αυτήν την περιμένουμε με ανυπομονησία. Υπάρχει βέβαια το άγχος της ετοιμασίας. Μην ξεχάσουμε κάτι, να είναι όλα έτοιμα και όλο το διαχειριστικό κομμάτι.
Θοδωρής: Το μεγαλύτερο άγχος είναι για τα εκτός συναυλιών.

-Η στραβή που μπορεί να τύχει.
Θοδωρής. Ναι. Κάτι που μπορεί να τύχει στον δρόμο ή στα σύνορα. Για τα live δεν με αγχώνει κάτι. Είμαστε δύο μπάντες που έχουμε εμπειρία από tour πια και έχουμε backup plan για το backup plan. Τα εκτός συναυλίας είναι αυτά που μπορούν να δημιουργήσουν πρόβλημα. Όπως σε προηγούμενο tour όπου στα σύνορα της Αυστρίας, βρήκαν το van υπέρβαρο και δεν μας άφηναν να συνεχίσουμε.
Γιάννης: Έναν τόνο (γέλια)

-Το κλείσιμο είναι δικό σας. Πείτε ό,τι θέλετε σε αυτούς που θα διαβάσουν την συνέντευξη
Θοδωρής: Ευχαριστούμε για την στήριξη και την αγάπη. Περιμένουμε με ανυπομονησία το tour και θέλουμε να σας δούμε όλους εκεί !
Γιάννης: Με κάλυψε ο Θοδωρής

σ.σ. Η συνάντηση με τα παιδιά μου απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι οι χαμηλοί τόνοι και η προσήλωση σε αυτό που αγαπάς, είναι όχημα για να εξελίσσεσαι και τελικά να έρθει η αναγνώριση. Το underground φαίνεται να μην χωρά το σχήμα και τους αξίζει. Βέβαια είμαι σίγουρος ότι ακόμα κι με ένα ευρωπαϊκό label να υπογράψουν, πάλι θα βρίσκονται όπου πιστεύουν ότι μπορούν να βοηθήσουν και πάλι θα βρουν τρόπο να δίνουν το κοινωνικό-πολιτικό τους στίγμα. Για τη Zackie!