Είδος: Heavy metal
Δισκογραφική: ROAR! Rock Of Angels Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 24 Σεπτεμβρίου 2021
Μπάντα 40ετίας, καλά φιλαράκια των Iron Maiden, οι οποίοι έφτασαν να κυκλοφορήσουν το πρώτο τους album 30+ χρόνια μετά την ίδρυσή τους και να ηχογραφήσουν άλλον έναν το 2020, το αρκετά καλό “Strike Hard”.
Μουσική – καρμπόν των μεγάλων προαναφερόμενων, συνθετικά πάνω στο ίδιο μοτίβο των album που κυκλοφόρησαν οι Maiden στα ’80s. Ε, δεν νομίζω να χρειάζεται ιδιαίτερη ετυμολογική ανάλυση το τι παίζουν. Αυτό που εξετάζεται στην παρούσα κυκλοφορία είναι η απόδοση στο σανίδι αυτών των γερόλυκων Άγγλων (με τον Πορτογάλο τραγουδιστή Flávio Lino να κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να προσεγγίσει όσο πιο πολύ τον Dickinson σε σημείο που στην αρχή της ακρόασης να έχω μπερδευτεί και να νομίζω ότι εμφανίστηκε ξαφνικά ο Βρούτος πίσω από το μικρόφωνο).
Το βασικό στοιχείο είναι ότι επικρατεί αρκετό κέφι στο event που οργάνωσε το Πολωνικό Radio Lublin τo 2019, προσκαλώντας τους Airforce να τους τιμήσουν με την παρουσία τους. Το κοινό ενθαρρύνει όσο μπορεί, ο Lino είναι αρκετά επικοινωνιακός, ο ήχος επίσης καλός για live συνθήκες και οι Άγγλοι παρουσιάζουν τα κομμάτια τους με αξιοπρέπεια (κάποια παλιά και κάποια νέα), χωρίς να αποκρύπτουν κάποια ελάχιστα λαθάκια στις εκτελέσεις. Από εκεί και πέρα, ο ακροατής δεν θα συναντήσει τίποτα λιγότερο από καλό και οικειέστατο Maiden-ικό metal, με ισοκατανομή στις ταχύτητες (αν και τα γρήγορα κομμάτια είναι αυτά που κερδίζουν τις εντυπώσεις με τον Doug Sampson πίσω από τα drums να δείχνει την εμπειρία του – άλλωστε ο ίδιος ο Steve Harris τον συνέστησε στην μπάντα).
Ξεχώρισα τα “Fine Line”, “Heroes”, “Band of Brothers” και “Finest Hour”, αν και οι ποιοτικές διαφορές δεν είναι μεγάλες μεταξύ των υπολοίπων.
Τίποτα λιγότερο από ένα live album που θα κάνει να εισρεύσουν οι μπύρες σου στον οισοφάγο με συνοδεία οικειέστατης μουσικής που φαντάζει νοσταλγική. Για γερόλυκοι, μια χαρά τα καταφέρνουν πάντως.
Facebook: https://www.facebook.com/chop.airforce
Official page: https://www.airforceuk.co.uk/
1071 
