Μία από τις σημαντικότερες rock φωνές των 90s είναι του John Garcia και αυτό δεν αμφισβητείται.
Τον τελευταίο χρόνο έχει βάλει τον κώλο κάτω και δουλεύει!
Αφού κυκλοφόρησε το album των Vista Chino, “Peace” και περιόδευσε, περνώντας και από τα μέρη μας με τους Unida, κυκλοφορεί τώρα, για πρώτη φορά ένα album που φέρει το ονοματεπώνυμο του.
Με το που ακούς τη φωνή του, ταξιδεύεις χωρίς να το θες στην περίοδο Kyuss, αλλά εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα εξ ολοκλήρου desert/ stoner δίσκο.
Βεβαίως και δεν πετάει στα σκουπίδια όλη του την κληρονομιά, αλλά προσπαθεί να είναι περισσότερο πιο κοντά στους grunge/ alternative ήχους.
Το εναρκτήριο “My Mind”, που έγινε και video clip, συνδέει αμέσως τα προηγούμενα project του με τα καινούργια, συνεχίζοντας με το “Rolling Stones”, που αν ξεχάσεις τους αστείους στίχους του, το riff του θα σε κάνει να χαμογελάσεις.
Το “Flower” έχει μία hard rock υφή που το κάνει να μοιάζει ολίγον The Cult και είναι το πρώτο κομμάτι που με κάνει να βγω από τις σκέψεις μου και να το προσέξω.
Εκτός από τις στιγμές που θα σου θυμίσουν Hermano, υπάρχουν και εκείνες που φέρνουν στο νου Soundgarden με τις πιασάρικες και πιο MTV μελωδίες που προσφέρουν κομμάτια σαν το “The Blvrd” (που παίζει να του το έχει γράψει και ο Brant Bjork), αλλά και αυτές που επαναφέρουν τα πράγματα σε “ερημική” κατάσταση (“5000 miles”, ίσως το καλύτερο του δίσκου) ή τις ψυχεδελίζουν ακόμα περισσότερο (“Confusion”).
Στην πρώτη αυτή προσπάθεια σπεύσανε για βοήθεια ο φίλος του από τα παλιά, Nick Oliveri, ο Danko Jones, οι Tom Brayton και Marc Diamond των The Dwarves, καθώς και ο Robby Krieger των Doors που παίζει την κιθάρα στο “Her Bullets Energy” και σαν αποτέλεσμα, έχουμε ένα όμορφο rock album με απλές και catchy μελωδίες, μετριασμένη αλητεία και έντονες δόσεις νοσταλγίας, σε μια προσπάθεια του Garcia να αποδείξει σε όλους πως μπορεί να κάνει καριέρα χωρίς το φάντασμα των Kyuss.
Η παραγωγή είναι πολύ καλή φυσικά και το εξώφυλλο φαίνεται να περνάει κάποιο μήνυμα. Άσφαλτος που χάνεται στον βουνίσιο και γυμνό από δέντρα και φύση ορίζοντα (μπορεί να είναι και η πασίγνωστη Route 66) και μπροστά ένας τράγος, με κλαδιά και λουλούδια αντί για κέρατα. Τι θέλει να πει ο ποιητής;
Αποτάσσεσαι το Σατανά; ΑΠΕΤΑΞΑΜΗΝ!
456 
