Λίγα λεπτά μετά την πρώτη εμφάνιση των Fortress Under Siege με τον Αλέξη Μπαλακάκη πλέον στα φωνητικά, το Rockway είχε την ευκαιρία να μιλήσει μαζί του και να σας μεταφέρει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτή τη συνεργασία, το album που ετοίμασαν, αλλά και νέα που αφορούν την κύρια μπάντα του Αλέξη, τους Hannibal, και την παράλληλη πορεία τους.
Γεια σου Αλέξη, καλώς ήρθες και πάλι στην Ελλάδα, να σε ρωτήσω καταρχήν πως κυλάει η ζωή σου στο Λονδίνο;
Καλώς σας βρήκα! Η ζωή στο Λονδίνο είναι πολύ καλύτερη από εδώ, οι συνθήκες είναι πολύ καλύτερες, δουλειές υπάρχουν, δεν είναι όμως εύκολα έτσι; Μας βγαίνει ο κώλος στην δουλειά, μεροκάματο για την επιβίωση, αλλά τουλάχιστον εκεί ξέρεις δουλεύεις και πληρώνεσαι γιατί πολύ καιρό τώρα που βλέπω στην Ελλάδα αρκετός κόσμος δουλεύει και δεν πληρώνεται και δυστυχώς κατέβηκα κάτω και στεναχωρήθηκα πολύ που είδα την κατάσταση έτσι όπως είναι.
Οπότε σίγουρα δεν το έχεις μετανιώσει, ή δεν σκέφτεσαι να επιστρέψεις τουλάχιστον σύντομα.
Όχι, δικαιώθηκα που έφυγα γιατί δεν ήμουν μάγος, αλλά καθόμουν και σκεφτόμουν μαθηματικά τα πράγματα και έλεγα θα δυσκολέψουν αρκετά αργότερα.
Είναι και το ρεύμα της εποχής, είναι τεράστιο το μεταναστευτικό κύμα.
Τι να κάνει ο κόσμος. Εγώ βλέπω ότι τα νέα παιδιά φεύγουνε να πάνε να βρούνε καμιά καλύτερη τύχη, λογικό είναι. Και τα πράγματα έχουν ζορίσει πολύ. Περπατάς στο δρόμο και φοβάσαι στην Ελλάδα. Παλιά δεν ήταν έτσι, θυμάσαι, βγαίναμε μέχρι αργά, σαν παιδιά είχαμε να πάρουμε και τρεις μπύρες ο καθένας, τώρα ο άλλος παίρνει μια μπύρα και μετά το σκέφτεται για δεύτερη, είναι ζόρικα τα πράγματα.
Να πάμε στην συνεργασία σου με τους Fortress Under Siege και στο πως προέκυψε αυτή;
Με τους Hannibal είχαμε πολλά προβλήματα με την Echozone την δισκογραφική στην Γερμανία κι επειδή υπήρχαν νομικά κολλήματα μέχρι να σπάσουμε το συμβόλαιο η μπάντα δεν μπορούσε να κινηθεί. Δεν μπορούσε να παίξει live, να πουλήσει cd, δεν καταφέρανε να κυκλοφορήσουν το cd στην Ελλάδα και στην Κύπρο, τελείως ανοργάνωτοι που είναι και Γερμανοί κιόλας, και καλά, έτσι; Εκείνη την περίοδο εγώ είχα την δουλειά μου που έπηζα στο μεροκάματο, η μπάντα μου που αγαπάω, οι Hannibal, δεν προχωρούσε, όταν έφυγα από Ελλάδα σταματήσαμε να συνεργαζόμαστε οπότε δεν είχα κάτι άλλο να κάνω και ξαφνικά βλέπω που είχε βγάλει ο Φώτης (σ.σ. Σωτηρόπουλος – κιθάρες) μια ανακοίνωση ότι ψάχνει για τραγουδιστή. Ήξερα ότι τραγουδούσε ο Μιχάλης ο Σμέρος παλιά εκεί, είχα ακούσει την μπάντα και για να είμαι ειλικρινής ήταν από τις λίγες Ελληνικές μπάντες που είχα ακούσει στο παρελθόν και μου αρέσανε. Ειδικά ο δεύτερος δίσκος το “The Mortal Flesh of Love” πιστεύω ότι ήταν εκπληκτικός δίσκος, δεν είχε πολύ καλή παραγωγή, αλλά ήταν εκπληκτικός δίσκος. Και ήταν και κίνητρο για μένα που τραγουδούσε ο Σμέρος, γιατί για μένα αποτελεί μια από τις 3 καλύτερες φωνές που έχουν περάσει ποτέ από την Ελλάδα μαζί με τον Μαράνη που ήταν στους Sanvoisen και τον Κουτσελίνη, αυτοί πιστεύω πως είναι οι καλύτεροι για την Ελλάδα.
Οι Hannibal έχουν μπει κατά κάποιο τρόπο στον πάγο;
Τώρα κοίτα να δεις τι έγινε με τους Hannibal. Σπάσαμε το συμβόλαιο με τους Γερμανούς, υπογράψαμε με την Inside Out Records για το promotion και με την FM Records για την κυκλοφορία του cd σε Ελλάδα και Κύπρο, το οποίο κυκλοφόρησε επιτέλους προχθές στα δισκάδικα και έχουμε και την Αμερικάνικη Exarsis για το worldwide distribution.
Οπότε μοιράζεσαι πλέον ανάμεσα στις δύο μπάντες…
Ναι, ειδικά τώρα κοιτάζουμε τα επόμενα βήματα με τους Hannibal, αλλάξαμε μέλη στην μπάντα και προχωράμε.
Υπήρξαν ίσως κάποιες αντιδράσεις ή σχετικός προβληματισμός από πλευράς Hannibal σχετικά με αυτή την δραστηριοποίηση σου και με τους FUS παράλληλα;
Όχι, δόξα το θεό δεν είχαμε κάτι τέτοιο. Έτσι κι αλλιώς έχουμε ξεκαθαρίσει και με τους FUS ότι εμένα η μπάντα μου είναι οι Hannibal. Με τους Fortress κάναμε μια συνεργασία και μάλιστα ο τίτλος του cd θα είναι Fortress Under Siege featuring Hannibal.
Ωραία, ας πάμε σε αυτό το cd. Πριν μόλις λίγες ημέρες τελειώσατε τις ηχογραφήσεις. Πες μας σχετικά με το τι να περιμένουμε και το πότε.
Ναι, έγραψα εγώ τα φωνητικά. Γράψαμε 10 τραγούδια. Έγραψα πρώτες, δεύτερες, backing vocals, τα πάντα. Στην Ελλάδα ζούμε, δεν μπορείς να ξέρεις με σιγουριά πράγματα όπως η κυκλοφορία. Μπορείς; Εγώ πιστεύω ότι η πιο ώριμη κίνηση που έχουν να κάνουν τα παιδιά είναι όταν τελειώσει η παραγωγή να το σκεφτούν να το βγάλουν μόνοι τους. Πλέον όλος ο πλανήτης έτσι κινείται.
Τι καινούργιο πιστεύεις ότι έχεις δώσει στον ήχο των FUS;
Τους έκανα λίγο πιο λαϊκούς (σ.σ. γέλια). “Λαϊκός” με την έννοια του πιο pop, ότι τα κομμάτια είναι λίγο πιο εμπορικά με την έννοια ότι μπορεί να τα ακούσει πιο πολύ κόσμος, αυτό εννοώ με το πιο pop έτσι (σ.σ. Pop άλλωστε προέρχεται από το popular=δημοφιλές); Δηλαδή, μέχρι τώρα τα παιδιά έπαιζαν καθαρά power/progressive, στο οποίο ξέρεις πως το κοινό είναι λίγο, έτσι; Όταν μιλήσαμε με τον Φώτη είχε ήδη 6 κομμάτια έτοιμα…
Σε τι ύφος;
Είχε αλλάξει κι εκείνος πριν ακούσει τα δικά μου, ήταν πολύ πιο απλά τα κομμάτια από ότι έπαιζαν οι FUS πριν. Οπότε εγώ παρακινήθηκα ακούγοντας αυτά τα 6 και όταν μου είπε ο Φώτης ότι ήθελε ακόμη 4 να συμπληρώσουμε το δίσκο του είπα “ρε συ Φώτη έχω κάτι κομμάτια, να στα στείλω;”. Του τα έστειλα και μου λέει “μέσα”. Κι ο Φώτης ξέρω ότι είναι δύσκολος τύπος στην μουσική και μου έκανε εντύπωση γιατί τα κομμάτια μου εμένα δεν ήταν ξέρεις πολυθεματικά και progressive, ήταν πιο heavy metal, πιο classic metal επηρεασμένα από Accept, από Priest, τέτοια πράγματα, ξέρεις, πιο βαριά κομμάτια. Γούσταρε ο Φώτης, τα πιάσαμε τα δουλέψαμε μαζί για 6-7 μήνες, δεν είναι λίγη η δουλειά που έχει πέσει. Κάναμε τα demo, ετοιμαστήκαμε, βρήκαμε στούντιο, δόξα το θεό ο Σκοπελίτης ο Θάνος που είναι ο ηχολήπτης μας και στα live βρήκε στούντιο, έχουμε βρει καλό παραγωγό τον Ιωσηφίδη, έχουνε γραφτεί όλα καλά. Θα δείξει στο τέλος τι θα γίνει.
Η αποψινή σας εμφάνιση ήταν και η πρώτη με εσένα στα φωνητικά, είσαι ευχαριστημένος από τον ήχο που βγάλατε τελικά;
Κοίταξε, δεν είμαι από κάτω να ξέρω πως βγήκε, αλλά η αίσθηση μου είναι ότι βγήκε καλά ηχητικά. Από εκεί και πέρα ήταν η πρώτη φορά που παίξαμε live μαζί και είναι και η πρώτη φορά που παίξαμε με τα προηχογραφημένα γιατί ο πληκτράς δεν ήρθε, είχε κάποιες άλλες υποχρεώσεις και ήταν τόσο πιεσμένος ο χρόνος και το πρόγραμμα που δεν καταφέραμε να κάνουμε μία πρόβα όλοι μαζί και με τα πλήκτρα και backing vocals, οπότε λογικά πρέπει να φύγανε και τίποτα ψηλές αλλά σε γενικές γραμμές πιστεύω ο κόσμος να το ευχαριστήθηκε και αυτοί που ξέρουν την μπάντα να περάσανε καλά.
Παράλληλα με το νέο album που ετοιμάσατε με τους FUS υπάρχει στα σκαριά και κάτι δισκογραφικά με τους Hannibal;
Ναι, έχω φουλάρει πάλι μηχανές γιατί ξέρεις, είναι και ψυχολογικό θέμα η μουσική. Από την στιγμή που έσπασε το συμβόλαιο με τους Γερμανούς και πλέον το cd το “Cyberia” κυκλοφορεί επίσημα, πλέον δε μπορώ να μείνω με σταυρωμένα τα χέρια, ξέρεις ανοίγει ο δρόμος πάλι να φτιάξω καινούργια κομμάτια.
Τα κομμάτια τα γράφεις εσύ στο 100%;
Σχεδόν, στο “Cyberia” είχε συμμετοχή και ο Στέλιος.
Στους FUS τι ποσοστό σου αναλογεί στις συνθέσεις;
Στα 4 κομμάτια που έφερα στους FUS είναι μουσική/στίχος δικός μου. Στα κομμάτια του Φώτη του έχω γράψει εγώ μελωδικές γραμμές και σε κάποια έχει βάλει και ο Φώτης, δηλαδή είναι μοιρασμένη η δουλειά θα έλεγα.
Υπάρχει περίπτωση να σε δούμε και σε κάποιο 3ο project παράλληλα; Ετοιμάζεις κάτι νέο σε επίπεδο συνεργασιών;
(σ.σ. γέλια) Δεν νομίζω, όχι. Αλλά σε επίπεδο συνεργασιών αυτό θα εξαρτηθεί στη φάση Hannibal, δηλαδή αυτή την στιγμή εγώ ετοιμάζω κάτι, έχω κάποιες επαφές στο εξωτερικό στην Αγγλία που είμαι και ίσως να υπάρξει και μια έκπληξη, να μην είναι στα αγγλικά αλλά σε μια άλλη γλώσσα που κανείς δεν την περιμένει γιατί είμαστε πολύ κοντά σε συνεργασία με έναν καλλιτέχνη από αυτήν την χώρα, όπου η μπάντα είναι πάρα πολύ διάσημη. Έχει γίνει μια πρώτη επαφή, άρεσε ο ένας στον άλλον κτλ, θα είναι πολύ καλή φάση. Προγραμματίζεται ένα live στο Λονδίνο το οποίο θα είναι sold out με γύρω στα 700 με 800 άτομα και καταλαβαίνεις θα είναι μεγάλη υπόθεση για εμάς σαν Hannibal να κάνουμε το νέο ξεκίνημα σε τέτοιο κοινό και πλέον εκτός Ελλάδας.
357 
