Λοιπόν, βγες στην ταράτσα, τσάκο το τηλεσκόπιο, στρίψε ένα μεγαλύτερο από το τηλεσκόπιο και δες τους αστερισμούς και τα ΑΤΙΑ που περνάνε ψεκάζοντας πάνω από τη γήινη ατμόσφαιρα.
Από τον “ηλιόλουστο” Καναδά έρχονται οι Shooting Guns με το δεύτερο LP τους “Brotherhood of the Ram”.
Λίγο doom, πολύ Hawkwind και κάμποσο kraut rock με ήχους αεροπορικούς και εξωγαλαξιακούς, με ταχύτητες όλο αυξανόμενες που τείνουν να ισοφαρίσουν την ταχύτητα του φωτός, έστω και στιγμιαία.
Μην ψάχνεις φωνητικά. Φουλ ορχηστρικό, πανέμορφο δείγμα επιστημονικής μουσικής φαντασίας, με έντονα στοιχεία stoner rock και μεγάλη μερίδα doom ρυθμών.
Εκείνο το “Motherfuckers never learn” είναι τόσο γκαζάτο και φασαριόζικο που θα νομίζετε σίγουρα πως οδηγείτε τον General Lee καταδιωκόμενοι από εκείνον τον χοντρούλη σερίφη. Θα πρότεινα να μην το ακούτε οδηγώντας λοιπόν, γιατί στην καλύτερη θα σας πάρουν τις πινακίδες, στην χειρότερη θα δείτε τα ραδίκια ανάποδα.
Στο μικρότερο σε διάρκεια “Predator II” τα πράγματα είναι πιο αργά σε tempo και φέρνουν στο μυαλό σου στιγμές Electric Wizard και συνεχίζουν σε πιο χαλαρό τόνο και στο επόμενο “Go Blind”.
To “No Fans” που κλείνει το “Brotherhood of the Ram” είναι πιο σκοτεινό και αποκρυφιστικό από όλα τα υπόλοιπα και σε πάει στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης για να ολοκληρωθεί ένα πανέμορφο ορχηστρικό ταξίδι που θα πρέπει να δοκιμάσεις.
485 
