TOXIC HOLOCAUST: “Chemistry of Consciousness”

“ΘΡΑΣ, ΘΡΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΘΡΑΣ ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ!!!” θα έπρεπε να είναι ο τίτλος του νέου πονήματος του Joel Grind και των συνεργατών του.

Για τους μη κοινωνούς, οι δημιουργημένοι το 1999 Toxic Holocaust από το Oregon των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ουσιαστικά προσωπικό σχήμα του παρελθοντολάγνου Joel Grind. Ο ήχος τους είναι απροκάλυπτα thrash της δεκαετίας του ’80 που χαίρει μεγάλης δημοτικότητας τα τελευταία έτη, τόσο από νέες μπάντες με εξίσου ευφάνταστα ονόματα, όσο και από βετεράνους του είδους.

Ο κύριος Grind, λοιπόν, έχει θέσει ως αυτοσκοπό του γκρουπ την επαναφορά του εν λόγω ήχου, επικαλούμενος επιρροές όπως οι crossover θεοί GBH και οι NWOBHM “τεχνίτες” (μουχαχα) Venom.

Ωστόσο, αυτό που μπορεί εύκολα να διαγνώσει κανείς είναι οι έντονες ομοιότητες των TH με τους τεύτονες thrashers Sodom. Από το εναρκτήριο track “Awaken the Serpent” μέχρι το κλείσιμο του title track, “Chemistry of Consciousness” τα drums βρίσκονται σε έναν ακατάπαυστο καλπασμό, οι κιθάρες παίζουν άλλοτε “μπουκωμένα” και άλλοτε riff σιδηροδρόμους και ο Grind γρυλίζει  σα rottweiler σε μάντρα. Στα συν της παραγωγής είναι ο Kurt Ballou (ναι αυτός των Converge), μόνιμος συνεργάτης της Relapse (που κυκλοφόρησε το παρόν), που εκτελεί χρέη παραγωγού.

Κομμάτια όπως το “Salvation is Waiting” επαναφέρουν μνήμες και ένστικτα από εποχές που δίσκοι όπως το “Agent Orange” ήταν must της metal δισκοθήκης που σεβόταν τον εαυτό της. Στο “Acid Fuzz”, με το χαρακτηριστικό video clip, που παραπέμπει σε κακό LSD trip, οι Toxic Holocaust αποδεικνύουν χωρίς πολλά πολλά ότι μπορούν να γράψουν κάνα μπιροτράγουδο της προκοπής, ενώ στο “Salvation is Waiting” δείχνουν και μία μικρή αδυναμία και στους Ministry της περιόδου του “Psalm 69”.

Όπως αντιλαμβάνεσαι αγαπητέ αναγνώστη, για τους ΤΗ ο δίσκος τούτος είναι μια ευθεία γραμμή στο bullet train από Τόκυο προς Οζάκα, χωρίς να κοιτάνε αριστερά και δεξιά αν τους φτύνουν ή τους εμπαίζουν για την γραφικότητα τους, γιατί κακά τα ψέματα αυτά τα πράγματα έχουν ξαναπαιχτεί και δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί αυτό το retro να είναι cool ενώ φερ’ ειπείν οι Steel Panther να θεωρούνται γελοίοι… Αλλά δε βαριέσαι σε ποιον δεν αρέσει να λίγος πρωτογονισμός στους χαλεπούς (και φλώρικους) τούτους καιρούς…

Συνεπώς εσείς που αναζητάτε κάτι πρωτότυπο ή προοδευτικό μπορείτε να παραβλέψετε το παρόν. Το δεδομένο είναι ότι οι Toxic Holocaust αποτελούν το κατάλληλο soundtrack για μπουγέλα μπίρας και headbanging σε σημείο παράλυσης με τους μαλλιαρούς φίλους σας οπότε ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΑ.

495