Κατεβαίνεις τις σκάλες, στρίβεις αριστερά. Στο βάθος Merchandising. Μπλούζα και CD Pottergeist 12 €. Πωπωπω! Μακάρι να είχα να ξοδέψω και στους υπόλοιπους…
Στη σκηνή πρώτοι οι Stonebringer. Την προηγούμενη φορά που τους είδα, δεν με είχαν εντυπωσιάσει, αλλά μου άρεσε το πόσο δυνατός κόσμος τους ακολουθούσε και τους έκανε κάθε λεπτό και καλύτερους. Αυτή τη φορά όμως, με άρπαξαν από τα κάκαλα τόσο σφιχτά που ομολόγησα.
Με μπόλικη Red Fang-ίλα στο όλο ύφος τους, με δύο αντίθετες φωνές να συνδυάζονται (πόσο πολύ μου αρέσει η χροιά του Ηλία) και τσαμπουκά περίσσιο, με έκαναν να αναθεωρήσω όποια ελάχιστη αρνητική άποψη θα μπορούσε να τριγυρνάει το μυαλό μου. Έσπασαν ραχοκοκαλιές και μας άφησαν όλους με χαμόγελο στο στόμα.
Στη συνέχεια, την τιμητική τους είχαν οι Harsh Demise. Πιο Down, με στιγμές Slipknot-ικών ρυθμών, ανοίγοντας το performance τους με τη μελωδία του “Game Of Thrones” συνέχισαν τη βραδιά όμορφα.
Τα στημένα toms του Pedro έκλεβαν την παράσταση και οι Πειραιώτες έκαναν μία ακόμη καλή εμφάνιση τελειώνοντας το set με το “Pretention” (αν θυμάμαι καλά).
Από τη Θεσσαλονίκη, με αγάπη έσκασαν μύτη, οι μοναδικοί Psycho Choke, χωρίς τον έναν κιθαρίστα, Πάνο (ελπίζω να μην είναι κάτι σοβαρό), αλλά μη θέλοντας να ακυρώσουν την εμφάνιση τους, έπαιξαν ως κουαρτέτο. Και έπαιξαν καλά, δημιουργώντας χαμό στο pit και με έναν έμπειρο στη διαχείριση του κόσμου, frontman οδήγησαν καλά την νταλίκα με τα μάρμαρα.
Ένα “Faces” αφιερωμένο σε όσους προσποιούνται, με απαίτηση συμμετοχή του κοινού στο “Obey” και κοντά στο κλείσιμο έπεσαν και τα μπετά με το “Get Down”. Ο Νίκος από τους Potergeist τους έκανε παρέα με την κιθάρα του για ένα κομμάτι και ο κόσμος ξεσηκώθηκε ακόμη περισσότερο.
Είχα να δω την μπάντα από τη support συναυλία στους Soulfly το 2003 στο Ρόδον και ήθελα πολύ να τους ξαναδώ. Πολύ καλύτεροι βέβαια, από όσο τους θυμόμουν, με πολύ “επαγγελματική” παρουσία και συνθέσεις που θα ζήλευε και ο ίδιος ο Cavalera.
Και ήρθε η ώρα του βρικόλακα ή βαλτόλακα (Swampire).
Με ένα μικρό αλυσοδεμένο, μισάνοιχτο φέρετρο για ντεκόρ και κάτι γύψινα μνήματα με τα ονόματα των μελών των Potergeist, ξεκίνησε η συναυλία με τραγούδια από το νέο album, αλλά και από τα παλαιότερα.
Πριν καλά καλά ξεκινήσουμε, ένας από τους παρευρισκόμενους με μια απλή κίνηση σπάει το μνήμα μπροστά στη σκηνή και χαλάει για λίγο τη διακόσμηση.
Δεν θέλω να ξαναπώ το πόσο εκτιμώ τον Τόλη σαν drummer, ούτε το πόσο καλός frontman είναι ο Alex, με το σήμα κατατεθέν της ροχάλας, αλλά να σταθώ στο σύνολο που είναι από τα καλύτερα στην σημερινή Ελληνική Σκηνή.
Highlights το “Muddy Mermaids” με την πανέμορφη Πηνελόπη, να ανεβαίνει για να πλαισιώσει τον Alex, το καινούργιο “Hope” και το κλείσιμο με το αγαπημένο μου “Rivers and Oceans”.
Παρουσία μεστή, που αποδεικνύει και πάλι την αναμφισβήτητ ποιότητα αυτών των παιδιών.
Και τι ωραία t-shirts! Να χαίρεσαι να πληρώνεις, ρε φίλε!
Το “Swampires” είναι εδώ και σε περιμένει να ανοίξεις το παράθυρο να μπει…
Η Ελληνική Σκηνή αξίζει την προσοχή σου, μην χάσεις την ευκαιρία να τη στηρίξεις… δε θα σε απογοητεύσει!
photos: Ειρήνη Σταματογιαννοπούλου
460 
