TWILIGHT OF THE GODS: “Fire on the Mountain”

Προσπαθώ σε κάθε κριτική να είμαι όσο πιο αντικειμενικός μπορώ χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα προσωπικά ακούσματα, γούστα και συμπάθειες δεν επηρέαζουν, όχι την ουσία της κριτικής αλλά σε παράπλευρα επίππεδα και λεπτομέρειες όπου η καψούρα και το συναίσθημα παραμερίζουν για λίγο την ανεξαρτησία της “δικαιοσύνης”.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν θα είμαι αρκετά υποκειμενικός, λόγο ενθουσιασμού ίσως, θεωρώντας όμως ότι η υποκειμενικότητα αντανακλά και την αντικειμενικότητα σε ότι αφορά τους Twilight of the Gods και το ντεμπούτο τους.

Το συγκρότημα αποτελείται από κάποιες εξέχουσες προσωπικότητες της metal κοινότητας. Μπροστάρης και υπεύθυνος για το εγχείρημα ο Alan Nemtheanga, frontman των τεράστιων Primordial. Παρέα μαζί του στα drums o Nick Barker (ex- Cradle of Filth, Dimmu Borgir, Lock Up etc). Στις κιθάρες ο Patrik Lindgren των Thyrfing και ο Rune Eriksen των Aura Noir. Τέλος στο μπάσο συναντάμε τον ιθύνων νού πίσω από τους Einherjer, Frode Glesnes.

Στο ψητό τώρα. Το album ερωτοτροπεί βάρβαρα θα έλεγε κάποιος εις την πολιτισμένη. Οι Bathory συναντάνε τους Manowar (θα δακρύσω από συγκίνηση μόνο που το γράφω αυτό)  με τους Maiden και Priest να γνέφουν πονηρά. Heavy Metal όπως αυτό βγήκε από τη κοιλιά της μάνας του θα ακούσει όποιος κάνει δώρο στον εαυτό του τούτο το δίσκο. Αγνό, τίμιο και μαγευτικό το “Fire on the Mountain” ξεπερνάει κάθε προσδοκία σε ένα είδος που οι πραγματικά σπουδαίες  κυκλοφορίες σπανίζουν τα τελευταία χρόνια.

Επτά κομμάτια επικού Heavy Metal πλημμυρισμένα με διαφόρων ειδών συναισθήματα, με το φόβο της ήττας  μοναδικό απών. Υμνικές μελωδίες και κάποια λίγα doom γεμίσματα εναλλάσσονται με καλπάζουσα και σε πιο υψηλές ταχύτητες περάσματα καλύπτοντας έτσι όλο το φάσμα του επικού ήχου. Οι ερμηνείες του Alan, αν και σε λίγο διαφορετικές φόρμες σε σχέση με τους Primordial, είναι μαγευτικές και καθηλώνουν με τη χαρακτηριστική του χροιά να είναι πλέον αντικείμενο λατρείας.

Δεν έχει κανένα νόημα να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι αφού το καθένα αποτελεί ένα μικρό έπος απο μόνο του και όλα μαζί ένα απο τα καλύτερα album της χρονιάς που διανύουμε. Άντε το “Destiny forged in blood” με το main riff και τις γραμμές του μπάσου να σφυρυλατούν τη ψυχή κάθε φορά που κάνουμε τη χάρη στον εαυτό μας και πατάμε το play.

Πολεμοχαρές, μεγαλεπήβολο, βάρβαρο αλλά και αντρίκια συναισθηματικό το “Fire on the Mountain” είναι απλά η επιτομή για το 2013 στο χώρο του Epic Metal. Τρεχάτε. 

542