Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό στο άκουσμα της λέξης Buffalo; West καταστάσεις, αμερικανιές κτλ; Μέσα είσαι, σε όλα εκτός από την καταγωγή της μπάντας!
Oι Buffalo Summer, βρετανικής προελεύσεως σχήμα, αρκετά “νέο” αφού είναι εν ενεργεία από το 2010 και με τη συμμετοχή τους ως support act πλάι σε ονόματα όπως αυτά των Walking Papers, Heavens Basement και σύντομα με τους Kadavar παρουσίασαν πρόσφατα την πρώτη full length δουλειά τους με ομώνυμο τίτλο.
Από το πρώτο λεπτό καταλαβαίνει κανείς την κατάφορη αγάπη και ροπή της τετράδας στην classic rock σκηνή και τις bluesy επιρροές τους. Ήχος που ανασύρει οικείες μνήμες παλαιότερων εποχών, catchy κιθαριστικά riffs και καλοπαιγμένα solos , ευχάριστες, δυναμικές συνθέσεις με ενότητα, αποφεύγοντας τις κακοτοπιές της υπερβολής. Φωνητικά όπου και όσο χρειάζεται, με τη χροιά του vocalist να δένει με το ύφος του ήχου. Με τη λογική του ουκ εν τω πολλώ το ευ, ή αγγλιστί less is more, ο δίσκος καταφέρνει να σε ξεσηκώσει, να σε κάνει να θέλεις να κινηθείς ρυθμικά στη μελωδία του ή να σε ταξιδέψει σε κάπου στην Arizona, hitchhiking on a highway, με cowboy μπότες και καπέλο.
Ομολογούν καταβολές από Free, τύπου “All Right Now” και The Who έως Skynyrd και πολλών ακόμα κλασικών rockers. Στα συν του album μπαίνει επίσης μία πεντακάθαρη παραγωγή που δίνει ένα συν στοιχείο για να ξεχωρίσει ανάμεσα στις υπόλοιπες δουλειές. Δέκα κομμάτια στο σύνολο και νομίζω πως δεν υπάρχει κάποιο που ξεκάθαρα υπερέχει των άλλων. Στη συγκεκριμένη δουλειά τα κομμάτια δεν παρουσιάζουν μεγάλες αποκλίσεις μουσικά και υφολογικά οπότε οι επιλογές επαφίενται στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε ακροατή. Τα “Ain’t No Other”, “Ol’ Duke” και “Rolls On Through” συγκαταλέγονται στο top 3 μου για τον δίσκο και είναι αντιπροσωπευτικότατο δείγμα.
Το πρώτο album του σχήματος είναι αξιολογότατο από όλες τις απόψεις και αν μη τι άλλο ελπιδοφόρο για μετέπειτα εξέλιξη και πορεία. Οι fans του ιδιώματος σίγουρα θα εκτιμήσουν αυτή τη δουλειά!
447 
