Λίγο πριν την κυκλοφορία του τελευταίου δίσκου των Blackfield, “IV”, συναντήσαμε τον Aviv Geffen στο κέντρο της Αθήνας και δε χάσαμε την ευκαιρία να τον ρωτήσουμε τόσο για το επερχόμενο πόνημα όσο και για πολλά ακόμα, αφού τυγχάνει πλουραλιστικής προσωπικότητας και ποικίλης δραστηριότητας, από κριτής σε show της τηλεόρασης, σχολιαστής των πολιτικών τεκταινομένων και εν γένει, πνεύμα ανήσυχο…
Καλησπέρα! Αρχικά να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου!
Παρακαλώ! Εγώ σας ευχαριστώ!
Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε από το νέο album. Τι να περιμένουμε από το “Blackfield IV”
To νέο album, νομίζω, είναι λιγότερο “progy”, είναι περισσότερο για τα τραγούδια, αλλά φυσικά έχουμε τον Steven Wilson στις κιθάρες, στα φωνητικά και στο mixing, αλλά είναι απλά μια αρμαθιά τραγούδια. Σε αυτόν το δίσκο προσπαθήσαμε, μάλλον είχα την ελευθερία να φέρω και κάποιους από τους ήρωές μου, όπως τον Brett Anderson των Suede και τον Jonathan Donahue των Μercury Rev ως guest. Για εμένα είναι ένα μεγάλο όνειρο το οποίο γίνεται πραγματικότητα, δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι, ξέρεις, να έχω τον Brett Anderson από τους Suede να τραγουδά κομμάτια των Blackfield και αυτό είναι σπουδαίο!
Ο Steven Wilson δήλωσε ότι πλέον θα συμμετέχει λιγότερο στη σύνθεση-εκτέλεση αλλά θα παραμείνει στην παραγωγή και το mixing αλλά υποστηρίζοντας την “κληρονομιά” των Blackfied.
Nαι, φυσικά.
Ποιες είναι οι σκέψεις σου γι’ αυτό;
Είναι πολύ ευχάριστο. Είμαστε σαν πολύ καλοί φίλοι πλέον και επειδή εγώ είμαι περισσότερο επικεντρωμένος στα τραγούδια και όχι στις progressive ή jazz τεχνικές, οπότε και τον ρώτησα ήδη από το προηγούμενο album “Welcome To My DNA”, αν μπορούσα να αναλάβω τα ηνία του σχήματος και η απάντησή του ήταν πως φυσικά, και με παρότρυνε να ακολουθήσω το όραμά μου, αλλά φυσικά ακόμα σχετίζεται με το σχήμα. Θα παίξει μαζί μου στην περιοδεία σε Ευρώπη και Η.Π.Α. και αυτό είναι πολύ ευχάριστο.
Από πού αντλήσατε επιρροές για αυτή την κυκλοφορία;
Λοιπόν, υπάρχει ένα τραγούδι καλούμενο “Pills” το οποίο μιλά για τους ανθρώπους που πλέον δεν μπορούν να αισθανθούν, που ελέγχονται από τα “χάπια” τους. Αυτούς που μπορούν να είναι χαρούμενοι ή να κοιμούνται, να είναι πιο ρομποτικοί από τους ανθρώπους κατά τη γνώμη μου. Αυτά για το “Pills”. Το “Sense Of Insanity” είναι μία αναφορά στον τρελό κόσμο που μας περιβάλλει, αυτόν που διακατέχεται από αδαής, τρελούς, κυβερνήσεις όπως αυτές της Ελλάδας και του Ισραήλ. Από αυτή την έννοια είναι ένας δίσκος γεμάτος μηνύματα, όπως πάντα.
Και μουσικά;
Μουσικά ήταν η πρώτη φορά που εγώ και ο Steven μπήκαμε στον κόσμο της dubstep. Υπάρχει ένα κομμάτι dubstep επιρροών στον δίσκο. Κατά τα άλλα είναι ο ίδιος ήχος περίπου. Σίγουρα πολύ απαλός, συχνά επικός και με τις κιθάρες του Steven Wilson, θα έλεγα ότι σε γενικές γραμμές είναι ο ίδιος.
Μετά την κυκλοφορία του “Welcome To My DNA” η απήχηση του σχήματος αυξήθηκε σημαντικά και άρχισες να συνεργάζεσαι με ευρέως διαδεδομένα σχήματα όπως το support στα tour των U2 και των Placebo όσο και με πολύ γνωστούς παραγωγούς όπως οι Tony Visconti και Trevor Horne. Από τη δική σου οπτική, πώς αντιμετωπίζεις αυτές τις αλλαγές;
Ναι. Νομίζω πως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι σταδιακά οι Blackfield αποκτούσαν όλο και μεγαλύτερη φήμη. Έτσι, οι άνθρωποι, στο άκουσμα του ονόματός μου έλεγαν, ναι, ο τύπος είναι εντάξει, οπότε είχα την ευκαιρία να συμμετέχω σε tour με τους U2 και με τους Placebo και αυτό το διάστημα ίσως δουλεύω πάνω σε ένα μεγαλύτερο και αυτό είναι πολύ καλό. Νομίζω πως η μαγεία σε σχέση με τους Blackfield είναι ότι δεν προήλθαν από μία σημαντικότατη εταιρία που μας “έσπρωξε” στα ραδιόφωνα. Αντίθετα, μεγάλωνε σταδιακά μέσα από τον ίδιο τον κόσμο και αυτό είναι πολύ φανερό ειδικά εδώ, στην Ελλάδα. Είχαμε μεγάλη υποστήριξη τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην Αθήνα για τους Blackfield ήδη από την πρώτη μέρα. Αυτό είναι από τα πιο όμορφα πράγματα που συμβαίνουν στην πορεία ενός καλλιτέχνη.
Mέσα σε όλα, συμμετείχες και σε ένα show της ισραηλινής τηλεόρασης ως κριτής.
Ναι (γέλια). Ως “μέντορας” στο “The voice of Israel”
Τo κοινό της rock σκηνής αντιμετωπίζει τέτοιες ενέργειες συνήθως επικριτικά όπως γνωρίζεις. Θεωρείς πως το είδος της μουσικής με την οποία ασχολείσαι μπορεί να προωθηθεί μέσω της τηλεόρασης;
Πρέπει να δεις το show, πρέπει να με δεις εκεί! Το νόημα είναι ότι δεν φέρομαι ως “cheesy” κριτής που το μόνο που λέει είναι “Φοβερό! Τέλειο!”, μάλλον το αντίθετο! Είμαι περισσότερο σαν τον Simon Cowell! Μιλώ για την απώλεια, την αγάπη, την κυβέρνηση. Χρησιμοποίησα το show για τα μηνύματά μου και το θεωρώ ωραίο και δέχτηκα αρκετή κριτική από τον κόσμο ο οποίος σχολίαζε το γεγονός ότι ασχολούμαι με την πολιτική ενώ είμαι στη μουσική. Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ καλό.
Έρχεσαι συχνά στην Ελλάδα. Παρατηρείς διαφορές τα τελευταία χρόνια;
Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου, ξέρω μερικούς καλλιτέχνες που αγαπώ και είμαι φίλος, οι οποίοι δε βάζουν πλέον την Ελλάδα στον χάρτη της περιοδείας τους και ενοχλούμαι. Έτσι είπα στην εταιρία μου πως τον Φεβρουάριο οι Blackfield θα παίξουν στην Αθήνα όπως και να έχει, ακόμα και δωρεάν! Νομίζω πως δεν είναι δίκαιο όταν οι άνθρωποι, ας πούμε ο Nick Cave, έχει λάβει τον σεβασμό και την υποστήριξη πολλά χρόνια, το γνωρίζω, έχω φίλους εδώ στην Αθήνα, και τώρα λέει “δεν ξέρω για Ελλάδα”. Δεν είναι δίκαιο. Θα έπρεπε να είσαι πιστός στους φίλους σου.
Βλέπεις διαφορές και στους ανθρώπους επίσης;
Υπάρχει μία ατμόσφαιρα μερικώς θλιμμένη, βλέπεις ότι υπάρχει ανασφάλεια, αλλά νομίζω πως όλα θα πάνε καλά στο τέλος. Έχω βρεθεί πολλές φορές εδώ και έχω πραγματικούς φίλους πέραν των fans και το πιστεύω πραγματικά.
Είσαι από τους ανθρώπους που κρατούν τον εαυτό τους μονίμως απασχολημένο. Ποια είναι τα σχέδια σου τώρα;
Το βασικό είναι η περιοδεία που ξεκινά τον Φεβρουάριο σε Ευρώπη και Η.Π.Α. με τους Blackfield σε πλήρη μορφή, με τον Steven. Είναι σπουδαία ευκαιρία.
Αυτή ήταν η τελευταία ερώτηση! Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι ακόμα;
Θέλω να σε ευχαριστήσω που ήρθες εδώ να πάρεις μερικές κουβέντες από εμένα και επίσης ευχαριστώ το κοινό στην Ελλάδα που έχει υποστηρίξει από την αρχή τους Blackfield!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
Εγώ σε ευχαριστώ, να είσαι καλά!
301 
