Η επιστροφή των Black Tusk μετά το “Set the Dial” του 2011, ονομάζεται “Tend no wounds” ΕΡ, και παρόλο που είναι μόνο 20 λεπτά σε διάρκεια καταφέρνει να δηλώσει βροντερό παρόν καλοκαιριάτικα.
Όντας από τη Σαβάνα της Αμερικάνικης Γεωργίας, δεν μπορούν παρά να δανειστούν λίγο από τον τσαμπουκά των συμπολιτών τους Kylesa και να μπλέξουν doom, sludge και hardcore για μια ακόμη σειρά, με όμορφο και εποικοδομητικό τρόπο.
Μπαίνοντας με ωραίο ξυραφάτο riff στο σύντομο εναρκτήριο instrumental “A cold embrace” δείχνουν εξαρχής τους μαύρους τους χαυλιόδοντες. Ε ναι, οκ, δε θα βάλεις το CD σε μουσειακό πρόθεμα να το κοιτάνε οι καλεσμένοι όταν έρχονται σπίτι σου, αλλά είναι χορταστικότατο όπως ο προκάτοχος του.
Οι ίδιοι αποκαλούν τη μουσική τους swamp metal (κατά κάποιο τρόπο το καταλαβαίνω), πες το όπως θες εσύ αλλά όταν συνοδεύεται από εξώφυλλο του Baizley, μόνο ενδιαφέρον μπορεί να είναι.
Το “Enemy of the reason” είναι ένα κομμάτι επιθετικό με punk αέρα, που φέρνει στο μυαλό Kvelertak και η εισαγωγή με τα βιολιά που ανοίγει το “The Weak and The Wise” αποδεικνύει πως οι Black Tusk ανακατεύουν όσο μπορούν τα υλικά στην κατσαρόλα τους.
Στο “Internal/Eternal” βγάζουν τον πιο sludge εαυτό τους χωρίς να πέφτουν ιδιαίτερα οι ταχύτητες σε ένα πιο southern ήχο, που γενικά τους χαρακτηρίζει.
Η στιγμή του σύντομου αυτού πονήματος είναι στο “Truth Untold”, το οποίο έγινε και video clip. Δυνατό αντεράτο κομμάτι με ριφάκι που σου μένει!
Χωρίς να με κάνουν να θέλω να πετάξω το βρακί μου από χαρά, ήταν ένα δημιούργημα το οποίο άκουσα δις, με μεγάλη ευχαρίστηση, αλλά ρε καρντάσια, μη μας πετάτε τυράκι, γράψτε άλλα τόσα και δώστε μας full length. Αφού μπορείτε!
509 
