Ejekt Festival: Pet Shop Boys, Faith SFX, Peter Hook & The Light, James Blake, Viper Vikings, Jamming Funkers, Bittersweet, Wedding Singers (16/07/2013) Πλατεία Νερού

Ημέρα Τρίτη και κάτω από τον κολασμένα καυτό ήλιο της πρωτεύουσας το τελευταίο φεστιβαλικό γεγονός για τη θερινή περίοδο εντός του κλείνοντος άστεως, λαμβάνει χώρα στην Πλατεία Νερού.

Παρόλες τις αντιξοότητες, αφού δύο από τα σχήματα επέλεξαν να ακυρώσουν τις εμφανίσεις τους, οι Happy Mondays τέσσερις μέρες πριν και οι Palma Violets μόλις μία ημέρα νωρίτερα και αυτό χωρίς να υπάρχει ένα επιχείρημα το οποίο να είναι αρκούντος ικανοποιητικό για να δικαιολογεί τα γεγονότα, η διοργάνωση έκανε το καλύτερο που μπορούσε, αφού οι πρώτοι αντικαταστάθηκαν με τον Peter Hook και οι δεύτεροι με τους Wedding Singers και αυτό σε such short notice.

Φτάνοντας στο χώρο λίγο μετά την ώρα έναρξης, στις 17:30 δηλαδή, βρίσκουμε το σχήμα που απάντησε στο κάλεσμα της τελευταίας στιγμής ήδη πάνω στη σκηνή.

H προσέλευση δε δημιούργησε καμία έκπληξη αφού οι πρώτες εμφανίσεις καταδικάζονται από τον κόσμο, ίσως φυσικά δεν ευνόησαν τόσο οι καιρικές συνθήκες όσο και η επιλογή μίας εργάσιμης ημέρας και έτσι στο χώρο βρισκόταν λίγος κόσμος μπροστά από το stage και κάποιος επιπλέον να κρύβεται από τον μεσημεριανό ήλιο γύρω από τον χώρο των ηχοληπτών.

Οι Wedding Singers βέβαια, δεν πτοήθηκαν καθόλου! Με στυλ που πραγματικά θυμίζει αμερικάνικη μπάντα για γαμήλιο πάρτι, σε ήχο πάλι… Σίγουρα θα έκαναν το πάρτι να αποκτήσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον! Το τετραμελές σχήμα παρουσιάστηκε γεμάτο κέφι και ενέργεια με διασκευές κομματιών από το No Good των Prodigy, έως το Satisfaction του Benassi, κοινώς με βλέμμα στραμμένο στο πρόσφατο μουσικό παρελθόν αλλά με επαναπροσέγγιση μίας πιο rock διάστασης.

Μπάσο, τύμπανα, κιθάρα και ένας υπερκινητικός τραγουδιστής με ένα δημιουργικότατο ντέφι ανά χείρας, με απίστευτο κέφι και με ενέργεια αρκετή για να ικανοποιήσουν ένα κοινό δεκαπλάσιο, σε μία εμφάνιση της “τελευταίας ώρας”, τους αξίζουν πολλά μπράβο! Αποχωρούν από τη σκηνή στις 18:10.

Τα τρία σχήματα που έπονται ανήκουν στο μουσικό διαγωνισμό “Bedroom Jam” που τρέχει αυτή τη στιγμή από την Redbull. Πρόκειται για τα τρία επικρατέστερα σχήματα στα οποία αναλογούσε χρόνος τριών tracks έκαστος…

Πρώτοι εμφανίστηκαν οι ΒitterSweet, με πρώτο κομμάτι το “You Don’t Want Me Baby” με το οποίο και διαγωνίζονται καθώς και με μικροπροβλήματα στον ήχο τα οποία ξεπεράστηκαν σχετικά σύντομα. Εξαμελές σχήμα με καταβολές pop- rock, ευχάριστοι επί σκηνής. Τα άλλα δύο κομμάτια τους ήταν τα “You Know Better” και “The Wind”.

Επόμενοι οι Jamming Funkers, με πιο πλούσια σύνθεση απ’ ότι αυτές που συνήθως βλέπουμε, αφού το πενταμελές σχήμα πλαισιώθηκε από μερικούς ακόμα μουσικούς, κυρίως χάλκινα και backing vocalists, τα οποία και ταιριάζουν στο ύφος τους. Funk – jazz προσλαμβάνουσες και χορευτική διάθεση η οποία προσωποποιήθηκε μέσω ενός χορευτικού τρίο το οποίο τους συνόδευσε στη διάρκεια της παρουσίας τους, Hardcore Candy το κομμάτι με το οποίο και συμμετέχουν στο διαγωνισμό και ένα ακόμα ανάλογου ήχου παρουσιάζονται ενώ για το τρίτο στη σκηνή μένει το σχήμα με το κεντρικό του line up και παρουσιάζει ένα κομμάτι περισσότερο rock καταβολών. Μια, αν μη τι άλλο ευχάριστη εμφάνιση!

Τελευταίοι εκ των διαγωνιζομένων του Bedroom Jam εμφανίζονται οι Viper Vikings. Σαφής απόκλιση στον ήχο συγκριτικά με τα προηγούμενα σχήματα, με περισσότερο έντονο το electro στοιχείο. Παράλληλα αυξάνεται σταδιακά και η προσέλευση του κοινού. Το πενταμελές σχήμα παρουσιάζει επίσης τρία κομμάτια μεταξύ των οποίων το “Push Me” με το οποίο συμμετέχουν στον διαγωνισμό και το τιτλοφορούμενο “Super Beat”. Μία εξίσου καλή εμφάνιση με τις προηγούμενες, ολοκληρώνουν στις 19:30.

Μισή ώρα αργότερα έρχεται στη σκηνή το πρώτο από τα “oνόματα” του line up, o νεαρός James Blake, ο οποίος θεωρείται από τα πλέον ανερχόμενα ονόματα στο χώρο. Mε δύο ακόμα μουσικούς να τον πλαισιώνουν και αφού εξομολογήθηκε ότι ήθελε πολύ να έρθει στην Ελλάδα και πόσο χαρούμενος ήταν για την ευκαιρία που του δόθηκε, έπαιξε κομμάτια από τους δύο δίσκους που έχει στο ενεργητικό του.

Αν και άρτια παρουσίαση, προσωπικά, το ύφος της μουσικής του δεν μου φάνηκε ότι ταιριάζει τόσο στα δεδομένα ενός φεστιβάλ, καθώς κατά βάση περισσότερο υποτονικό και με τις “ανορθοδοξίες” στη συνθετική λογική του. Από την άλλη, φυσικά, μία μερίδα κόσμου ήρθε για να τον παρακολουθήσει και τον καταχειροκρότησε σε ένα set διάρκειας 55 λεπτών.

Επόμενος ο Peter Hook, η θρυλική μορφή που παρέστη τόσο στους Joy Division όσο και στους New Order, μαζί με το συγκρότημα The Light, οι οποίοι να θυμίσουμε ότι έκλεισαν αυτή την εμφάνιση ελάχιστες μέρες πριν από το festival σε αντικατάσταση των Happy Mondays, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω.

Από τις πρώτες νότες του “Love Will Tear Us Apart”, πρώτο στο set, η μετακίνηση του κόσμου από την περιφέρεια της πλατείας προς τη σκηνή είναι εμφανής. Φυσικά δεν έλειψαν αναφορές σε κανένα από τα δύο σχήματα στα οποία συμμετείχε ο Hook. Εκτελέσεις που ξεχώρισαν, αυτές του “Blue Monday” και σαφώς του  “True Faith”. Μία εμφάνιση που ξεπέρασε τις προσδοκίες, κέρδισε τις εντυπώσεις και έλαβε τα εύσημα των παρευρισκομένων.

Στη συνέχεια αναλαμβάνει ο κύριος με την επωνυμία Faith SFX, o oποίος αναλώνεται στη σύγχρονη μορφή τέχνης του  beatboxing ,  στην οποία και θεωρείται από τους εξαιρετικούς. Μόνος του στη σκηνή και παρουσιάζοντας γνωστές επιτυχίες, από το “Seven Nation Army” των Τhe White Stripes έως το “I Like To Move It” των Real 2 Real. Η είκοσάλεπτης διάρκειας εμφάνιση ολοκληρώνεται με το “Ain’t No Sunshine” παρουσιαζόμενο φυσικά με το δικό του, μοναδικό τρόπο.

Για το τέλος λοιπόν, στήνεται το σκηνικό στο οποίο θα παρουσιαστούν οι headliners της βραδιάς, Pet Shop Boys. Industrial αισθητική, στόρια στο πίσω μέρος και ένας προτζέκτορας ενώπιων μας, αρχικά διαφημίζοντας την τελευταία δουλειά του σχήματος “Electric”. 

To δίδυμο εμφανίζεται στο stage περίπου στις 23:20, με αρκετά ιδιαίτερο outfit και ψηλά κωνικά μαύρα καπέλα. Ξεκινούν  με “One More Chance”, “Opportunities” , “Fugitive” και συνεχίζουν με περάσματα τόσο μουσικά όσο και στιλιστικά από όλο το χρονικό φάσμα της παρουσίας τους στα δρώμενα.

Ίσως ήταν η πρώτη φορά για φέτος που δυσκολεύτηκα να προσεγγίσω τη σκηνή, αφού ο κόσμος ήταν αρκετός και συγκεντρωμένος απέναντι από το σχήμα και απολάμβανε το show χορεύοντας και τραγουδώντας παράλληλα τα κομμάτια. Μεταξύ άλλων ακούσαμε διασκευή του “Αlways On My Mind”, το πλέον αναμενόμενο “It’s A sin”, “West End Girls”, “Domino Dancing”, “Love Etc.”, “Rent”, “Vocal”. Δύο χορευτές επί σκηνής, εντυπωσιακό show με τα φώτα και καλός ήχος συνετέλεσαν στην άριστη έκβαση της βραδιάς. Αποχωρούν στις 00:20, μέσα σε πανηγυρικό κλίμα.

Συνολικά η βραδιά ήταν αξιοπρεπέστατη με μικρή καθυστέρηση και ελάχιστα προβλήματα παρά τις αντιξοότητες που προηγήθηκαν.

Ευχαριστούμε τη GNP Productions για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού.