Η αλήθεια είναι ότι ακόμη στο μυαλό μου τριβελίζουν ήχοι από την προηγούμενη δουλειά των All Pigs Must Die (“God Is War”) και στην είδηση της κυκλοφορίας ενός καινούργιου άλμπουμ μπήκα αναπόφευκτα σε κατάσταση αγωνίας για το αν το επερχόμενο “Nothing Violates This Nature” καταφέρει να διατηρηθεί στα ίδια υψηλότατα επίπεδα του προκατόχου του.
Η ωμότητα, το γρέζι και ο τσαμπουκάς του εναρκτήριου “Chaos Arise” μετέφεραν την αγωνία μου μακριά και με ανακούφιση και μεγάλη πώρωση με έκανε να φωνάξω “Ναι ρε πούστη!!!”. Αυτή η super μπάντα από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού ξέρει τον τρόπο να τινάζει τα μυαλά μας και να μας βομβαρδίζει χωρίς οίκτο ικανοποιώντας τις όποιες ορέξεις μας. Crust/ hardcore όπως το έχουν διδάξει εδώ και τόσα χρόνια οι Converge με έντονες metal καταβολές και “άρρωστες” αργόσυρτες sludge-ίλες για να οδηγηθούμε με ακόμη μεγαλύτερη ασφάλεια στην παράνοια που μας οδηγούν οι All Pigs Must Die.
Αυτό το συναίσθημα μου δημιουργεί το “Nothing Violates This Nature” σε κάθε ακρόαση και αυτός είναι και ένας από τους λόγου που δεν μπορώ να σταματήσω να το ακούω. Και πώς να σταματήσω άλλωστε. Όταν συνδυάζεται τόσο άψογα η καταχνιά που σπέρνει το “Faith Eater” με τον black metal πανικό και την εναλλασσόμενη crust-ίλα που προσφέρει το “Articles Of Human Weakness” τότε μπορείς απλά να παραδεχτείς την μαεστρία και την ικανότητα αυτών των ατόμων να παίξουν μουσική με “cojones”.
Η παραγωγή είναι κάπως πιο καθαρή σε σχέση με παλαιότερες δουλειές αυτό όμως δεν μειώνει για κανέναν λόγο την στιβαρότητα αυτής της κυκλοφορίας. Θα έλεγα ότι στο “Nothing Violates This Nature” δημιουργείτε μια αρκετά πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα και γίνεται κατανοητό ότι οι APMD δεν επαναπαύτηκαν στις δάφνες του “God Is War” αλλά διατηρώντας τα στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν πρόσθεσαν και μερικά ακόμα προσφέροντάς μας μία ακόμη άψογη ηχητική παράσταση.
Νομίζω ότι έγινε κατανοητό ότι υποχρεούστε να προμηθευτείτε την συγκεκριμένη κυκλοφορία εάν σέβεστε τον εαυτό σας και την μουσική που ακούτε. Τα κομμάτια που προανέφερα δεν είναι τα καλύτερα του δίσκου. Ο δίσκος περιέχει 10 εξαιρετικές συνθέσεις και δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποια. Ακούστε τον από την αρχή μέχρι το τέλος. Η δομή του είναι τέτοια που τη μία στιγμή θα σας ξεπατώνει και την άλλη θα σας υπνωτίζει (με την καλή έννοια) οπότε μην φοβάστε για μονοτονίες και κοιλιές. Καλή σας ακρόαση!
471 
