Riverside, Playgrounded (02/06/2013) Gagarin 205

Η τελευταία φορά που βρέθηκαν οι Riverside στην πόλη των Αθηνών ήταν τo 2010, όταν στο meet and greet party, όπως μνημόνευσε και ο Mariusz Duda (bass, vocals) ήμασταν (δεν ήμασταν) 20 άτομα και ο ίδιος μέτραγε την απόσταση του κεφαλιού του από την οροφή του Rodeo χωρίς να χρειάζεται να σηκώσει ιδιαίτερα το χέρι.

Αυτή τη φορά αποζημιώθηκαν με έναν αξιοπρεπέστατο χώρο και ένα αρκετά μεγαλύτερο κοινό να περιμένει την εμφάνισή τους στα πλαίσια της περιοδείας για την κυκλοφορία του νέου album “Shrine Οf New Generation Slaves”.

Ορθοί στους χρόνους τους οι διοργανωτές, κάτι που πάντα χαιρόμαστε να αναφέρουμε όταν συμβαίνει, και από τις εννιά περίπου οι Playgrounded, βρίσκονται στη σκηνή.

Η ανερχόμενη πενταμελής μπάντα, με την πρώτη κυκλοφορία υπό τον τίτλο “Athens” ανά χείρας, έχοντας παίξει μαζί με αρκετά γνωστά ονόματα (Anathema, Archive, Rotting Christ etc) και με όλη τη διάθεση να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις του κόσμου που είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται ξεκινούν παρουσιάζοντας κομμάτια από τη δουλειά τους.

Ήδη από την αρχή γίνεται προφανές ότι ήρθαν “διαβασμένοι”. Ενδιαφέρουσες συνθέσεις βασισμένες στην παλέτα του progressive ιδιώματος, ελαφρά κίνηση από όλους στο stage (αφού ο χώρος που είχαν ήταν αρκετά περιορισμένος) και η κοινή παραδοχή ότι είναι ένα σχήμα με προοπτικές.

Μας αφήνουν σαράντα λεπτά αργότερα κατά τη διάρκεια των οποίων ο αριθμός των παρευρισκομένων έχει αυξηθεί σημαντικά.

Μετά τα αποκαλυπτήρια των “επίπλων” τυμπάνων και πλήκτρων, την τοποθέτηση του Mark (το ροζ πτηνό του πληκτρά) επ’ αυτών και τις λοιπές απαραίτητες διαδικασίες υπό τον ήχο των Night Sessions χαμηλώνουν τα φώτα και οι τέσσερις πολωνοί αναλαμβάνουν δράση!

Αρχίζουν με το New Generation Slave και αμέσως μετά το The Depth Of Self Delusion με ένα επιπλέον τρίλεπτο στο κλείσιμο. Το ενθουσιώδες κοινό ήδη από τις πρώτες νότες παρακολουθεί απορροφημένο το θέαμα. Ο Mariusz Duda βγάζει το “σκονάκι” από την τσέπη και μας απευθύνεται στα ελληνικά χαιρετώντας και ευχαριστώντας μας που βρεθήκαμε εκεί αν και Κυριακή βράδυ.

Κόκκινος φωτισμός, προετοιμάζει υποσυνείδητα για υλικό από το Anno Domini High Definition και πράγματι ακολουθεί μία δυνατή εκτέλεση του Driven To Destruction δίνοντας έντονο ρυθμό και αμέσως μετά το Living In The Past.

Κάπου μεταξύ του τέλους του κομματιού και της έναρξης του 02 Panic Room (epilogue) μεσολαβεί ένα instrumental μέρος αγνώστων λοιπών στοιχείων για το οποίο η μόνη πληροφορία που μπόρεσα να βρω είναι τα τρία αστεράκια με τα οποία περιγράφεται στη setlist καθώς και ότι δεν υπολείπεται σε τίποτα των υπολοίπων.

Το Escalator Shrine έρχεται να σημάνει την πρώτη αποχώρηση από τη σκηνή με τα απαραίτητα χειροκροτήματα για την αναμενόμενη επάνοδο με το Left Out, συνοδεία του κόσμου στα φωνητικά και την απίστευτη ενεργητικότητα και κυρίως στο τελευταίο μέρος.

Παρόλη την πρώτη υπόκλιση στο κοινό αμέσως μετά, όλοι περιμέναμε την δεύτερη επιστροφή τους, η οποία λαμβάνει χώρα  με το Conceiving You και κλείνουν δυνατά με το Celebrity Touch.

Η γενική ομολογία του κόσμου κατά την αποχώρηση ήταν πως παρακολούθησε ένα εκπληκτικό live, ένα γεμάτο setlist της τάξεως των δύο ωρών και καλύπτοντας το μεγαλύτερο μέρος της δισκογραφίας τους (απουσίασε track από το Out Of My Self) και συχνά παραλλάσσοντας μέρη των κομματιών δίνοντας μία επιπλέον νότα ενδιαφέροντος στο υπάρχον υλικό.

Έχοντας την ευκαιρία να τους έχω παρακολουθήσει δύο φορές ζωντανά, μπορώ με ευκολία να πω ότι σε όποιο χώρο και υπό όποιες συνθήκες αυτή η μπάντα με έχει ικανοποιήσει στο έπακρο, όχι μόνο αποδίδοντας ζωντανά τα όσα ηχογραφεί, αλλά και δίνοντας περισσότερη ενέργεια και “ψυχή” όταν βρίσκονται απέναντι από τον κόσμο που συγκεντρώνεται να τους ακούσει.

Μετά από δεκαετή σταθερή παρουσία στον χώρο της progressive, οι Riverside και έχουν διαγράψει μία εξαιρετική πορεία και έχουν δημιουργήσει ένα νέο status quo για να καταρρίψουν στο μέλλον δημιουργώντας νέα, αξιόλογα πράγματα.

Riverside setlist
New Generation Slave
The Depth Of Self – Delusion
Feel Like Falling
Driven To Destruction
Living In The Past
Untitled
02 Panic Room (epilogue)
We Got Used To Us
Egoist Hedonist
02 Panic Room
Escalator Shrine
Left Out
Conceiving You
Celebrity Touch

Photos: Αναστασία Βερτεούρη

545
About Φανή Τσουκαλά 171 Articles
Γεννήθηκε και μεγάλωσε [με γαλλικά και πιάνο(και μπαλέτο)] στη μαγευτική Αθήνα. Οι σχέσεις της με την rock και metal σκηνή ξεκίνησαν στο δημοτικό, με τη μία κασέτα που κυκλοφορούσε στο σχολείο, ηχογραφημένη από ραδιόφωνο, Λιωμένο Παγωτό από τη μία, Smells Like Teen Spirit από την άλλη. Η πρώτη κασέτα που αγόρασε παρόλ’ αυτά, ήταν Iron Maiden με Di Anno. ‘Έκτοτε έχει βρεθεί σε διαφορετικούς ρόλους, από τον πιο enthusiast θαυμαστή της νέας prog σκηνής, έως τον θιασώτη των Clutch. Σπανίως γράφει για πράγματα, εκτός αν θεωρεί ότι αξίζει να γραφτούν. Ονειρεύεται να βγει στη σύνταξη και να πάρει πτυχίο στην αστροφυσική, καθώς τα Ηumanities και τα Economics and Business που έχει ασχοληθεί μέχρι τώρα, τα βρίσκει βαρετά απέναντι στο αχανές σύμπαν. Επιλογές καριέρας: αιώνια φοιτήτρια.