Κυριακή, 24η Μαρτίου και εν τω μέσω του τριημέρου, εμφανίζονται στη σκηνή του Αn Club οι νεοϋορκέζοι Psychic Ills για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Το live ξεκινά με το opening act στις δέκα, με μέτρια προσέλευση κόσμου, η οποία αυξήθηκε σε σημαντικό βαθμό μία ώρα αργότερα (μάλλον πολλοί ήθελαν να δουν κατ’ ευθείαν τους head liners) με τους This Is Nowhere επί σκηνής.
Η τετραμελής μπάντα με την αινιγματική παρουσία, αφού ανέβηκαν, έπαιξαν ασταμάτητα 40 λεπτά και κατέβηκαν χωρίς να απευθύνουν σχεδόν καμία κουβέντα στο κοινό, το οποίο όμως φάνηκε να τους υποδέχεται ως ευχάριστη έκπληξη αφού η αρχική απόσταση που διατηρούσε από τη σκηνή σε σύντομο χρόνο ελαχιστοποιήθηκε, τα κεφάλια άρχισαν να κινούνται στο ρυθμό και τα σχόλια που άκουγα γύρω μου ήταν πολύ θετικά.
Προσμίξεις από desert, γνήσια ψυχεδέλεια των ‘60s, blues και όχι μόνο, ενδιαφέρουσες εκτελέσεις και τέσσερις μουσικοί που “το ζούσαν”, δε θεωρώ ότι κούρασαν, κατά τη γνώμη μου κέρδισαν τις εντυπώσεις και προετοίμασαν κατάλληλα το έδαφος για ότι επρόκειτο να ακολουθήσει (25 λεπτά αργότερα…).
Στις έντεκα και τέταρτο ανεβαίνουν οι Psychic Ills, έχοντας στις αποσκευές τους το τελευταίο και πιο ώριμο album της πορείας τους, One Track Mind (2013). Ξεκινούν με το Depot και συνεχίζουν με τέσσερα ακόμα κομμάτια από το τελευταίο τους πόνημα, ανάμεσα σε αυτά το Might Take A While, το οποίο έχει κλέψει τις εντυπώσεις και το One More Time που επίσης έχει ξεχωρίσει.
Στο κέντρο της σκηνής η εμβληματική παρουσία της αεικίνητης Elizabeth Hart με το μοναδικό της μπάσο και τον Tres Warren (guitars and vocals), οι οποίοι αποτελούν και το κεντρικό συνθετικό δίδυμο, με riffs που “σιγολιώνουν”, ανατολίτικες μελωδίες και το κοινό καθηλωμένο παρακολουθούσε σε ένα είδος σκοτεινής μυσταγωγίας. Οι Scott Davis στα μεθυστικά πλήκτρα και ο Chris Millstein στα τύμπανα εναλλάσσονταν παράλληλα και στις μαράκες και ο Scott Ryan Davis στην κιθάρα συμπλήρωνε το μουσικό παζλ.
Η μπάντα δικαίωσε την πρώτη εμφάνισή της στο ελληνικό κοινό συνεχίζοντας με κομμάτια από τις προηγούμενες δουλειές της , όπως μία εκπληκτική εκτέλεση του Take Me With You, πολλές επιλογές από το αμέσως προηγούμενο Hazed Dream και όχι μόνο και απέδειξε πως τα όσα γράφει στο studio τα αποδίδει πιστά και ζωντανά. Encore με το Ring Finger και January Rain και το live γύρω στις 12:25 ολοκληρώνεται. Ομολογώ πως περιμέναμε ένα – δύο κομμάτια ακόμα…
Συνοψίζοντας, παρακολουθήσαμε μία καλή εμφάνιση και από τις δύο μπάντες . Δεν προσφέρθηκε κάποιο σημείο υπέρμετρης “συγκίνησης” αλλά και τίποτε το ειδεχθές, το ενδιαφέρον διατηρήθηκε έως το τέλος και το κοινό έμεινε ικανοποιημένο από τη συνολική παρουσία.
Psychic Ills setlist:
Depot
See you there
Might Take a While
One More Time
Tried to Find it
The way of
Radar eyes
Midnight Moon
Mind daze
Incense head
Western Metaphor
Take me With You
Sungaze
I’ll Follow you
Electric Life
Ring Finger
January Rain
photos: Ανδρέας Πανόπουλος
596 
