RUTHLESS STEEL: “Die In The Night” EP

Δεν είναι λίγες οι φορές που, πριν ξεκινήσω να ακούω μια δουλειά, στέκομαι και διαβάζω σχετικές πληροφορίες, χαζεύω το artwork, ενημερώνομαι για τους μουσικούς, μελετώ τους στίχους κλπ. Αφήνω όλο αυτό το συνονθύλευμα πληροφοριών να με διαποτίσει κι έπειτα προχωρώ και στο τελικό και ουσιαστικό στάδιο της ακρόασης της ηχογράφησης.

Έτσι και στην προκειμένη περίπτωση έδωσα λίγο χρόνο στον εαυτό μου και ξεκίνησα να παρατηρώ κάποια πράγματα. Καταρχήν κυκλοφορεί από την Iron on Iron, θετική προδιάθεση λόγω αξιοπρεπούς, τουλάχιστον, καταλόγου. Έχει γυναικεία φωνητικά, αρνητική προδιάθεση που με καταλαμβάνει σχεδόν πάντα όταν διαβάζω στη σύνθεση της μπάντας θηλυκό όνομα. Το όνομα δε της μπάντας είναι Ruthless Steel, θετική και αρνητική προδιάθεση ταυτόχρονα αφού αφενός έρχονται στο μυαλό παλιά καλά ονόματα του χώρου, αφετέρου αυτό καταδεικνύει και μια κάποια έλλειψη έμπνευσης. Τίτλος του EP “Die In The Night”, εδώ η ζυγαριά “κάθισε” που λέμε στην αρνητική πλευρά των εντυπώσεων, καθώς μου ακούγεται ιδιαίτερα παρωχημένος. Το εξώφυλλο όμως κλέβει τελικά τις εντυπώσεις και πολύ θα μου άρεσε να το δω και σε μεγαλύτερες διαστάσεις να κοσμεί ένα βινύλιο. Ας ακούσουμε όμως και την μουσική που περιέχουν τα 4 κομμάτια της δουλειάς των Αθηναίων…

Όποια επιφύλαξη κι αν είχα για τα γυναικεία φωνητικά πάει βόλτα μέχρι το περίπτερο για τσιγάρα και δεν επιστρέφει ποτέ ξανά (ευτυχώς που δεν καπνίζω). Παθιασμένα, ντοπέ στο  heavy metal  σε τέτοιο βαθμό που να σε κάνουν να παραβλέπεις τις όποιες ατέλειες στην φωνή της Aliki Kostopoulou. Πραγματική κατάθεση ψυχής που είναι δύσκολο να μην περάσει στον ακροατή. Χρησιμοποιεί έξυπνα τα διπλά και δεύτερα φωνητικά, καθώς και την εναλλαγή του ύφους της. Έτσι ακούς από υπερηχητικές τσιρίδες ως παθιασμένα χαμηλά. Το όνομα της Doro των Warlock έρχεται στο νου με το πρώτο άκουσμα όπως το βούρκωμα στην όψη του δακρυγόνου. H Aliki όμως τραγουδά πιο επιθετικά σαν να μην υπάρχει αύριο και απόλυτα δεμένη με το ύφος της μπάντας που δεν αποδίδει τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από κλασικό Heavy Metal.

Μελωδικές κιθάρες (K.Papadimitriou) και πιασάρικα riff, ρεφρέν που ξεσηκώνουν, περιεκτικά lead, δεμένο rhythm section (Nick C-Bass, S.Kalousis-Drums), τυπική παραγωγή αποτελούν τα επιμέρους κύρια σημεία του EP. Βαρετές στιγμές και κοιλιές δεν υπάρχουν, το δισκάκι είτε το απολαμβάνεις από την αρχή ως το τέλος είτε δεν το ακουμπάς (αν δεν είσαι φίλος του ήχου).

Τα πράγματα είναι πολύ απλά και ξεκάθαρα. Οι Ruthless Steel φωνάζουν από χιλιόμετρα ότι έχουν μέλλον και μας χρειάζονται σήμερα να τους στηρίξουμε έτσι ώστε να μπορέσουν να  εξωτερικεύσουν μουσικά τους γνήσιους metalheads που έχουν μέσα τους. Θα με θυμηθείτε όταν βγάλουν την επόμενη, πλήρης έκτασης, δουλειά τους.

424