To βρετανικό τρίο από το Leeds, ή απλά οι Wiht, κάνουν την επίσημη είσοδό τους στα μουσικά δρώμενα την 4η Φεβρουαρίου με το πρώτο τους album, “Harrowing of the North” (ως digital και vinyl release, με την προσθήκη ενός bonus track, αφού τα δύο πρώτα ήδη υπάρχουν στην κυκλοφορία από το ‘11) και όπως αναφέρει το press release της Devouter Records “sadly the final” (δεν εξηγείται το γιατί αλλά ναι, θα προσχωρήσω στο sadly).
To album αποτελείται από δύο κομμάτια (συνολικής διάρκειας 33ων λεπτών) ως υποσύνολα του concept που διέπει το album, το οποίο επηρεάζεται θεματικά από την καθυπόταξη της βόρειας Βρετανίας και τον βασανισμό που υπέστη από τον William the Conquer κατά τη διάρκεια του 11ου αιώνα.
Το ομώνυμο “The Harrowing of the North”, αποτελούμενο από οκτώ movements, είναι η μελική “απαγγελία” των γεγονότων, από τη νύχτα της σφαγής στο Yorkshire έως το θάνατο του κατακτητή (περίπου 20 χρόνια αργότερα). Το δεύτερο κομμάτι “Orderic Vitalis”, αφιερωμένο σε έναν –όπως χαρακτηρίστηκε αργότερα από την ιστορία- ειλικρινή χρονικογράφο της εποχής ο οποίος στα κείμενά του καταδίκαζε τον βασιλιά για την βαρβαρότητά του. Bonus track το “End of the Reign” και το album, όπως είναι φυσικό, ολοκληρώνεται με το τέλος της βασιλείας.
Και μετά από το μάθημα ιστορίας ας περάσουμε στα μουσικά… Post rock, συχνά “επικό” ύφος (δένει φυσικά με τη θεματολογία τους), ατμόσφαιρα σκοτεινή και ποικίλες επιρροές (από ψυχεδέλεια μέχρι doom), συνθέτουν τον ήχο του album. Tα κομμάτια, αν και λόγω διάρκειας εύκολα παίρνουν τον τίτλο αυτού που ονομάζουμε “αντιραδιοφωνικό” καταφέρνουν με ευκολία να μην κουράσουν αλλά περισσότερο να ταξιδέψουν τον ακροατή (εντάξει, ίσως όχι σε τόπους σφαγών και κατακτημένους τόπους του 11ου αιώνα), γεγονός που πιθανότατα οφείλεται στις εναλλαγές μέσα στα μακροσκελή κομμάτια που δημιουργούν την αίσθηση των ενοτήτων ενός συνόλου.
Ναι, νομίζω πως είναι μάλλον ηλίου φαεινότερον το γεγονός ότι μου άρεσε η συγκεκριμένη δουλειά και θα τη συνιστούσα στους ακροατές ανάλογων μουσικών ειδών.
585 
