Οι Macbeth υπάρχουν από το 1985 και σχηματίστηκαν στην τότε Ανατολική Γερμανία. Πρώτο όνομά τους ήταν το “Caiman” από το 1987 έως το 1989. Η μπάντα πέρασε από πολύ δύσκολα χρόνια με αυτοκτονίες μελών, επανασυνδέσεις και αποσυνδέσεις που επέφεραν αυτές.
Από το 2002 που επανασυνδέθηκαν για δεύτερη φορά συνέχισαν να παίζουν αυτό το ανορθόδοξο κράμα παραδοσιακού heavy, thrash και doom metal με μια σκοτεινή διάθεση που έπαιζαν από το ξεκίνημά τους. Με περισσότερο ακόμη επιθετικό ύφος και έχοντας παραγκωνίσει κάπως την doom πλευρά τους και με σήμα κατατεθέν τα ιδιόμορφα και περίεργα φωνητικά του Oliver Hippauf κυκλοφόρησαν το τρίτο τους album με τίτλο “Wiederganger”. Μια δουλειά που χάριν στους Ralf Klein και Alexander Kopp (guitars) βρίθει από πιασάρικα riff αλλά σε καμιά των περιπτώσεων δε μπορεί να χαρακτηρισθεί εμπορικό.
Ακούγοντας το “Kamikaze” που ανοίγει το album κατάλαβα άμεσα περί τίνος πρόκειται. Απαραίτητη προϋπόθεση οι υψηλές στάθμες ακρόασης. Η πεντακάθαρη και κάπως πιο μοντέρνα παραγωγή ίσως τρομάξει (αδίκως και αφελώς) αρχικά τους retro φίλους της thrash heavy σκηνής. Την έχει επιμεληθεί ο πρώην ντράμερ τους Patrick W. Engel (o νυν είναι ο Simon Mengs) και του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για το πετυχημένη συνταγή που εφήρμοσε στην εν λόγω δουλειά.
Και τα 10 κομμάτια που περιλαμβάνονται στο “Wiederganger” έχουν όλα κάτι να πουν. Δεν υπάρχουν μέτριες στιγμές (πόσο μάλλον κακές). Αν και ο ήχος είναι απρόσιτος, μετά από προσεκτικές ακροάσεις και αφού κάνουμε κτήμα μας τον ήχο τους, το album αποκτά άλλες διαστάσεις και καταλήγει να διεκδικεί τον τίτλο του κλασικού. Σίγουρα μια από τις καλύτερες και πιο δυνατές κυκλοφορίες για το 2012 από μια μπάντα που εδώ και χρόνια αποκλίνει από την πεπατημένη και τραβάει το δικό της δρόμο στο heavy metal στερέωμα. Μήπως ήρθε επιτέλους η στιγμή να τους το αναγνωρίσουμε;
431 
