Ένα χρόνο και κάτι ψιλά από το ομώνυμο EP τους, οι Ιταλοί Low- Fi κυκλοφορούν το πρώτο τους full length και δικαίως προσπαθούν να λάβουν μέρος στη μεταμοντέρνα αναβίωση του brit pop, η οποία σφύζει από electro και new wave στοιχεία.
Το “What We Are Is Secret” δεν προσπαθεί να προσεγγίσει τον ακροατή μέσω περίπλοκων “wannabe special” συνθέσεων, αλλά πατάει στις δοκιμασμένες συνταγές σχημάτων όπως She Wants Revenge, Editors, Klaxons, Evaline και New Order, Depeche Mode, Eurythmics και Tears for Fears από τους παλαιότερους.
Ξεκινάει κάπως αδύναμα κατ’ εμέ, καθώς το “Something” που ανοίγει το δίσκο το βρήκα κάπως μονότονο. Το “Daylight” που ακολουθεί δείχνει τις πιο σύγχρονες επιρροές των Low- Fi, αλλά τo “Dead Disco Syndrome” είναι λες και βγήκε απευθείας από τα 80s. Το “Speed Control” μας γυρνάει ξανά στο σήμερα, ενώ το “What We Are Is Secret” ρίχνει τους τόνους και δίνει μια άλλη ατμόσφαιρα στο album, η οποία αφήνει το αποτύπωμά της και στο “Private Revolutions” που ακολουθεί. Οι υψηλοί electro ρυθμοί επανέρχονται στα “The Evidence of a Missing Link” και “On the Scene”, για να επιστρέψουμε πάλι στα 80s με το “Steinhaus”. Ο δίσκος κλείνει με το “Piano Metal”, μια μελαγχολική σύνθεση και ένα από τα καλύτερα κομμάτια του “What We Are Is Secret” (μαζί με τα “Dead Disco Syndrome” και “On the Scene”).
Δέκα συνθέσεις που ακούγονται ευχάριστα και δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από άλλες μπάντες του χώρου. Ίσως, άμα υπήρχαν διάφορα εν δυνάμει hitάκια στο album να ανέβαιναν πιο γρήγορα τη σκάλα της “αναγνώρισης”, αλλά πιθανότατα να μην ήταν αυτό το ζητούμενο για τη μπάντα. Όπως και να έχει, η πρώτη δουλειά των Low- Fi, δεν καινοτομεί μεν, καθώς βασίζεται κυρίως στην αναγέννηση του new wave, από την άλλη όμως κάνει τόσο καλή χρήση των επιρροών της που αξίζει την προσοχή καταρχάς όσων μεγάλωσαν τη δεκαετία του ’80 και κατ’ επέκταση όσων αρέσκονται στο άκουσμα των πιο μοντέρνων σχημάτων που επαναφέρουν με καλαισθησία τους ήχους της παλαιότερης γενιάς, φιλτραρισμένους με τη λογική του 21ου αιώνα.
466 
