Πέρασαν ήδη δυο χρονάκια από το “XI” , την τελευταία δουλειά των σπουδαίων αυτών Αμερικανών metallers και οι Metal Church ξαναχτυπούν με νέο full length.
Η πρώτη εμφανής αλλαγή του “Damned If You Do” σε σχέση με τον προκάτοχό του είναι ο άνθρωπος πίσω από το drumkit, με τον Stet Howland να αντικαθιστά τον Jeff Plate. Αυτή η αλλαγή δεν παίζει και τόσο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα μιας και ο Howland είναι τουλάχιστον ίδιας κλάσεως παίχτης με τον Plate και κρατάει το background της μουσικής των Church πυκνό και στιβαρό μαζί με τον Steve Unger. Από εκεί και πέρα κάποια δεδομένα που εξακολουθούν να υφίστανται είναι φυσικά η άρτια κιθαριστική δουλειά από δυο μάστορες του είδους. Οι Kurdt Vanderhoof (φυσικός ηγέτης της μπάντας) και Rick Van Zandt δεν κάνουν καμία προσπάθεια να αποκρύψουν τις δεινές εκτελεστικές τους ικανότητες. Πολύ καλά solos και κοφτές δομικές riffοσειρές που παραπέμπουν κυρίως στην “Blessing In Disguise” περίοδο αισθητικώς, έντεχνα φρεσκαρισμένες. Κάτι που ενισχύεται και από την αγέραστη φωνάρα του Mike Howe ο οποίος δίνει μια αξιοπρεπέστατη ερμηνεία επαρκούς δυναμικότητας.
Εξαιρετικά τα speedy “Guillotine” και “Out Of Balance”, καλά ρεφρέν στα “Into The Fold”, “Revolution Underway” και το ομότιτλο track που ανοίγει το album και από εκεί και πέρα αρκετά καλά τα στακάτα mid tempo “The Black Things” (το οποίο θα έλεγα ότι είναι γραμμένο στα πρότυπα του “Badlands”) και “Rot Away”, κομμάτια – trademarks της μπάντας, όπως και το με Accept-ικό αέρα, “Monkey Finger”.
Αξιόλογος δίσκος από τους Metal Church το “Damned If You Do”, δεν πρόκειται να φέρει δα και κάποια επανάσταση στο heavy metal και φυσικά είναι σίγουρα υποδεέστερο από τους αναγνωρισμένους “ογκόλιθους” που παρέδωσαν στον metal κόσμο πριν μια τριαντακονταετία. Οι συγκρίσεις πολλές φορές είναι επισφαλείς αλλά στην περίπτωση των Church είναι λίγο – πολύ αναπόφευκτη μιας και η εικαστική πορεία που ακολούθησαν και αυτή τη φορά οι Αμερικανοί δεν έχει παραλλαχθεί, αν και αυτή η δισκογραφική “στεγανοποίηση” είναι απολύτως αναμενόμενη (ε δεν νομίζω να περιμένει κανείς να το γύρισαν σε υβριδικά νεομεταλλικά τερτίπια που απασχολούν σύγχρονους πιτσιρικάδες που τους αρέσει να χοροπηδούν σε core ρυθμούς). Από την άλλη είναι γεγονός ότι το “Damned If You Do” είναι καλύτερο από το “ΧΙ”, λιγότερο τεχνικό, πολύ πιο άμεσο και οικείο, εκτελεσμένο με επαγγελματισμό. Απέχει από την “αριστεία” (είναι και της μόδας ο όρος) αλλά δεν παύει να είναι ένα αξιόλογο βήμα για τους συμπαθείς γερομεταλλάδες. Ακούτε και κρίνεται οι ίδιοι φίλτατοι αναγνώστες.
www.facebook.com/officialmetalchurch
449 
