Δεν έχω πολλά λόγια για να προλογίσω τους Nightstalker είναι η αλήθεια. Άπειρα live, κομμάτια που όλοι έχουμε λίγο-πολύ τραγουδήσει και έχουμε φτιάξει τις δικές μας αναμνήσεις μαζί τους. Ο Αργύρης, ιδρυτικό μέλος και χαρακτηριστική μορφή της εγχώριας σκηνής, απαντά σε μερικές ερωτήσεις από τις πολλές που θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε και ετοιμάζεται για το Pre-Post Festival της Πρέβεζας όσο και για τα επόμενα.
-Καλησπέρα Αργύρη. Αρχίζοντας, να πω πως είναι μεγάλη χαρά που σε φιλοξενούμε στο Rockway.
Ας ξεκινήσουμε με τον “As Αbove, So Βelow”. Έχουν περάσει δύο χρόνια από την τελευταία σας κυκλοφορία, έχετε περιοδεύσει όπως πάντα αρκετά και έχετε δει την αποδοχή που είχε από τον κόσμο. Έχοντας πλέον μία σφαιρική εικόνα, πώς αποτιμάς αυτή τη δουλειά σήμερα;
Tο “As Above, So Below” μας πήγε σε μέρη που δεν είχαμε ξαναπάει… Ο κόσμος και ειδικά έξω το γούσταρε πολύ! Και το βλέπουμε στα live. Ξέρανε και τραγουδούσαν τα κομμάτια αμέσως μόλις βγήκαν!!!
-Έχετε στα σκαριά έναν νέο δίσκο;
Είμαστε στη φάση της προετοιμασίας του καινούργιου album. Εδώ και ένα χρόνο κάνουμε σύνθεση. Έχουμε σχεδόν τελειώσει και το πλάνο είναι με το που σταματάμε τα live τον Οκτώβρη να μπούμε να γράψουμε.
-Με τους Nightstalker έχεις πορευτεί για πάνω από είκοσι χρόνια πλέον και έχεις ταυτιστεί μαζί τους στα μάτια του φιλοακροάμονος κοινού τουλάχιστον, ως ιδρυτικό μέλος και frontman του σχήματος. Κοιτάζοντας πίσω, θα άλλαζες τίποτα από όλη αυτή την πορεία;
Δεν νομίζω να άλλαζα κάτι. Άμα άλλαζα κάτι, θα άλλαζε και όλο το υπόλοιπο και κανείς δεν ξέρει που θα ήμασταν τώρα, και δεν θα μιλάγαμε ποτέ για αυτό! χαχαχα
-Έχετε φτάσει πλέον σε ένα σημείο που κάθε σας εμφάνιση γεμίζει τους χώρους που παίζετε, έχετε εδραιωθεί ως ένα από τα μεγαλύτερα rock σχήματα της εγχώριας σκηνής και υπάρχει αρκετός κόσμος που σας ακολουθεί στην πορεία σας. Αρχικά θα ήθελα να μάθω πως ένιωσες κατά τη διάρκεια της μετάβασης, από ένα νέο σχήμα στους Nightstalker του σήμερα.
Ξέρεις, αλλαγές στους Νightstalker γίνονται από την αρχή της μπάντας. Μόνο εγώ είμαι από το 1989. Από τότε έχουμε αλλάξει πολλά άτομα. Οι μεταβάσεις ερχόντουσαν σιγά-σιγά. Τώρα πιστεύω είμαστε στην καλύτερη φάση. Υπάρχει κάποια συνεννόηση μεταξύ μας.
-Στην ίδια πορεία σκέψης, θα ήθελα να σε ρωτήσω κατά πόσο είναι σημαντική για εσένα η αποδοχή της δουλειάς σου από τον κόσμο.
Μα ο κόσμος είναι η μισή μπάντα! Χωρίς τον κόσμο δεν θα υπήρχε καν μουσική! Ο κόσμος είναι ο παίκτης που δεν είχες ποτέ! Είναι ζωντανός οργανισμός! Νιώθει!
-Πολλά κομμάτια σας, αν δεν κάνω λάθος, αναφέρονται στα ναρκωτικά. Ανήκεις σε μία γενιά που χαρακτηρίστηκε από αυτό το φαινόμενο ιδίως στον αστικό χώρο. Πώς σε επηρέασε, τόσο μουσικά όσο και σαν άτομο;
Τα ναρκωτικά υπάρχουν από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος. το πρόβλημα είναι το εμπόριο. Γιατί η πρέζα σκοτώνει, όπως και το αλκοόλ και τα χάπια της γιαγιάς, το τσιγάρο…. Βεβαία υπάρχουν και φυσικές ουσίες (κάνναβη, μανιτάρια) που έμενα προσωπικά με έχουν κάνει καλύτερο άνθρωπο. Με βοήθησαν να κόψω τα τοξικά! Η πάλη αυτή που γίνεται μέσα σου, βγαίνει και στον χαρακτήρα σου!
-Μέσα στα χρόνια σας έχουν κολλήσει διάφορες μουσικές ταμπέλες, όπως grunge, stoner, desert αλλά πάντα εμμένατε στον απλό και περιεκτικό χαρακτηρισμό του rock σχήματος. Πώς βλέπεις αυτή την τάση για υποκατηγοριοποίηση των πάντων;
Οι ταμπέλες είναι για εμπορικούς λογούς. Η μουσική είναι μια! Για αυτό τον λόγο λέμε ότι παίζουμε rock!
-Περνάτε αρκετό καιρό στον δρόμο, τόσο μέσα όσο και έξω από τα σύνορα. Πώς είναι η εμπειρία του tour;
Λοιπόν, τα tour είναι βρώμικα, κουραστικά, με party κάθε βράδυ, με φασαρία, με πολύ κόσμο γύρω σου 24 ώρες το 24ωρο, λίγες ώρες ύπνο, ατέλειωτες ώρες στο στον δρόμο με το tour bus!αλλά δεν το άλλαζα με τίποτα! χαχαχαχαχα
-Ποια πράγματα εμπνέουν τη μουσική σας;
Η έμπνευση έρχεται σαν μορφή ιδέας, και έρχεται όταν γουστάρει αυτή! Δεν έχει ώρες ή πρόσωπο, έχει καταστάσεις, εικόνες, συναισθήματα! Μπορεί να είναι κάτι που άκουσα, κάποιο άρωμα, κάποια εμπειρία.
-Έχεις αρκετά tattoos και πιθανότατα ισάριθμες ιστορίες στο γιατί επέλεξες το καθένα. Θα μπορούσες να μοιραστείς μαζί μας μία από αυτές;
Τα πιο παλιά είναι πριν το 86! Το πρώτο μου, το είχα κάνει μόνος μου. Τα τελευταία θυμάμαι γιατί μου τα έκανε ένας φίλος που μετά από λίγο καιρό αυτοκτόνησε… Και έχουν συναισθηματική αξία.
-Αν οι Nightstalker ξεκινούσαν την πορεία τους σήμερα, πιστεύεις ότι θα ήταν πιο εύκολος ο δρόμος, δεδομένης της εύκολης διάδοσης πληροφορίας με το διαδίκτυο κτλ;
Σίγουρα θα ήταν διαφορετικά. Τότε δεν υπήρχε οργάνωση και σοβαρότητα σε αυτό που κάναμε, αλλά υπήρχε ψυχή. Τώρα όλα γίνονται σχεδόν όπως πρέπει αλλά σε καλούπια! Πιο “επαγγελματικά”. Εμείς ακόμα παίζουμε για την καύλα μας, παίζουμε γιατί γουστάρουμε!
-Εμφανίζεστε σε λίγες μέρες στο Pre-Post Fest στην Πρέβεζα. Τι να περιμένουν τα Children of the Sun που αναμένουν αυτή σας την εμφάνιση;
Είναι η πρώτη φορά που παίζουμε Πρέβεζα νομίζω! Είμαστε έτοιμοι και θα φέρουμε μαζί 100% pure uncut rock!
-Κάπου εδώ θα σε αφήσω ευχόμενη να είσαι πάντα ακμαίος και να χαρίζεις μοναδικές στιγμές στους φίλους της μουσικής σας με τη δισκογραφία και τις ζωντανές εμφανίσεις σας. Τα τελευταία λόγια δικά σου.
Να είσαστε όλοι καλύτερα! Ευχαριστώ πολύ Rockway!!!
660 
