Γνώμη μου είναι ότι τα περισσότερα “οχυρά” του rock / metal υποτάχθηκαν ή έστω προσεταιρίστηκαν το καλλιτεχνικό ταλέντο που αναδύθηκε από τα εγχώρια σχήματα παράλληλα με την άνθηση του home computing και την απελευθέρωση όλης αυτής της δημιουργικότητας σε ένα παγκόσμιο ακροατήριο.
Ένα από τα εναπομείναντα μονοπάτια που η elite τους δεν “περπατήθηκε” από εγχώριες μπάντες ήταν αυτός του post rock. Ήταν, γιατί μετά από αυτό το δισκάκι, debut των Αθηναίων Message In A Cloud, δεν βλέπω κανέναν απολύτως λόγο να μην συμπεριλαμβάνεται και η Ελλαδίτσα μας σ’ αυτήν την elite.
Η πρόταση των Message In A Cloud αφορά πολυδιάστατο, άμεσο και πανέμορφο instrumental post rock ποικίλων εντάσεων, με απολύτως ευδιάκριτες επιρροές, πλήρως doomοειδούς φύσεως. Ένας παμψηφεί αποδεκτός “γάμος” του post rock με το αμιγές euro doom metal.
Άψογη κιθαριστική δουλειά από τους Νίκο Λουκόπουλο και Άγγελο Μαλισώβα που ισομοιράζεται ανάμεσα στα σιδηροδρομικά ακουστικά post licks και στα ογκώδη και βαριά doom riffs της σχολής των παλαιών The Gathering, Anathema και My Dying Bride (αν και το ύφος της μουσικής είναι πλήρως στα πλαίσια του post rock και ελάχιστα doom metal). Εντυπωσιακό επίσης το ρυθμικό μέρος, με συμπαγείς μπασογραμμές από τον Γιώργο Βασάλο και τον Θανάση Πολίτη (δυναμικότατο drum performing) πάνω στη αργόσυρτη στη συντριπτική πλειοψηφία συνθετική φύση του album (αλλά με κάποιες διάσπαρτες black metal “σφήνες” που με έκαναν να ψάχνω για σαλιάρα όπως αυτές στο επιλογικό “I Decomposed A Song Today”, μια εξτρεμιστική post “φωτεινή” αναγωγή του “μεγαλειώδους” στοιχείου των Emperor – θυμίζοντας μου κατά πολύ τους Celene που παρουσιάστηκαν πρόσφατα – και άραχνο, μαύρο, distorted fade out).
Υπό έναν τέλειο ήχο, πλήρως αντιπροσωπευτικό του ιδιώματος, συνολικά το “Anassa” με εντυπωσίασε στο σύνολό του, τα σημεία “κοιλιάς” ή έστω μετριότητας / αδιάφορα είναι μηδενικά. Από την αρχή του piano intro μέχρι να σκάσει το απολύτως funeral doom main theme από τα σπλάχνα των αρχαίων Anathema και My Dying Bride στο “Hellena”, η ξεκάθαρη αναφορά στους The Gathering της “Mandylion” era στο “Apophenia” (με χροιά παρόμοια των δυο “In Motion” για να ακριβολογήσω, συγχαίρω για την επιλογή της tribute αντιμετώπισης και “μονολογική” vocal shot γέφυρα που οδηγεί σε έναν εξαιρετικό Soul Cages-ικό επίλογο), τα intro riffs και το καταπληκτικό drumming του “The Need And The Needle”– μου θύμισε τις επιταχυνόμενες στιγμές των θεών Vodka Juniors – σε ένα συγκλονιστικό κομμάτι που έχει μέσα του πολλά από το DNA των Maybeshewill, των Explosions In The Sky, των Sleepmakeswaves και των Break My Fucking Sky, η 65daysofstatic beat αισθητική (μπράβο! Όνλι λαβ και μόνο για το παράτολμο της ενσωμάτωσης της επιρροής) με τον God Is An Astronaut μεγαλεπήβολο επίλογο του “You Used To Die In My Hands”, οι 70’s αισιόδοξες αποχρώσεις, ήχοι από soundtracks που θα συναντούσες σε παλιές ελληνικές ταινίες (εξαιρετικό piano part από την άριστη συνολικά Νόρα Κουτσούρη – ειδικά η μινόρε Mono-ποίηση του, ματώνει σπλάχνα) του “Under The Blanket” το οποίο δίνει τη σκυτάλη στο φοβερό “I Decomposed A Song Today” που προανέφερα.
Τελικώς: έχοντας δηλώσει πολλάκις στο παρελθόν αδιάφορος περί του ρόλου των επιρροών στο υλικό μιας κυκλοφορίας, το “Anassa” των Message In A Cloud είναι ένα ονειρικό δισκογραφικό ξεκίνημα. Κοιτά στα μάτια το σύνολο της ανάλογης δισκογραφίας παγκοσμίως και αν και απέχει από την πρωτοτυπία, η συνθετική διαύγειά του το ανάγει σε κάτι ελιτιστικό. Ένα ολοκληρωμένο post ταξιδάκι σε ύδατα μελαγχολίας, ένα καλοκαιρινό Κυριακάτικο απόγευμα σε μια απομονωμένη παραλία. Πληρέστατο, υψηλοτάτου ενδιαφέροντος και γεννήτωρ εικόνων. Οι post θαμώνες, όπως και οι παροικούντες της doom “Ιερουσαλήμ”, ορμήστε άφοβα.
https://www.facebook.com/messageinacloudgr/
https://messageinacloud.bandcamp.com
751 
