2 ½ χρόνια έχουν περάσει από το πολύ καλό “Innocence and Decadence” (review) και 1 1/2 χρόνος από την προσωρινή διάλυση των Σουηδών βασιλιάδων του retro rock, Graveyard.
Εκεί που νομίζαμε πως το ταξίδι των τεσσάρων μουσικών έληξε μετά από τέσσερις στάσεις και πριν καν συμπληρωθεί ένα εξάμηνο από την ανακοίνωση της διάλυσης, οι Graveyard ανένηψαν. Με νέο drummer στη θέση του αποχωρήσαντα Axel Sjöberg, τον Oskar Bergenheim επέστρεψαν για να ερεθίσουν τις γνώριμες πτυχές του εγκεφάλου μας.
Χωρίς να χάνουν το γνωστό τους στιλ και την μεγάλη τους αγάπη για τα 70s, οι Graveyard ηχογραφούν έναν ακόμη όμορφο δίσκο που μπορεί εκ πρώτης όψης να μην έχει εύκολα δακτυλοδεικτούμενα hits, είναι όμως μια εξαιρετική δουλειά σε όλη της τη διάρκεια.
Οι Σουηδοί κρατούν ψηλά τον πήχη της σύνθεσης και της εκτέλεσης, οι ερμηνείες του Nilsson είναι και αυτές σε ανώτατο επίπεδο και το “Peace” όσο πιο πολύ το ακούς, τόσο περισσότερο γίνεται ένα με το δέρμα σου.
Το εξώφυλλο που συνοδεύει τον δίσκο είναι βαθέως νοήματος και σίγουρα διαχρονικού (η ειρήνη πάντοτε θα είναι παγιδευμένη), ενώ η παραγωγή του “Peace” είναι πολύ πιο σκληρή από εκείνη που θα περίμενε κανείς να έχει ο διάδοχος του “Innocence and Decadence”. Αντίθετα, οι Graveyard δημιουργούν κομμάτια σκληρά κυρίως, χωρίς να αποκλείουν από την εξίσωση τον ρομαντισμό, και σε κάνουν να σφίξεις τη γροθιά σου ψιθυρίζοντας “καλωσήρθατε και πάλι, καριόληδες!”.
Η rock ‘n’ roll forza του “It ain’t over yet” με τα παθιασμένα και ουρλιαχτά φωνητικά είναι μια ιδανική αρχή που επιβεβαιώνει πως οι Graveyard δεν επαναπαύτηκαν στο το κατώφλι της “αγαπουλίνας” και παίζουν ξανά ιδρωμένο παλιορόκ, όπως στις αρχές.
Προσφέρουν βέβαια κάποιες ήρεμες μπαλάντες για τους πονεμένους με τα “See The Day”, “Del Manic”, κάτι για τους hit seekers με τα “Please Don’t”, Walk On”, “A Sign of Peace” μπλουζαριστές στιγμές με τα “Cold Love”, “The Fox”, μια ημιακουστική κομματάρα με τίτλο “Bird of Paradise”, για να κλείσει με το 6-λεπτο “Low (I Wouldn’t Mind)” που θα καταλήξει σε καταιγιστικά solos.
Είχα πει πως περιμένω περισσότερα από αυτό το συγκρότημα και ντελιβέρισαν σε ικανοποιητικό βαθμό τις προσδοκίες μου!
Ειρήνη υμίν!
633 
