Αν το rock ραδιόφωνο στη χώρα μας λειτουργούσε με πιο αξιοκρατικά και λιγότερο οικονομικά κριτήρια οι Black Hat Bones θα είχαν βρει μπόλικο χρόνο σε κάποιες από τις συχνότητες του.
Η μουσική τους είναι up to date (που λένε και στο χωριό μου), ευκολοχώνευτη, αρκούντως “αντρική” (γιατί έχουμε γεμίσει Χάνους Μοντάνους παγκοσμίως), αρκετά “αμερικάνικη” και όσο πρέπει προσεγμένη.
Αφού πήραν φόρα με το ντεμπούτο τους “High Gain Devil Rockers” (review) το 2015, επέστρεψαν με το “Born in a Thunder” (review) το 2017 και πριν καν ολοκληρωθεί ένας χρόνος επιστρέφουν με νέο υλικό στο ΕΡ “The Ghost Bites Back”.
Ξεκινώντας να ακούω το ΕΡ με το εναρκτήριο “…bites back” ένιωσα μια τάση προς φουφαϊτερισμό στην εισαγωγή, ενώ μετά οι BHB γυρνούν και πάλι στο γνωστό κλίμα με το οποίο καθιερώθηκαν. Βαριές κιθάρες, ανελέητη γκρούβα και πιασάρικες μελωδίες.
Σε γενικές γραμμές, το ΕΡ έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά και φαίνεται πως το δουλεύουν πολύ το πράγμα και θέλουν να πηγαίνουν τη μουσική τους παραπέρα προσθέτοντας συνεχώς νέα στοιχεία, χωρίς όμως να χαλάνε την επιτυχημένη τους συνταγή.
Τα φωνητικά του Bob ιδιαιτέρως βελτιωμένα, η παραγωγή για μια ακόμη φορά πολύ καλή και η μπάντα σε τρελά κέφια. Το κιθαριστικό σολάκι στο “Ghost Throne” ανεβάζει τον πήχη της ποιότητας, η αλλαγή ταχύτητας στο “I am Dead” και το υπέροχο ρεφρέν επίσης, το “Howl in me” παίζει ήδη σε διάφορα ανήλιαγα στέκια, αλλά γιατί δεν αναπτύξατε, ρε μάγκες λίγο παραπάνω το υπέροχο outro “DZ Hunter”. Είναι μήπως τυράκι για ό,τι ακολουθεί;
Δυστυχώς το ΕΡ είναι μικρό…αλλά ταυτόχρονα “ΑΡΚΕΤΟ”! Δεν μετράει πάντα το μέγεθος, έτσι δεν είναι;
987 
