Κάτι σου θυμίζει το όνομα, έτσι δεν είναι; Φυσιολογικό, δεν έχει περάσει καλά – καλά ούτε χρόνος από το “Bringer of Pain” των Battle Beast.
Και για να σε προλάβω, πριν με περάσεις για ναρκομανή ημίτρελο που μπέρδεψε τα albums και γράφει ό,τι να ‘ναι, ο συνδετικός κρίκος των δυο σχημάτων είναι ο κιθαρίστας Anton Kabanen ο οποίος άφησε το 2015 τους Battle Beast και σχημάτισε τους Beast In Black, ως προσωπικό project έκφρασης και εν μέρει ως μουσική συνέχεια των Battle Beast. Γιατί εν μέρει;
Γιατί πολύ απλά το “Berserker” είναι ανώτερο από οτιδήποτε έχει γράψει είτε ο ίδιος, είτε η πρώην μπάντα του, έχοντας μια εξαιρετική ομάδα στο πλάι του. Ένα καταπληκτικό album ατόφιας συμφωνικής power metal μουσικής, με πλήρη την οντότητα και των δυο συνιστωσών, μια κυκλοφορία που θα μπορούσε κάλλιστα να περiγραφεί σαν ένα ολόκληρο big bang, το “χέρι” που βγάζει το, εν τέλμα και κακοποιημένο βάναυσα εδώ και χρόνια, μουσικό αυτό είδος.
Εκπληκτικά όσο και οικειέστατα pure heavy metal εκπορευόμενα, άμεσα riffs από τους Kabanen και Kasperi Heikkinen, τρομερά solos, απίστευτες εκτελέσεις ρυθμικά και κ-α-τ-α-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-ή απόδοση από τον Γιάννη Παπαδόπουλο (πρώην Wardrum). Επίπεδα ερμηνείας έτη φωτός πιο μπροστά από οποιονδήποτε εδώ και πάρα πολύ καιρό, το λαρύγγι του δίνει έναν πασιφανέστατο αέρα παντοδύναμης hit-ίλας μέσω των απίστευτης μελωδικότητας ρεφρέν σε τραγούδια που σε έναν δίκαιο κόσμο, θα έπρεπε να σαρώνουν τα charts ήδη.
Από την αρχή, από το εναρκτήριο ομότιτλο track, η φοβερή αυτή μπάντα δίνει όλα τα στοιχεία της μουσικής της. Με ήχο που τσακίζει και εντυπωσιάζει με την περφεξιονιστική λογική του, αυτό που αντιμετωπίζει ο ακροατής είναι ένας χείμαρρος φοβερών τραγουδιών, τέχνη από την οποία απουσιάζει εντελώς έστω και ένα δευτερόλεπτο μετριότητας, ορμητική, δυναμική, ικανή να σου κάνει το κεφάλι να κουνιέται με μανία πάνω – κάτω και να υψώνει τη γροθιά σου από την πώρωση.
Τι λέξεις να πρωτοδιαλέξω για να περιγράψω αυτό το album; Τι έννοιες να χρησιμοποιήσω για τη θέαση του ίδιου του Θεού της μουσικής μέσω των εκπληκτικών “Beast in Black” (ορισμός του Helloween-οειδούς power metal και έχει να γραφτεί πολλά χρόνια τέτοιο κομμάτι), για τα σπουδαία Nightwish-ικά “Blind and Frozen”, “The Fifth Angel” και “End of the World”, για τον Irish ύμνο “Blood of a Lion” που παραπέμπει κατ’ ευθείαν στους μέγιστους Mark Reale και Gary Moore, για τα Hammerfall/ Edguy/ Avantasia πνευματικά “προϊόντα” των “Born Again” και “Eternal Fire” ή για το “Ghost in the Rain” που θα άφηνε με ανοιχτό το στόμα την Celine Dion και θα την έκανε να σκάσει από ζήλια; Πως να αποτυπώσω τη φοβερή disco/ 80’s pop αισθητική αναγώμενη στο 2017 του “Crazy, Mad, Insane” ή την απόλαυση του Accept-ικού, speedy, “Zodd The Immortal”;
Από την πρώτη ακρόαση η δουλειά των Beast In Black όχι απλώς μου άρεσε, με ενθουσίασε! Το “Beast in Black” με έκανε να σηκωθώ και να χτυπιέμαι κάνοντας air guitar/ bass/ drum/ “holding your manari”, να συγκινηθώ μέχρι δακρύου από την γκαύλα τραγουδώντας along με τον Παπαδόπουλο τα απίστευτα ρεφρέν των συναρπαστικών τραγουδιών και πραγματικά να νιώσω υπερήφανος και τρισευτυχισμένος για την “ανάσταση” ολόκληρου αυτού του μουσικού ρεύματος την οποία βίωσα.
Οι λέξεις ωχριούν μπροστά στο μεγαλείο αυτής της δισκάρας. Τέτοιο power metal έχει δεκαετίες να παρουσιαστεί στο προσκήνιο. Πάρτε το και απλά λιώστε το. Και να είστε σίγουροι ότι θα το λιώνετε και σε είκοσι, το λιγότερο, χρόνια από τώρα. Επιτέλους, κάτι που αξίζει να λέγεται “classic” εν έτει 2017. Μέχρι και για #1 φέτος και του αξίζει συνολικά. Τόσο εκπληκτικό όσο και το να βλέπω τη γνωστή barwoman της στήλης να χαμογελά.
http://www.beastinblack.com
https://www.facebook.com/beastinblackofficial/
871 
