Θυμάμαι ότι πριν από περίπου 2 χρόνια, χωρίς να είμαι και απόλυτα σίγουρος, ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή μαζί τους μέσω του “Cover In Blood”. Τότε δεν μου είχαν κάνει και πολύ καλή εντύπωση οπότε τα πρώτα δύο studio album τους δεν τα άγγιξα.
Οι Obduktion, τρία χρόνια μετά το “II” κυκλοφορούν το “Pain Chronicles” και επιτέλους μπορώ κι εγώ να τους δω με άλλο μάτι. Η παραγωγή είναι ασυνήθιστα καλή για εγχώριες μπάντες που δεν υπάρχουν δισκογραφικά για πάνω από 15 χρόνια ή έχουν κυκλοφορήσει 6 με 7 δίσκους.
Οκτώ κομμάτια γεμάτα κολλητικά death riffs και καθαρότατα grunts (!) φωνητικά. Το Ελληνικό στοιχείο στίγμα παρόμοιων συγκροτημάτων είναι κλασσικά εδώ. Ο δίσκος γενικά είναι αρκετά ευκολοχώνευτος και δεν χρειάζεται να τον ακούσεις και δεύτερη φορά για να θυμάσαι τα χαρακτηριστικά και δυνατά σημεία του αλλά ούτε και για να αποφασίσεις ότι σου αρέσει.
Δεν ξέρω αν είναι καλύτερο από το “Encounter In A Dream” ή το “II” (από το “Cover In Blood” σίγουρα και αδιαπραγμάτευτα) αλλά το “Pain Chronicles” μου άρεσε πάρα πολύ και λίγες ήταν οι πιο “χαλαρές” στιγμές που εντόπισα.
439 
