Οι Primordial είναι ένα ιδιαίτερο κομμάτι της μουσικής σκηνής, έχοντας ήδη αρκετά χρόνια πορείας στα δρώμενα και albums που συναγωνίζονται μεταξύ τους σε ποιότητα. Μετά από το εξαιρετικό “Where Greater Men Have Fallen” και ενώ βρίσκονται στη διαδικασία δημιουργίας νέας δουλειάς, οι Ιρλανδοί επιστρέφουν στην Ελλάδα στα πλαίσια του Αrcane Angels Fest και αδράξαμε την ευκαιρία στο Rockway.gr για να μιλήσουμε με τον τραγουδιστή του σχήματος, Alan Averill, για τα νέα τους και όχι μόνο.
Καλησπέρα, Alan. Καταρχάς θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για το χρόνο σου. Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από την κυκλοφορία του “Where Greater Men Have Fallen” και πρόσφατα υπαινιχθήκατε στην επίσημη σελίδα σας πως ένα νέο άλμπουμ είναι καθ’ οδόν. Θα μπορούσες να μας δώσεις κάποιες λεπτομέρειες;
Από ό,τι φαίνεται το 9ο άλμπουμ μας θα ηχογραφηθεί τους επόμενους μήνες. Η ημερομηνία κυκλοφορίας αναμένεται τον ερχόμενο Μάρτιο. Προς το παρόν δεν έχω τίτλο να αναφέρω, το μόνο που μπορώ πραγματικά να πω είναι ότι υπάρχουν πολλές μουσικές ιδέες στο τραπέζι. Απλά απομένουν κάποια arrangements για να δουλέψουμε.
Φαίνεται πως παίρνετε το χρόνο σας όσον αφορά τη δημιουργία ενός νέου δίσκου. Είναι απλώς ζήτημα έμπνευσης ή/ και άλλων λόγων που χρειάζεται κάποιο χρόνο για να δημιουργηθεί ένα νέο άλμπουμ;
Όντως, παίρνουμε το χρόνο μας. Απλά έτσι έχουν τα πράγματα. Δεν είμαστε επαγγελματίες σε αυτό που κάνουμε, το οποίο αποτελεί άλλον ένα λόγο. Οι άνθρωποι εργάζονται και έχουν τις ζωές τους, η πραγματική ζωή μπαίνει ενδιάμεσα. Δεν είναι ζήτημα έμπνευσης, αλλά πιο πρακτικών και εγκόσμιων λόγων. Όπως ο χρόνος.
Ένα από τα πράγματα που έχω παρατηρήσει στη δισκογραφία σας είναι ότι η ιστορία αποτελεί μέρος των λυρικών σας θεμάτων, από το “As Rome Burns” έως την ιστορία του “The Coffin Ships”. Πιστεύεις ότι η γνώση των πεπραγμένων του παρελθόντος είναι σημαντική, αλλά και πώς σας εμπνέει;
Φυσικά. Το παρελθόν αποτελεί το θεμέλιο βήμα μας. Το σκαλοπάτι μας, όχι μόνο για το παρόν, αλλά και για το μέλλον. Μας ενημερώνει, μας προειδοποιεί, μας διδάσκει. Ποτέ δεν έτρεφα ενδιαφέρον να τραγουδώ για τη φαντασία.
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι μπορούν να επηρεαστούν από τη μουσική αρκετά, ώστε να αμφισβητήσουν δημοφιλείς “αλήθειες”, όπως η ύπαρξη θεών, κλπ;
Μερικοί άνθρωποι αναμφίβολα μπορούν. Όπως και δύνανται να επηρρεαστούν από τις εντυπώσεις τους, οπότε γιατί να μην ισχύει για τις λέξεις μου, όπως συμβαίνει για τον οποιονδήποτε; Παρόλα αυτά, ζούμε σε μια εποχή όπου όλο και περισσότερο η συζήτηση και η ανταλλαγή απόψεων εκλείπουν, όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι εμμένουν στις πεποιθήσεις και τα ιδανικά τους. Ακόμη και εν όψει αποδεικτικών στοιχείων, ή επιχειρημάτων.
Το line-up των Primordial είναι σχεδόν το ίδιο από την αρχή μέχρι σήμερα, το οποίο μετρά ήδη πολλά χρόνια και δεν είναι κάτι που βλέπουμε συχνά. Είναι μόνο μουσική για εσάς, ή είστε σα μια οικογένεια έπειτα από όλο αυτό το διάστημα;
Φυσικά, δε γίνεται να περάσεις τόσο πολύ χρόνο με ανθρώπους και να μην είναι κάτι παραπάνω από μουσικοί. Το κλειδί για εμάς βρίσκεται ότι πάντα είχαμε τις δικές μας ζωές. Δεν συναναστραφήκαμε τόσο πολύ σε σημείο να εξαντληθούμε.
Η πρώτη φορά που σας είδα live ήταν συγκλονιστική, παρακολουθώντας μια αδιάκοπη δίωρη συναυλία γεμάτη ενέργεια, πάθος, αλλά και τη -σχεδόν- θεατρική σου εκφραστικότητα. Πώς αισθάνεσαι όταν είσαι στη σκηνή;
Για μένα, είναι το σημείο όπου όλα βγάζουν νόημα. Το μέρος όπου ό,τι δημιούργησες συναντά τους ανθρώπους, οι οποίοι το ερμηνεύουν και το απορροφούν σε μια στιγμιαία, ισχυρή και συναισθηματική διαδικασία.
Η Ιρλανδία, αν και μας έδωσε μερικούς μεγάλους καλλιτέχνες, δεν έχει τη δική της παράδοση όσον αφορά τη metal μουσική. Την εποχή εκείνη, όταν ξεκινήσατε, τι σας έκανε να αποφασίσετε ότι η metal αποτελεί αυτό που θέλετε να παίξετε;
Η Ιρλανδία, πίσω στη δεκαετία του ’80, ήταν γεμάτη από εφηβικές υποκουλτούρες. Η metal ήταν η δική μας. Από τόσο νωρίς, ήθελες να γράψεις κάποια μουσική για να αντιμετωπίσεις την κοινωνία. Ζούσαμε σε μια βίαιη, φτωχή και άβολη πόλη και η μουσική ήταν ένας τρόπος αντιμετώπισής της. Παρόλα αυτά, αποτελούσε και μια καλύτερη πόλη υπό άλλες έννοιες, λιγότερο υποδουλωμένη στις ανησυχίες μίας σύγχρονης, πολυεθνικής κοινωνίας καταναλωτών.
Αποτελείς ενεργό μέλος της metal σκηνής για πάνω από είκοσι χρόνια πλέον. Είναι ευκολότερα τα πράγματα τώρα από ό,τι πριν για τους καλλιτέχνες;
Ίσως να είναι ευκολότερα στο να ακουστείς, ή να σε παρατηρήσουν. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι άνθρωποι ακούνε πραγματικά. Μπορείς να σμιλεύσεις μουσική εύκολα, όπως και να έχεις σελίδες κοινωνικών μέσων ενημέρωσης για να συγκεντρώσεις κάποια στατιστικά στοιχεία. Αλλά για τους ανθρώπους που πραγματικά ακούν και εμβαθύνουν στη μουσική σου; Είναι πια λιγότεροι. Όπως και το να ζει κανείς από αυτό, ή να κάνει τη μετάβαση στο επόμενο επίπεδο; Κατά 99,9% … ξεχάστε το.
Γνωρίζεις πολύ καλά την ελληνική black metal σκηνή από όσο ξέρω. Ποιες είναι οι μπάντες που σου αρέσουν; Κάποιο συγκεκριμένο άλμπουμ που σου αρέσει πολύ;
Σίγουρα. Έχετε πολλές σπουδαίες μπάντες, από τα παλιά κλασικά ήδη. Θα ανέφερα τους Rotting Christ, Varathron, Necromantia, όπως και φυσικά τους Zemial, Agatus, Ravencult, Acherontas, Devathrorn, Cult of Eibon και Ithaqua μεταξύ άλλων.
Είμαστε απολύτως χαρούμενοι που θα σας δούμε ξανά στην Αθήνα ως co-headliners του festival της Arcane Angels στις 16 Σεπτεμβρίου! Τι να περιμένουμε από αυτή την εμφάνιση;
Ευελπιστούμε, όλα όσα συμβαδίζουν για να επιφέρουν ένα ξεχωριστό γεγονός… Ήχο, ατμόσφαιρα, ανθρώπους και πάνω απ’ όλα πάθος. Θα σας δούμε εκεί.
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για άλλη μια φορά για το χρόνο σου και θα σας δω στο show, για το οποίο είμαι σίγουρη ότι θα είναι εξαιρετικό. Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου.
Censorship is the cornerstone of tyranny… there is no hate speech, only speech.
512 
