Η σεβεντίλα δεν φεύγει με τίποτα από τις μουσικές μας καρδιές, αφού ό,τι αγαπήσαμε και ό,τι χρίσαμε το χρωστάμε σε εκείνην την εποχή. Αυτό το ξέρει και ο Tom Frank, κιθαρίστας και τραγουδιστής των Duel, που με το δεύτερο τους album “Witchbanger” (review) επισκέπτονται την Αθήνα για να συμμετάσχουν στο Sonic Ritual Fest στο An Club (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ). O Δημήτρης Μαρσέλος βρήκε την ευκαιρία και συνομίλησε μαζί του…
-Καλησπέρα από την Ελλάδα! Σας γνώρισα με το νέο σας album “Witchbanger”, οπότε θα εκτιμούσα μια μικρή αναδρομή στην ιστορία των Duel.
Οι Duel είναι ένα ταξιδιάρικο παραδοσιακό stoner metal συγκρότημα από το Austin του Texas. Ιδρυθήκαμε το χειμώνα του 2015. Η σύνθεση συμπεριλαμβάνει 2 πρώην μέλη των Scorpion Child. Είμαστε rock and roll πουριτανοί, βαρέως επηρεασμένοι από σκοτεινούς ήχους του 70’s proto metal και από το κλασικό Βρετανικό.
-Πως προέκυψε το όνομα; Θυμίζει ιππότες και μονομαχίες για τη διαφύλαξη της τιμής τους.
Πραγματικά δεν ξέρω. Απλά μου αρέσει πως ακούγεται η λέξη και πως φαίνεται γραμμένη. Δεν είχε να κάνει με την έννοια της λέξης.
-Μιας και αγαπάς πολύ τα 70s hard ‘n’ heavy rock, αλλά και το 80s heavy metal, ειδικά αν μιλάμε για τους στίχους, ποιο είναι το album που εύχεσαι να είχες γράψει;
Των Judas Priest, το “Rockarolla”.
-“Witchbanger” λοιπόν. Ποια ιστορία κρύβεται πίσω από τους στίχους του;
Το “Witchbanger” μας λέει την ιστορία ενός αθάνατου φονιά που κυνηγάει γυναίκες σαν θηράματα. Κάτι ανάμεσα σε βρυκόλακα και τον Jack the Ripper.
-Μου άρεσε προσωπικά πάρα πολύ το “Astro Gypsy”. Άλλη ιστορία αυτή ε;
Ναι όντως. Το “Astro Gypsy” μας παρουσιάζει έναν νέο χαρακτήρα. Μία τσιγγάνα που ταξιδεύει στον διαγαλαξιακό χωροχρόνο ψάχνοντας ένα ασφαλές υπόγειο καταφύγιο για το λαό της.
-Εμπνευσμένοι μουσικά από τις παλαιότερες γενιές μεν, αλλά γιατί προσπαθείτε να προσομοιώσετε την ακριβή ατμόσφαιρα σε μια τωρινή παραγωγή;
Αυτός είναι ο ήχος που επιλέγουμε και μας αρέσει. Δεν έχει να κάνει με προσομοίωση κάποιου συγκεκριμένου ήχου. Απλά συντονιζόμαστε και διαλέγουμε ό,τι ακούγεται cool.
-Έχεις πλούσιο βιογραφικό στη μουσική, για αυτό θα ήθελα τη γνώμη σου για τη σημερινή rock σκηνή. Έχει κάτι καινούργιο να προσφέρει ή απλά προσπαθεί να θυμίσει σε όλους τα παλιά της μεγαλεία;
Πιστεύω πως η καλή μουσική είναι διαχρονική. Όταν κάποιο συγκρότημα προσπαθεί επιτηδευμένα να αντιγράψει ένα συγκεκριμένο ήχο, νομίζω πως φαίνεται. Βλέπω όμως, πολλές μπάντες εκεί έξω που σκοτώνουν και παίζουν με την καρδιά τους. Δημιουργώντας κάτι νέο και βαρύ με την απλότητα και την αγνότητα του παρελθόντος.
-Πόσο δύσκολο είναι για έναν rock μουσικό να υποστηρίξει υλικά τη ζωή του μέσω της μουσικής; Δουλεύετε και αλλού εκτός μουσικής;
Νομίζω πως μπορείς να επιβιώσεις αν εκμεταλλεύεσαι κάθε οδό που υπάρχει. Ναι, έχουμε και άλλα πράγματα από τα οποία βγάζουμε χρήματα στο Texas, αλλά όσο μεγαλώνει η μπάντα, τόσο λιγότερο ασχολούμαστε με εκείνα.
– Σας περιμένουμε λοιπόν να επισκεφτείτε την Αθήνα παρέα με τους Yawning Man στις 19 Μαΐου στο An Club. Πώς θα περιέγραφες μια εμφάνιση σας;
Εκρηκτική! Γουστάρουμε την ύπαρξη συγκροτημάτων σαν τους MC5. Δίνουμε τα πάντα για να διασκεδάσουμε και εμείς και εσείς.
-Σαν επίλογο θα ήθελα να μας προσφέρεις μερικούς από τους στίχους σας. Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου!
“It can be a cruel world
when time chews on you
Ten years roll on by like another day
And in the morning
the sun brings the same
Same old tired dreams of yesterday”
697 
