Οι Σουηδοί Evergrey κυκλοφορούν το 8ο album της καριέρας τους και ουσιαστικά συνεχίζουν το μουσικό επαναπροσδιορισμό τους, που ξεκίνησε στο “Torn”. Όπως όλοι γνωρίζουμε πλέον το μοναδικό μέλος που έχει απομείνει από την αρχική σύνθεση της μπάντας είναι ο frontman, Tom Englund.
Αυτό φυσικά έχει τα αρνητικά του, καθώς μπορεί ο εν λόγω κύριος να είναι ένας καταπληκτικός ερμηνευτής και στιχουργός, αλλά όταν κυκλοφορείς ένα δίσκο με καινούριο κιθαρίστα, μπασίστα και drummer, μοιραίο είναι να ακροβατείς σε μια πεπατημένη, για να μη δυσαρεστήσεις τους οπαδούς σου και την πληρώσει όλο το συγκρότημα. Χωρίς εκπλήξεις λοιπόν το “Glorious Collision”, με όλα τα χαρακτηριστικά των Evergrey που αγαπήσαμε, αλλά και όλα αυτά που έχουμε ακούσει ήδη πολλές φορές. Που είναι η πρωτοτυπία και η αμεσότητα του “Monday Morning Apocalypse”; Που είναι το βάθος και ο λυρισμός του “The Inner Circle” και του “Recreation Day”; Εννοείται πως κομμάτια όπως τα “Leave It Behind Us”, “Wrong”, “Frozen”, “Out of Reach”, “The Disease” και “It Comes From Within” φέρουν τη μουσική σφραγίδα και την εγγύηση σε ότι αφορά την ποιότητα του σχήματος. Το album άλλωστε, κακό δεν είναι. Αναμενόμενο όμως σίγουρα! Και όταν έχεις ανεβάσει από μόνος σου τον πήχη, μην επιλέγεις τον εύκολο δρόμο της επανάληψης! Είναι κρίμα διότι ο Tom και η παρέα του, μέχρι πρότινος, αποτελούσε αντικείμενο συζήτησης στους metal κύκλους, και με τέτοιες κινήσεις ξεφουσκώνουν μόνοι τους. Ξαναλέω (και ας γίνω κουραστικός): το “Glorious Collision” είναι ένας αρκετά καλός δίσκος! Οι fans θα τον ευχαριστηθούν σίγουρα, αλλά είναι βέβαιο πως δε θα τον μνημονεύουν μετά το πέρας του χρόνου. Τα τραγούδια του άλλωστε δεν πρόκειται να σου μείνουν εύκολα στο μυαλό. Επίσης, σίγουρα είναι ανώτερο του “Torn”, το οποίο με κούρασε. Το εν γένει αρνητικό του είναι η, προφανώς από επιλογή, αποστροφή στην πρωτοτυπία και στην εξέλιξη. Βασίζεται σε φόρμες πετυχημένες μεν, αλλά χιλιοειπωμένες. Το “αρκετά καλό” σα χαρακτηρισμός δεν τιμάει ένα τέτοιο, εξαιρετικό στη βάση του, συγκρότημα. Το ελαφρυντικό σε αυτήν την περίπτωση είναι η αλλαγή βασικών μελών στις τάξεις του group, ελπίζοντας σε επάνοδό του σύντομα. Η νέα αρχή των Evergrey λοιπόν, τους βρίσκει μουδιασμένους από τη μια, αλλά σοβαρούς και πρόθυμους να προσπαθήσουν για το καλύτερο, από την άλλη. Δεν το έβαλαν κάτω και παρά το γεγονός ότι δεν εκπλήσσουν εδώ και χρόνια, προσφέρουν ποιοτικό prog power, ένα κλικ ανώτερο από άλλους συναδέλφους τους. Ευελπιστώ σε κάτι καλύτερο και εφάμιλλο της φήμης τους μελλοντικά.
505 
