RIVERSIDE: “Eye Of The Soundscape”

Την 21η Φεβρουαρίου όλοι οι φίλοι των Riverside έμειναν άναυδοι από την πλέον ξαφνική απώλεια ενός ακόμα μουσικού, αλλά αυτήν τη φορά ενός ιδιαιτέρως νέου ανθρώπου, του Piotr Grudziński.

Μετά από αυτό κανείς δεν ήξερε τι επρόκειτο να ακολουθήσει καθώς οι Riverside υπήρξαν, από την αρχή έως τώρα, το solid line-up της τετράδας από την Πολωνία. Λίγο αργότερα ανακοινώθηκε πως το σχήμα θα συνεχίσει την πορεία του αρχής γενομένης με μία συλλογή που είχαν μάλλον πάντοτε στο πίσω μέρος του μυαλού τους.

Το “Eye Of The Soundscape”, όπως δήλωσε ο frontman του σχήματος Mariusz Duda, είναι ένα album το οποίο αποτελεί το τέλος μίας εποχής για το σχήμα και το τέλος της τριλογίας που ανεπίσημα ονομάζει “the crowd trilogy” κι αφορά τα τρία τελευταία τους πονήματα. Πριν λοιπόν την αρχή μίας νέας εποχής, αποφάσισαν να ετοιμάσουν μία συλλογή ως επισφράγιση της έως τώρα πορείας που ακολούθησαν, με το στοιχείο που πάντοτε υπήρχε στον ήχο των Riverside αλλά κυκλοφορούσε κατά βάση ως bonus υλικό, αν και η τάση τους αυτή, ιδιαίτερα στον τελευταίο δίσκο “Love, Fear And The Time Machine” είχε γίνει πιο εμφανής. Το ambient/ ηλεκτρονικό κομμάτι του ήχου τους. Συνέπεια αυτού ήταν να συλλέξουν παλιότερα κομμάτια και να συνθέσουν νέο υλικό σε αυτή την παλέτα και να δημιουργήσουν ένα compilation με ό,τι έχει να κάνει με αυτή τους την πτυχή. Οι κιθάρες στο album είναι του Piotr κι ο ίδιος ο δίσκος είναι ένας φόρος τιμής σε εκείνον.

Οι Riverside ήδη από τα τελευταία τους πονήματα έδειχναν πως έχουν αρχίσει να ξεφεύγουν από τα στεγανά της progressive σκηνής και πειραματίζονταν με νέους ήχους. Το “Eye Of The Soundscape” συνεχίζει αυτή τη λογική και υποθέτω πως το αμιγώς prog κοινό δε θα δείξει τον ενθουσιασμό του, απέναντι σε μία δουλειά που δεν κρατά καμία από τις συμβάσεις αυτής της λογικής. Στον αντίποδα, οι φίλοι του σχήματος θα ακούσουν μία άλλη εκδοχή των Riverside, μία πλευρά που δεν μας ήταν άγνωστη, αλλά με αυτή τη συλλογή φτάνει στην ολοκλήρωσή της.

Σε αυτό το compilation λοιπόν θα βρούμε από νέες συνθέσεις τα “Shine”, “Sleepwalkers”, “Eye Of The Soundscape” και “Where The River Flows” το οποίο είναι και το πρώτο single του δίσκου που δόθηκε στην κυκλοφορία με πολύ θετικές κριτικές, ενώ τα υπόλοιπα κομμάτια αποτελούνται από υλικό προηγούμενων δουλειών. Οι συνθέσεις δημιουργούν εκπληκτική ατμόσφαιρα η οποία μπορεί να συνεπάρει τον ακροατή, ενώ παίζουν πάντοτε στον άξονα “φως- σκοτάδι”, μία αισθητική που υπάρχει έντονα και στο studio project του Duda, Lunatic Soul. Για να ακριβολογούμε, δεν είναι το μόνο που μοιάζει σε LS, αλλά πολλά στοιχεία μοιάζουν να αλληλεπιδρούν ανάμεσα σε αυτά τα δύο projects. Μέσα στα κομμάτια θα αναγνωρίσει κανείς όμως και τα “κλασικά” όργανα των Riverside μαζί με τα (λίγα) vocals του Mariusz, πέρα από τα ηλεκτρονικά στοιχεία. Συνεπώς, μπορούμε να πούμε ότι βρίσκεται κάπου In Between (LS pun intended), στον γνώριμο ήχο τους αλλά και σε κάτι με το οποίο φλέρταραν από καιρό αλλά έδιναν μόνο ψήγματα του.

Τώρα, αν θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής με τον εαυτό μου, γιατί οι δίσκοι των Πολωνών έχουν υπάρξει για χρόνια παρόντες ως ένα μέρος του καθημερινού soundtrack μου, συνεπώς είναι κάπως δύσκολο να μπορώ να είμαι αντικειμενική και να μην αγαπώ κάθε δουλειά τους, θα πω πως αφενός εκτιμώ την πορεία σκέψης που ακολουθούν για κάθε δίσκο, όπως επίσης και το γεγονός ότι γράφουν τη μουσική που θέλουν εκείνοι, χωρίς να τους απασχολεί να τέρψουν το εκάστοτε κοινό αλλά αφετέρου, μιας και το ambient/ electro is not my cup of tea, δε θα βάλω την εν λόγω συλλογή στο προσωπικό μου top των κυκλοφοριών του σχήματος που έχει δώσει τα “Rapid Eye Movement” κι “Anno Domini High Definition”.

Είναι μία καλή δουλειά κι έχει κομμάτια που εύκολα μπορούν να κερδίσουν την προσοχή του ακροατή τους (άκου το ομώνυμο), ως προς αυτό το μέρος οι Riverside είναι αδύνατο να απογοητεύσουν, αλλά δεν έχει τη δυναμική για να κολλήσει στο pickup, cd/ mp3 player για χρόνια.

Συνεπώς, εκτιμητέα απόπειρα αλλά θα περιμένω με μεγαλύτερη αγωνία να δω ποια θα είναι η νέα σελίδα που θα ανοίξουν στον ήχο τους, απουσία πλέον του μοναδικού χρώματος που έδινε ο Piotr στις κιθάρες.

618
About Φανή Τσουκαλά 171 Articles
Γεννήθηκε και μεγάλωσε [με γαλλικά και πιάνο(και μπαλέτο)] στη μαγευτική Αθήνα. Οι σχέσεις της με την rock και metal σκηνή ξεκίνησαν στο δημοτικό, με τη μία κασέτα που κυκλοφορούσε στο σχολείο, ηχογραφημένη από ραδιόφωνο, Λιωμένο Παγωτό από τη μία, Smells Like Teen Spirit από την άλλη. Η πρώτη κασέτα που αγόρασε παρόλ’ αυτά, ήταν Iron Maiden με Di Anno. ‘Έκτοτε έχει βρεθεί σε διαφορετικούς ρόλους, από τον πιο enthusiast θαυμαστή της νέας prog σκηνής, έως τον θιασώτη των Clutch. Σπανίως γράφει για πράγματα, εκτός αν θεωρεί ότι αξίζει να γραφτούν. Ονειρεύεται να βγει στη σύνταξη και να πάρει πτυχίο στην αστροφυσική, καθώς τα Ηumanities και τα Economics and Business που έχει ασχοληθεί μέχρι τώρα, τα βρίσκει βαρετά απέναντι στο αχανές σύμπαν. Επιλογές καριέρας: αιώνια φοιτήτρια.