Όταν άκουσα για την εμφάνιση των Oceans Of Slumber σε ένα venue με τη δυναμική του Fuzz, μερικώς εξεπλάγην καθώς άλλοι και άλλοι δεν καταφέρνουν να το γεμίσουν επαρκώς, πολλώ δε, ένα σχήμα που έχει κυκλοφορήσει δυο δίσκους κι ένα ΕΡ και, αν και μέχρι στιγμής κάνει προοδευτικά βήματα, δεν έχει τόσο μεγάλο εκτόπισμα.
Μερικώς, η αρχική μου εντύπωση δεν μπορώ να πω πως ήταν μακριά από την πραγματικότητα, αφού η παρουσία του κόσμου ήταν αρκετά περιορισμένη και υπήρχαν μεγάλα κενά στον χώρο.
Tην έναρξη ανέλαβαν οι Mother Of Millions, σχήμα για το οποίο έχω πει και στο παρελθόν ότι είναι μία αποκάλυψη της εγχώριας σκηνής και δεν πρόκειται για τα γνωστά “καλά λόγια”. Έχουν κάνει μία εξαιρετική δουλειά και οι live εμφανίσεις τους είναι η τρανή απόδειξη. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα που έχουμε στην progressive σκηνή κι έχουν καταφέρει να κερδίσουν την προσοχή του οικείου κοινού, όχι αδικαιολόγητα. Ο κόσμος που ήρθε από νωρίς στον χώρο είχε την ευκαιρία να τους παρακολουθήσει σε μία ακόμα πολύ καλή παρουσία.
Έπειτα οι Oceans Of Slumber ανέλαβαν δράση επί σκηνής. Καλός ήχος που αναδείκνυε τις συνθέσεις τους και η Cammie Gilbert που δίνει ένα κλικ παραπάνω στη σκηνική τους παρουσία, με το νέο τους album “Winter” που κυκλοφόρησε αυτήν τη χρονιά να έχει τον πρώτο λόγο. Ο κόσμος φάνηκε να απολαμβάνει ήρεμα την ατμοσφαιρικότητά τους.
Οι Oceans έχουν βέβαια πραγματοποιήσει μερικές ενδιαφέρουσες διασκευές και φρόντισαν να εντάξουν το “Solitude” των Candlemass στη setlist τους, που τους χάρισε ίσως και το δυνατότερο χειροκρότημα στη διάρκεια του live, ενώ ακούσαμε και τα “Nights In White Satin” από The Moody Blues και “Wolf Moon” από Type O Negative.
Τίμια επικοινωνιακοί και σε μία ικανοποιητική παρουσία στη σκηνή, φρόντισαν στη διάρκεια της εμφάνισής τους να καλύψουν υλικό κι από τις δύο ολοκληρωμένες δουλειές τους.
Σε κάθε περίπτωση η σχετικά μικρή ανταπόκριση του κόσμου είναι μάλλον μία ένδειξη ότι το prog κοινό δεν τους αντιλαμβάνεται ακριβώς ως μία progressive μπάντα, μιας και οι στιγμές που όντως τείνουν προς αυτό το στοιχείο παρουσιάζουν σποραδικότητα στον ήχο τους. Παράλληλα, παρά τις κάποιες διθυραμβικές κριτικές για τον δίσκο, δεν έχει ξεφύγει από το πλαίσιο μίας καλής δουλειάς, μεταξύ πολλών ακόμα καλών άλλων. Στον αντίποδα βέβαια, έχουν ενδιαφέροντα στοιχεία και απαρτίζονται από εξαιρετικούς μουσικούς, έχοντας έτσι ερείσματα να αξιοποιήσουν και όντας ένα σχήμα αρκετά φρέσκο, έχουν τις βάσεις να χτίσουν χαρακτήρα στον ήχο τους.
Oceans of Slumber setlist
Winter
Sunlight
Remedy
Devout
Lullaby (Doomed Life- revisited)
Suffer The Last Bridge
Apologue
Solitude (Candlemass cover)
…This Road
Nights In White Satin (The Moody Blues cover)
Encore:
Wolf Moon (Type O Negative cover)
Photos: Αποστόλης Καλλιακμάνης
457 
