Οι Αμερικανοί All Them Witches σταδιακά ανέβαιναν τα σκαλοπάτια τις δόξας από το ντεπούτο τους το 2010 έως και σήμερα. Οι Έλληνες τους γνώρισαν τον περασμένο Φεβρουάριο στο Gagarin 205 (διαβάστε τι έγινε εκείνη τη μέρα) και το πεπρωμένο τους φέρνει και πάλι σύντομα κοντά μας για το Smoke the Fuzz Festival-Howler Edition (δελτίο τύπου). Ο Michael Parks (κιθάρα/φωνή) απαντάει τις απορίες του Δημήτρη Μαρσέλου με περίσσια λακωνικότητα…
-Καλησπέρα από την Ελλάδα! Τι “ξόρκι” χρησιμοποιούν αυτές τις μέρες;
Ξόρκι; Μμμμ… κανένα!
-Από το ντεμπούτο σας “Our Mother Electricity” το 2012 φαίνεται σαν να μην σταματάτε να γράφετε και να ηχογραφείτε μουσική. Υπάρχει κάποια κρυφή έμπνευση που σας οδηγεί;
Η έμπνευση έρχεται από τα ταξίδια και τη δυνατότητα. Αγαπάμε τη ζωή και η δημιουργία μουσικής είναι το καύσιμο για να τρυγιρίζουμε.
-Νέο album το 2015 με τίτλο “Dying Surfer Meets his maker”. Όμορφος τίτλος και ένα πολύ ψυχεδελικό εξώφυλλο. Υπάρχει κάποια ιστορία από πίσω;
Ιστορία πίσω από το δίσκο… ιστορία πίσω από το εξώφυλλο… ας αφήσουμε απλώς τους στίχους να ζωγραφίσουν την ιστορία!
-Ο φασαριόζικος και εναλλακτικός ήχος σας είναι επίσης γεμάτος με παλιομοδίτικα ηλεκτρικά blues. Φταίει το Nashville για αυτό;
Το Νashville φταίει για την ακριβή ζωή και τους κοριούς στα κρεβάτια μας, όχι που στραφήκαμε στα blues!
-Είναι μια από τις μουσικές πρωτεύουσες των ΗΠΑ. Το κάνει ευκολότερο ή δυσκολότερο για να φτάσεις στα αυτιά του κόσμου αυτό, σκεφτόμενος κιόλας πως στην πόλη κυβερνά η country μουσική;
Και πάλι δεν θα κατηγορήσω το Νashville για τη δημοτικότητα μας. Αυτή προέρχεται καθαρά από τη μουσική μας.
-Το νέο album ακούγεται κάπως φιλικότερα στα αυτιά των “άπιστων”, λιγότερο fuzzy και πιο συναισθηματικό θα έλεγα. Τράβηξε περισσότερη προσοχή από τον προηγούμενο “Lightning at the door”;
Πιστεύω πως το “Lightning at the door” είχε περισσότερο θόρυβο γύρω του, και περισσότερο fuzz. Αλλά και το “Dying Surfer Meets his maker” έχει κάποια παρανοϊκή βαρύτητα μέσα του, μην απατάσαι!
-Αυτό που προσωπικά αγαπώ στη μουσική σας είναι η παροδική χρήση φυσαρμόνικας που μπλουζάρει περισσότερο το όλο πράγμα. Ποιος μεγάλος χειριστής της σε έκανε να αγαπήσει τον ήχο της;
Ο Μickey Raphael, παγκοσμίως γνωστός παίχτης και νούμερο ένα γαμάτος τύπος. Είναι fan μας, είμαστε δικοί του!
-Επιστρέφετε στη χώρα μας για ακόμη μια φορά για να λάβετε μέρος στο Smoke the Fuzz Festival. Θα έχουμε εκπλήξεις;
Θα παίξουμε κάποια νέα κομμάτια και πολλά παλιά συναρπαστικά.
-Τελικά, με τις μάγισσες τι να κάνουμε; Να τις οδηγήσουμε στην πυρά ή να τις χαϊδέψουμε και να τις αφήσουμε να κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο;
Να τις αφήσετε να μπουν στις κρυψώνες σας ώστε να ανάψουν όσα φώτα χρειάζονται άναμμα!
400 
