To Defcon έχει πλέον καθιερωθεί ως θεσμός της εγχώριας σκηνής και κάθε χρόνο, σταθερά στο An, μεταδίδει τον παλμό και τα τεκταινόμενα της. Όγδοη χρονιά λοιπόν για το θεσμό φέτος με τρεις μέρες, πολλά σχήματα και πολλή μουσική.
Κι ενώ έχω γράψει τα ανωτέρω διαβάζω παράλληλα την ανακοίνωση της διοργάνωσης. Το Defcon Fest έριξε την αυλαία του…
Ο κόσμος τιμά το fest σταθερά, γεμίζοντας σχεδόν το Αn κάθε χρονιά, όπως και το Σάββατο, ήδη από νωρίς, με τους The Mound να ανοίγουν τη βραδιά. Το σχήμα κυκλοφόρησε πρόσφατα το πρώτο του ΕΡ και παρουσίασε τη δουλεία του που αποτελείται από ενδιαφέρουσες προσμίξεις στο φάσμα του hard rock ήχου, δίνοντας το κατάλληλο groove για ένα δυνατό άνοιγμα της βραδιάς.
Επόμενοι στη σκηνή οι αθηναίοι Hypnotic Nausea, που έχουν καταφέρει να αναδημιουργούν την υποβλητική ατμόσφαιρα του δίσκου τους “Hypnosis” και στις live εμφανίσεις τους, με σύμμαχό τους τον χαμηλό φωτισμό. Τριάντα περίπου λεπτά επί σκηνής για τους Nausea, μέχρι να απλώσουν τις υπνωτικές τους μελωδίες που αντλούν από post/ stoner επιρροές, με τους φίλους του ήχου τους να δίνουν το παρόν με ηχηρό χειροκρότημα.
Και περνάμε στους Green Yeti, who landed, τόσο δισκογραφικά φέτος, με το πρώτο τους πόνημα, όσο κι επί σκηνής. Συνθέσεις που παίρνουν τον χρόνο τους, doom αισθητική με ψυχεδελικά παράλληλα και το τρίο από την Αθήνα που ήρθε να προσθέσει μία ακόμα καλή εμφάνιση στη βραδιά “βαραίνοντας” την ατμόσφαιρα σε ένα ημίωρο set. Και ενώ η πρώτη τους δουλειά κυκλοφόρησε πρόσφατα, οι Yeti φαίνεται πως ήδη ετοιμάζουν νέα ενδιαφέροντα πράγματα για το εγγύς μέλλον.
Τους Instant Boner τους είχα ακουστά (δεν είναι και όνομα που περνά απαρατήρητο) αλλά τους είδα για πρώτη φορά ζωντανά και η έκπληξη ήταν ευχάριστη. Mε επιρροές από stoner, ψυχεδέλεια και blues αναφορές, το εξαμελές σχήμα από την αγαπημένη Θεσσαλονίκη έχει κάνει μία πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά. Σε αυτή τη βάση ας προσθέσουμε το γεγονός ότι στο line-up τους έχουν μόνιμα σαξόφωνο, που τους δίνει τη δυνατότητα να δώσουν διαφορετική χροιά στον ήχο τους κι ένα εν γένει αξιοπρόσεκτο αποτέλεσμα. Στα απολαυστικά 30 λεπτά παραμονής τους επί σκηνής παρουσίασαν τη δουλειά τους και διασκεύασαν και τον μύθο Jimi Hendrix και την Foxy Lady του. Δηλώνω απερίφραστα φαν τους, μόλις κατέβουν ξανά Αθήνα μαρκάρετε την ημερομηνία και να πάτε να τους δείτε.
Η επιδρομή της συμπρωτεύουσας επί αθηναϊκού εδάφους ολοκληρώθηκε με την παρουσία των Naxatras κοντά πλέον στη μία το βράδυ. Έχοντας ήδη δύο ολοκληρωμένες κυκλοφορίες κι ένα ΕΡ και με αρκετές εμφανίσεις εντός αλλά και εκτός συνόρων, είναι ένα από τα promising σχήματα στο χώρο της ψυχεδέλειας. Παρά την περασμένη ώρα, ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά τους και συμμετείχε στη μυσταγωγική ατμόσφαιρα που δημιούργησαν, οδηγώντας τη δεύτερη μέρα του Defcon στο τέλος της.
photos: Αποστόλης Καλλιακμάνης
Συνήθως γράφω και επίλογο, αλλά δεδομένων των συνθηκών και αφού το Defcon έγραψε μόνο του τον δικό του, παραθέτω τη δήλωσή τους και νομίζω πως όλοι ελπίζουμε να υπάρχουν πάντα τέτοιες διοργανώσεις που στηρίζουν ενεργά την εγχώρια σκηνή.
“Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και έχει μεγάλη σημασία το να ξέρεις να τα τελειώσεις τη στιγμή που πρέπει. 8 χρόνια, πάνω από 120 συγκροτήματα που πρωταγωνίστησαν, πρωταγωνιστούν και θα πρωταγωνιστήσουν, αξιοσημείωτες συνεργασίες με πάσης φύσεως καλλιτέχνες και επαγγελματίες και πολύ πολύ όμορφες στιγμές που αδυνατούμε να χωρέσουμε σε μερικές λέξεις, είναι μόνο λίγα από τα πράγματα που συνέβησαν στο festival της καρδιάς μας.
Το Defcon Fest πραγματοποίησε τον κύκλο του (και με το παραπάνω) κι έτσι σταματάει, με το κεφάλι ψηλά, τώρα που οι μνήμες από αυτό είναι ακόμη όμορφες και ικανές να μείνουν ανεξίτηλες μέσα στον καθένα από εμάς.
Όλα αυτά τα χρόνια προσπαθήσαμε ως διοργάνωση να σταθούμε σε ένα επαγγελματικό επίπεδο και να επιδείξουμε τη σοβαρότητα που αρμόζει σε ένα ιερό εγχείρημα όπως είναι η προώθηση της ελληνικής σκηνής. Πετύχαμε και αποτύχαμε σε διάφορα επίπεδα, μαλώσαμε, χαρήκαμε, ήπιαμε, μεθύσαμε, ερωτευτήκαμε και γνωρίσαμε τόσο πολλούς από εσάς (μουσικούς, crew και κοινό) που θα είμασταν αχάριστοι αν κοιτούσαμε πίσω και λέγαμε πως κάτι έγινε λάθος ή κάτι πήγε στραβά.
Η μουσική είναι πάντα εδώ, η ελληνική σκηνή είναι πιο δυνατή από ποτέ, κι αν το Defcon Fest σταματάει να υπάρχει, δεν θα σταματήσει ποτέ να αποτελεί μέρος της, όπως και οι άνθρωποι που μετείχαμε σε αυτό δεν θα σταματήσουμε να βάζουμε το λιθαράκι μας, ο καθένας από το πόστο του.
Σας ευχαριστούμε που είσασταν εκεί και σας αποχαιρετούμε με έναν στίχο από τους μπαμπάδες της μουσικής που αγαπάμε:
“Is this the end of the beginning?
Or the beginning of the end?
Losing control or are you winning?
Is your life real or just pretend?”
The Defcon Fest crew”
585 
