Οι Batushka ήδη με τον πρώτο τους δίσκο κέρδισαν εύκολα τις εντυπώσεις.
Παρόλ΄ αυτά ομολογώ πως δεν περίμενα ότι το ρεύμα τους είναι τόσο μεγάλο ώστε να γεμίσει το Κύτταρο, όταν την ίδια στιγμή έχουμε δει κατά καιρούς ονόματα που βρίσκονται χρόνια στη δισκογραφία να μη συγκεντρώνουν τόσο κόσμο. Βέβαια, μαζί με τον “Litοurgiya”, το ενδιαφέρον κίνησαν και τα shows τους, από τα οποία δεν έλειπαν όλα τα απαραίτητα props για την περίσταση. Πρώτη φορά λοιπόν οι Πολωνοί στην Ελλάδα, έτυχαν θερμής υποδοχής από τους φίλους του σκληρού ήχου.
Το ξεκίνημα ανέλαβαν οι Bio-Cancer oι οποίοι είχαν καιρό να εμφανιστούν επί αθηναϊκού εδάφους. Οι thrashers έχουν αφενός ανέβει level στις live τους εμφανίσεις, με εξαιρετική απόδοση στον ήχο, ενώ παράλληλα είναι ασταμάτητοι στο stage βγάζοντας τόνους ενέργειας. Προσπαθώντας μάλλον να κερδίσουν χρόνο, περιορίστηκαν σε λίγα λόγια και πολλή μουσική. Με το “Ear Piercing Thrash” να ανοίγει το set τους και επιλεγμένα κομμάτια από τις δύο δουλειές τους, έδωσαν μία εξαιρετική εμφάνιση. Παρόλο που βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα κοινό το οποίο δεν ήταν γνησίως “thrash” και δεν απολαύσαμε mosh-pits και όλα τα απαραίτητα ενός αναλόγου live, η χειμαρρώδης παρουσία τους μετέδωσε το ρυθμικό της tempo στον κόσμο.
Έπειτα τη δράση ανέλαβαν οι Ολλανδοί The Monolith Deathcult, με το “supreme avant-garde death metal” τους. Ικανοποιητικός ήχος και παρουσία επί σκηνής, αλλά δεν φάνηκε να καταφέρνουν να κερδίσουν το κοινό τους –σε όρους συνολικής εμφάνισης, παρά μόνο προς το τέλος του set τους.
Μετά από αρκετή ώρα, μέχρι να στηθούν όργανα, μανουάλια κι όλα τα υπόλοιπα εκκλησιαστικά σκεύη, οι Batushka έκαναν την εμφάνισή τους (ως οκταμελές live act) σε μία βαριά ατμόσφαιρα με τα κεριά και τα λιβανιστήρια χωρίς εξαερισμό (για να μείνουν τα κεριά αναμμένα).
Το όλο act έχει στηθεί με ιδαιτέρως προσεγμένο τρόπο και τόσο τα όλα τα σκηνικά εξαρτήματα όσο και η θεατρικότητα τους επί σκηνής υποβάλλουν το mood της σκοτεινής ιεροτελεστείας που θέλουν να δημιουργήσουν, πολλώ δε όταν έχουν επιστρατεύσει τρεις “ιερείς” για τις ανάγκες των chants μαζί με τον ένα τους κιθαρίστα. Ηχητικά, το ζήτημα που ανέκυψε ήταν ότι, ιδιαιτέρως όσοι βρέθηκαν δεξιά του stage, άκουγαν πολύ περισσότερο τα τύμπανα τα οποία υπερκάλυπταν τα υπόλοιπα όργανα.
Το σχήμα απέδωσε τον πρώτο του δίσκο σε ένα set πενήντα λεπτών με ένα show, όπως ακριβώς τους έπρεπε κι αφού μας άγιασαν στο τέλος, αποχώρησαν από τη σκηνή λίγο μετά τις δώδεκα.
Το Unholy Timetable δεν τηρήθηκε αλλά ήταν Σάββατο αφενός, οπότε τα ΜΜΜ λειτουργούσαν και ήμασταν αρκετά ψημένοι για το show, οπότε δεν πειράζει. Συνολικά, είχαμε να κάνουμε με ένα καλό live που έδειξε προοπτικές sold out και για την επόμενη φορά που θα εμφανιστούν.
photos: Αναστασία Παπαδάκη
647 
