QUAKE THE EARTH: “Declaration Of War”

Οι Quake The Earth είναι μια τετραμελής μπάντα από το Oulu της Φινλανδίας που κινείται στο χώρο του αμερικανικού metal / hardcore και τέσσερα χρόνια μετά το debut της “We Choose To Walk This Path”, κυκλοφορεί αυτές τις μέρες το δεύτερο full της “Declaration Of War”.

Η τάση προς το hardcore δεν υπερισχύει έναντι του metal και θα έλεγα ότι οι Quake The Earth ενσωματώνουν άριστα τα καλύτερα στοιχεία από μπάντες όπως οι Lamb Of God, οι Agnostic Front (και η συνέπεια των Madball φυσικά), οι Hatebreed αλλά και οι Pantera (“Silence is Golden”), οι Sick Of It All (μου ήρθαν στο μυαλό “καρφί” ακούγοντας το ομότιτλο track) ή οι Rage Against The Machine (“Modern Slaves”).

Ο Aki Hakkinen, έχει μια θαυμάσια δυνατή φωνή για το στυλ που ενεργεί η μπάντα, ακούγεται επαρκώς θυμωμένος και σε σημεία εμφανίζει πολλές “καθαρές” / λυρικές αρετές, με αποτέλεσμα κάποιες συνθέσεις να αποκτούν υψηλό ενδιαφέρον. Οι συνεργάτες του είναι επίσης πολύ καλοί μουσικοί, κατέχουν το αντικείμενο. Πολύ τεχνικά riffs από τον Jani Kakko και “μοντέρνο” ρυθμικό δίδυμο που ακροβατεί με ακρίβεια σε μια ποικιλία ταχυτήτων. Άψογοι μουσικοί, με συνθετική και ενορχηστρωτική φαντασία.

Εξαιρετικές στιγμές αποτελούν τα “The Ash of Phoenix” και “Always Us” με τα συγκλονιστικά ρεφρέν τους, το “Blood in Blood οut” που μου έφερε στο μυαλό τους Nuclear Assault του μεγάλου Dan Lilker, το βαρύτατα “Who Will Rise”, “The Legacy We Leave” και το τραγουδισμένο στη μητρική τους γλώσσα black thrash δυναμιτάκι “Vitun Lampaat”.

Τελικώς, η ακρόαση του “Declaration Of War” των Quake The Earth με εξέπληξε ευχάριστα. Ένα αξιολογότατο album απελευθερωμένου hardcore, με υποβόσκουσα μια άκρατη προοδευτικότητα η οποία ίσως και να οφείλεται στο πολύ καλό φιλτράρισμα των επιρροών τους, άψογη εκτέλεση και καλό, αμβλυμμένο όσο και ογκώδες ηχητικά. Αν και γενικά όχι και τόσο φίλα προσκείμενος του είδους, η μουσική τους είναι συμπαθέστατη. Τις αξίζουν τις αυτιές τους αναμφιβόλως.

697
About Ιορδάνης Κιουρτσίδης 1204 Articles
Ανακατεμένος με το heavy metal εδώ και 3,5 δεκαετίες, retro computer fan, δεν αντέχει τον Μόρισον και τον Κομπέιν, πίνει διπλό γλυκύβραστο και λατρεύει τις mini σοκοφρέτες υγείας.