CLUTCH, TUBER (24/08/2016) ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

Δεν πάει να είναι Αύγουστος και η Αθήνα να είναι (γοητευτικά) ακόμη μισοάδεια; Δεν πάει να είναι Τετάρτη; Ό,τι και να είναι, οι Clutch δεν υπάρχει περίπτωση να μην μαζέψουν τον κόσμο τους στην πρωτεύουσα.

Οι αγαπημένοι rockers του αθηναϊκού κοινού χτύπησαν ξανά την πόρτα της πρωτεύουσας, αφορμής δοθείσης με την κυκλοφορία του “Psychic Warfare” στο τέλος του προηγούμενου έτους  κι ο κόσμος ανταποκρίθηκε ως συνήθως στο κάλεσμά τους. Βέβαια, αν μιλούσαμε για μια-δυο εβδομάδες αργότερα, κατά πάσα πιθανότητα θα είχαν κι ακόμα περισσότερο κοινό, αλλά σε κάθε περίπτωση, ερχόμενοι μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα τόσες φορές και με ανάλογη ανταπόκριση την κάθε μία από αυτές, δείχνει πως η Ελλάδα αγαπάει Clutch.

Kι ενώ το live ήταν να λάβει χώρα στην απέναντι όχθη της Ιεράς Οδού, aka στο Gazi Music Hall, ανακοινώθηκε μία μέρα νωρίτερα η αλλαγή. Οκ, κανένα ζήτημα με αυτό, αφού το να πας από τη μία ή από την άλλη μεριά του δρόμου λίγη σημασία έχει. Αυτό που φάνηκε να μην εξέτασαν αρκούντως οι ιθύνοντες, ήταν αν ο χώρος διεξαγωγής μπορούσε να ανταπεξέλθει στις συνθήκες καθώς ελλείψει air conditioning τον Αύγουστο, στην Αθήνα, με μερικές εκατοντάδες κόσμου σε ένα κλειστό venue, έκανε τις συνθήκες διεξαγωγής αρκετά δύσκολες για το κοινό.

Οι Tuber ανέλαβαν να ζεστάνουν -και πνεύματι- την βραδιά, σε ένα χώρο γεμάτο κόσμο ήδη εξ αρχής. Κι ομολογουμένως τα κατάφεραν. Το κουαρτέτο των instrumental rockers από τις Σέρρες που έχει κυκλοφορήσει ένα ομώνυμο ΕΡ και το “Desert Overcrowded”, ενώ παράλληλα δουλεύει πάνω σε νέο υλικό, κατάφερε να συνεπάρει το κοινό σε ρυθμούς που ακροπατούν μεταξύ post/ desert και ό,τι άλλο βρουν να τους αρέσει πάνω στη rock παλέτα για να εντάξουν στη μουσική τους. Πολύ ορεξάτοι στη σκηνή, έδωσαν μία ικανοποιητικότατη παρουσία και παρά την κάπως αναπάντεχη διακοπή του set τους κατά ένα κομμάτι νωρίτερα, χειροκροτήθηκαν από το κοινό έχοντας κερδίσει τις εντυπώσεις.

Και στις δέκα και μισή τα φώτα χαμηλώνουν και σε ένα πανηγυρικό κλίμα από τους φίλους των Clutch, οι Earth Rockers εμφανίζονται στο stage με το X-Ray Visions και Firebirds μέσα από το “Psychic Warfare” και τα γένια του Fallon έχουν πάρει φωτιά ήδη από ενάρξεως, με τον κόσμο μπροστά από τη σκηνή να πάλλεται ακατάπαυστα και να τραγουδά στίχο προς στίχο τα κομμάτια.

Παρά τα μικροπροβλήματα στον ήχο, τίποτα δεν μπόρεσε να επηρεάσει τη διάθεση που πάρταρε ευθύς εξ αρχής και η διάθεση φάνηκε να διατηρείται σχεδόν σε όλη τη διάρκεια τόσο από το κοινό όσο και από τον Neil, που η υπερκινητικότητα και η ενέργειά του έκανε τους, κάπως, στατικούς Maines και Sult να δείχνουν αγάλματα δίπλα του.

Κι ενώ οι αναφορές στον τελευταίο δίσκο ήταν αρκετές, δεν έλειψαν αγαπημένες στιγμές από προηγούμενες δουλειές τους, βλέπε DC Sound Attack με τον Fallon να επιτάσσει φυσαρμόνικες και cowbells για την εκτέλεση, αλλά κι από το all-time favourite “Blast Tyrant” από το οποίο παρουσίασαν τόσο το Cypress Groove όσο και το Regulator πριν το encore, στο οποίο όπως εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς σύσσωμο το κοινό φώναξε ηχηρά το “Dream with the feathers of angels stuffed beneath your head” δείχνοντας την αγάπη του στο ξενόγλωσσο ανάλογο του Children Of The Sun (για τα εγχώρια δεδομένα μιλώντας). Μετά το encore επέστρεψαν με τον ίδιο δίσκο και το εκ των ων ουκ άνευ Τhe Mob Goes Wild ενώ για το τέλος επεφύλασσαν άλλο ένα από τα fan-favourites, το Electric Worry για να κλείσουν την βραδιά στην ίδια πανηγυρική ατμόσφαιρα με την οποία εμφανίστηκαν από την αρχή επί σκηνής.

Σίγουρα προσωπικές προτιμήσεις του καθενός από το κοινό έλειψαν από το set, αλλά σαφώς κάλυψαν το φάσμα των πέντε κομματιών για τα οποία κατευθύνθηκε η μεγάλη μάζα του κόσμου στο live, αφού δε χρειάζεται να ανήκει κανείς στον σκληρό πυρήνα του κοινού των Clutch για να πάει σε κάποια εμφάνισή τους. Λίγη διάθεση για γκρούβα και πάρτι να έχει και να ξέρει τα βασικά (aka Regulator και Vamonos- Vamonos) μπορεί να πάει και να περάσει και καλά. Αυτό ερμηνεύει και το γεγονός ότι οι Clutch επιτυγχάνουν να μαζέψουν πάντα αρκετό κόσμο στα live τους, αφού έχουν καταφέρει, έστω και επιδερμικά, να τσιμπήσουν και κόσμο που δεν είναι άμεσα ενδιαφερόμενος για τα τεκταινόμενα της rock σκηνής. Και δεν πρόκειται περί ελιτιστικού σχολίου όσο περισσότερο μίας παρατήρησης που εκπορεύεται από τον κόσμο που βλέπουμε συνήθως σε live shows και τις διαμετρικές διαφορές που παρουσιάζουν κάποια σχήματα. Σε κάθε περίπτωση, οι Clutch κάνουν καλά αυτό που κάνουν και ο κόσμος της Αθήνας τους το ανταποδίδει κάθε φορά. Μέχρι την επόμενη λοιπόν..!

Clutch setlist
X-Ray Visions
Firebirds!
Burning Beard
Decapitation Blues
Son of Virginia
Noble Savage
Escape From the Prison Planet
Spacegrass
D.C. Sound Attack!
Sucker for the Witch
A Quick Death in Texas
Behold the Colossus
Cypress Grove
The Regulator
Gravel Road
The Mob Goes Wild
Electric Worry / One Eye Dollar

photos: Chris Lemonis

572
About Φανή Τσουκαλά 171 Articles
Γεννήθηκε και μεγάλωσε [με γαλλικά και πιάνο(και μπαλέτο)] στη μαγευτική Αθήνα. Οι σχέσεις της με την rock και metal σκηνή ξεκίνησαν στο δημοτικό, με τη μία κασέτα που κυκλοφορούσε στο σχολείο, ηχογραφημένη από ραδιόφωνο, Λιωμένο Παγωτό από τη μία, Smells Like Teen Spirit από την άλλη. Η πρώτη κασέτα που αγόρασε παρόλ’ αυτά, ήταν Iron Maiden με Di Anno. ‘Έκτοτε έχει βρεθεί σε διαφορετικούς ρόλους, από τον πιο enthusiast θαυμαστή της νέας prog σκηνής, έως τον θιασώτη των Clutch. Σπανίως γράφει για πράγματα, εκτός αν θεωρεί ότι αξίζει να γραφτούν. Ονειρεύεται να βγει στη σύνταξη και να πάρει πτυχίο στην αστροφυσική, καθώς τα Ηumanities και τα Economics and Business που έχει ασχοληθεί μέχρι τώρα, τα βρίσκει βαρετά απέναντι στο αχανές σύμπαν. Επιλογές καριέρας: αιώνια φοιτήτρια.