Η πρώτη φορά που ασχολήθηκα με τους Architects ήταν με το “Ruin” του 2007 και μπορώ να πω πως μου είχαν κινήσει το ενδιαφέρον τότε. Στο μεσοδιάστημα τους έχασα, οπότε το “Hollow Crown” που μεσολάβησε δεν το έχω ακούσει.
Αυτό πάντως που εξ αρχής μου έκανε εντύπωση και συνεχίζει να μου κάνει, κρίνοντας από το “The Here and the Now” είναι η πραγματικά απίστευτη καλαισθησία που διακατέχει τα artwork των cd τους! Πραγματικά πανέμορφα εξώφυλλα κοσμούν της κυκλοφορίες τους και η τελευταία δουλειά τους δεν αποτελεί εξαίρεση! Η ουσία όμως βρίσκεται στη μουσική και οι Architects δείχνουν πως βαδίζουν σταθερά σε έναν ιδιαίτερα επιτυχημένο δρόμο. Το γεγονός πως έχουν πλέον από πίσω τους τη Century Media αποφέρει καρπούς. Βέβαια, για χάρη της καλής διανομής και επικοινωνίας, οι συνθέσεις είναι κάπως πιο light από αυτές που έγραφαν μερικά χρόνια πριν, αλλά στο βωμό της κοινής αποδοχής όλα γίνονται. Από τη στιγμή δε, που το κάνουν καλά, προσωπικά, δε φέρω καμία αντίρρηση. Το είδος που υπηρετεί το συγκρότημα είναι το metalcore με αρκετά “καθαρά” φωνητικά, μελωδίες και γενικά όλα τα χαρακτηριστικά που γνωρίσαμε στο συμπαθές αυτό ιδίωμα. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και το γεγονός πως τα μέλη της μπάντας, ηλικιακά, είναι γύρω στα 20, κάτι που δε φαίνεται στη μουσική τους, καθώς ακούγονται πολύ πιο ώριμοι από άλλους συναδέλφους τους με τα διπλά τους χρόνια! Το album με “κέρδισε” από το πρώτο άκουσμα, αλλά ύστερα από άλλες 2-3 ακροάσεις, κατέληξα στο ότι ενώ το “The Here and the Now” είναι ένας καλός δίσκος, από πολλές απόψεις, τελικά δεν πρόκειται να μείνει για μέρες στο στερεοφωνικό μου. Έχει στιγμές που σε κολλάνε στον τοίχο, αλλά συνολικά δεν κόβεις και φλέβες. Από την άλλη βέβαια, είναι αδύνατον ότι κυκλοφορεί να είναι “απίστευτο”, “φοβερό” κτλ κτλ! Εμένα μου αρκεί να υπάρχουν κάποια ποιοτικά standards και οι Architects ομολογουμένως τα έχουν!
430 
